Hurts
1188 Words
Python POV
Pagkalam nang sikmura ko ang nagpagising sa akin. Sa pagkainis ko kay Ninong Cole kagabi hindi na ako nakapaghaponan, kahit anong pagkatok niya sa pintoan ko hindi ko siya pinagbuksan. Bumaba agad ako sa kama. Nag ina’t inat. Nagtungo ako sa banyo; ginawa ko ang morning routine ko. Dahil alas sais pa lang nang umaga hindi muna ako maliligo. Pinatungan ko nang robe ang suot kung nighties. I’m not a typical teenager wearing two-piece pajamas I prepared wearing nighties like an adult woman. I’m seventeen but I’m older than my age in my mind.
Growing up in the United States I learned to be Independent even though my Dad is a well-known businessman. Kahit mayaman ang aking ama nagtrabaho ako para magkaroon ako nang sarili kung pera sa America. Tanging ama ko ang may alam kung gaano ako ka Independent.
Agad akong bumaba sa kusina. Bahala na kung magalit si Ninong sa pakikialam ko sa kusina niya. Ano pa bang bago lagi naman siyang galit.
Kumuha ako nang itlog, ham, onions, green and red peppers at cheddar cheese sa mga stocks ni Ninong sa refrigerator. Magluluto ako nang favorite kung omelet. Me and Dad love Omelet kaya eto ang madalas kung lutoin sa umaga. Nagluto din ako nang friend rice at longganisa.
“Smell so good” sambit ko. Hinain ko agad sa mesa ang mga niluto ko. Mauuna na siguro akong kumain kay Ninong. Kung ayaw niyang kainin ang niluto ko hindi ko naman ipipilit sa kanya. Hindi ko naetuloy ang pagupo ko nang pumasok si Ninong sa kusina na pawis na pawis mukhang kagagaling lang nito sa pagtakbon. Nasilayan ko na naman ang abs ni Ninong at ang biceps niya. I lick my lower lips while staring at Ninong.
Ninong cleared his throat.
“Good morning Daddy Cole” Pang aasar ko sa kanya.
“Stop Python. Don’t ruin my morning”
“Okay, madali naman akong kausap” Umupo ako at naglagay nang pagkain sa plato. Nagsimula akong kumain nang hindi inaalok si Ninong at hindi ko na rin siya tiningnan.
“You cook all this?” Nag-angat ako nang tingin sa kanya na nasa harap na pala nang mesa at isa-isa sinusuri ang mga niluto ko.
“Hindi ka ba makapaniwala na marunong ako magluto? Because you think I’m a spoiled brat na walang ginawa kundi mag waldas nang pera nang ama ko? Tama ba ako Ninong Cole?”
Napatitig siya sa akin nang matagal na para bang binabasa niya ako. Kinagat ko ang labi ko at palihim kung tinanggal ang pagkakabuhol nang robe ko. Lihim akong napangiti nang sunod-sunod ang ginawang paglunok ni Ninong habang nakatingin sa dibdib kung halos kaunti na lang ang natatakpan dahil sa suot kung nighties.
“Gusto mo ba nang kape Ninong o ako?”
“Fúck!”
Agad na tumalikod si Ninong na ikinangisi ko. Nang wala na sa paningin ko si Ninong itinali kung muli ang robe ko at pinagpatuloy ang pagkain. Malapit na akong matapos kumain ng bumalik si Ninong sa kusina.
“Bakit ba ang hot ni Ninong tingnan kahit naka short at t-shirt lang ang suot niya” sigaw nang isip ko. Nangalumbaba ako sa mesa at sinundan ko ng tingin ang bawat paghakbang ni Ninong Cole patungo sa mesa. Agad akong tumayo at kumuha ako nang plato.
“Ninong alam kung hindi ka kumakain sa umaga pero try mo ang favorite omelet ko. Daddy love it”
Ngumiti ako nang umupo si Ninong. Nilagyan ko nang omelet ang plato niya. Nilagyan ko din nang sinangag at longganisa.
“Ninong ubosin mo yan” Umalis ako sa tabi ni Ninong. Gumawa ako nang kape niya. Alam kung mahilig sa black coffee si Ninong Cole. Pagkalapag ko nang kape niya bumalik ako sa kinauupoan ko kanina.
Nangalumbaba ako at hinintay ko ang unang pagsubo niya.
“Are you done eating?”
“Oo Ninong. Kumain ka na dali” Sobrang excited ako na malaman kung magugustohan ni Ninong ang mga niluto ko. Nang magsimulang kumain si Ninong napangiti ako.
“Masarap ba Ninong?”
“No”
Sumimangot ako. Siya lang ang hind nasarap sa omelet ko. Nagdadabog akong tumayo mula sa kinauupoan ko. Dinampot ko ang platong pinagkainan ko.
“Ang sama mo talaga Ninong. Pwede mo namang sabihin na masarap kunwari para sa nagpakahirap na magluto niyan. Nakakainis ka talaga” Hindi ko na napigilan ang sabihin ang nasa isip ko. Iniwanan ko siya ang nagtungo ako sa lababo para hugasan ang mga ginamit ko sa pagluluto.
“Nakakainis talaga. Ang sama-sama niya talaga. Pwede naman magsinungaling kahit minsan para hindi makasakit nang damdamin”
Nanigas ang katawan ko nang hinalikan ni Ninong ang pisngi ko. Nasa likoran ko siya. Ramdam ko ang matigas niyang dibdib sa likoran ko. Nilagay niya sa lababo ang plato niyang wala nang laman.
“It’s delicious”
Nakiliti ako nang tumama ang mainit na hininga niya sa tainga ko. Natuwa ang batang puso ko na kinain niya lahat nang pagkain na nilagay ko sa plato niya.
“I can’t believe Python Angeles is a good cook” Muling sambit ni Ninong. Ramdam ko pa rin siya sa likoran ko. My body is tense. Humarap ako kay Ninong. Hindi ko alam na sobrang lapit niya sa akin. Tumama ang mukha ko sa matigas niyang dibdib. Sadyang matangkad si Ninong kaya hanggang dibdib niya lang ako.
“Wala ka naman talagang alam tungkol sa akin Ninong Cole”
Mabilis kung inabot ang labi niya.
“Marami pa akong alam na gawin Ninong gusto mo ba ipakita ko sa’yo kung ano pa ang kaya kung gawin Daddy Cole” Mapang-akit kung sambit. Hinaplos ko ang dibdib ni Ninong habang mariin ko siyang tinititigan. Napalunok si Ninong nang ipasok ko ang kamay ko sa loob ng t-shirt niya at dinama ko ang abs niya.
“P-Python Stop” Mautal utal pang sambit ni Ninong na tinawanan ko lang.
Tumalikod na ako at pinagpatuloy ang paghuhugas ko. Ginulo ni Ninong ang buhok ko na para akong bata. Nasa ulo ko pa rin ang kamay niya at ginugulo ang buhok ko.
“Ninong stop doing that!” Singhal ko kahit hindi ako nakatingin sa kanya.
“Your just like a daughter to me Python kaya tigilan mo na ang mga ginagawa mo” Hindi kakahimigan nang nagbibiro ang tinuran ni Ninong.
“I’m not your daughter and that’s not going to happen. I like you Ninong at hindi ako titigil”
Parang tinusok ang puso ko sa sınabi niya. He sighed.
“Python Angeles hinding hindi kita pipiliin over my fiancee. I love Loraine at siya lang ang babaeng gusto ko kaya tigilan mo ang kahibangan mo”
I feel the pain in my chest. Sumasakit ang lalamonan ko sa pagpipigil na maiyak. Every word from Ninong is giving me a lot of pain. It’s hurts a lot.
“You can’t tell me what to do Ninong”
Narinig niya ang papalayong yabag nang Ninong niya. Doon niya pinakawalan ang luha niya na agad din naman niyang pinahid.
“Someday Ninong ikaw naman ang hahabol sa akin” bulong niya.
- Writer
