ตอนที่ 18 กลับบ้าน
เหมือนเป็นฤกษ์งามยามดี ภายในคฤหาสน์หรูหลังใหญ่ สมาชิกครอบครัวตระกูลสุนทรโวหารอยู่กันพร้อมหน้า เสมือนว่ากำลังหารือเรื่องสำคัญอย่างไรอย่างนั้น ชายหนุ่มชะงักเท้ายืนนิ่ง เขาได้ยินเสียงเถียงกันดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ คิรากรยกยิ้มมุมปาก ยกมือขึ้นเป็นสัญญาณห้ามไม่ให้ใครส่งเสียงออกไป ไม่ให้ใครเดินเข้าไปด้านในเช่นกัน
"แม่ใหญ่ทำใจยอมรับความจริงเถอะนะครับ ยังไงเฮียกรก็ไม่มีวันกลับมาได้แล้ว ป่านนี้เถ้ากระดูกก็คงจะไม่เหลือแล้วล่ะ" เสียงอวดดีของน้องชายต่างมารดาดังขึ้น คิรากรจะไม่อะไรเลยหากไม่ได้ยินมารดาที่ร้องไห้ปิ่มจะขาดใจตายอยู่ตรงนั้น เหมือนอีกฝั่งจะได้ใจที่เห็นศิราณีร้องไห้ ก็ยิ่งพูดจาบั่นทอนจิตใจออกมาไม่หยุด คนเป็นลูกสูดลมหายใจเข้าลึกยาว พยายามจะสะกดกลั้นอารมณ์ตนเองที่กำลังจะปะทุขึ้นมา
"ใช่ค่ะพี่ณี มาศว่า… เราจัดงานศพให้ตากรได้แล้วล่ะ ผ่านมาตั้งสามสี่เดือนแล้วนะคะ" ผกามาศรีบสนั
