“กูจ่ายให้ มึงอยากได้อะไรก็หยิบเลยแต่ถ้าให้กูช่วยเลือกคงช่วยไม่ได้เพราะงั้นมึงเลือกเองแล้วเอาเงินกูไปจ่าย” พูดจบเถื่อนก็ยัดกระเป๋าเงินใส่มือฉันก่อสจะเดินออกไปนอกร้านทันที
ส่วนฉันก็ไม่อิดออดรับมาแต่โดยดี ถ้านี่คือการคือการง้อในกระเป๋ามีเท่าไหร่ฉันก็จะใช้ และก็จะไม่มีการเกรงใจอะไรทั้งนั้นเพราะอะไรที่เป็นของฟรีฉันชอบ
“ช่วยถือหน่อยดิ” หลังจากที่ฉันออกจากร้านถุงต่างๆ ฉันก็ส่งให้เถื่อนทันที แน่นอนว่าเขารับมันไปแต่โดยดีแต่สายตาก็มองฉันอย่างอึ้งๆ
“มึงเหมาร้านหรอวะ” เถื่อนพูดขึ้นอีกครั้ง
“กลัวเงินหมดหรอ” ฉันถามขึ้นทันทีพร้อมกับส่งกระเป๋าเงินคืนนายเถื่อน
“กลัวมึงใช้ไม่พอต่างหาก” ฉันยกยิ้มกับความสายเปย์ของนายคนนี้ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือมารับกระเป๋าเงินจากฉัน
“จะเอาอะไรอีกไหมไม่เอาจะได้กลับ” เขาถามฉันขึ้นต่อทันทีก่อนที่มือหนาจะทำท่าจะจับมือฉัน
“ไม่ละเดี๋ยวฉันกลับเอง” ฉันตอบปฏิเสธทันทีเพราะใจจริงก
