นามิจังกับประธานนักเรียน

1006 Words
กิจกรรมนันทนาการ วันนี้นามิกลายเป็นดาวเด่นของโรงเรียนเพราะเธอถูกประธานนักเรียนอย่างรุ่นพี่โชนประธานนักเรียนสุดหล่อที่ไม่ว่าใครก็ฆ่าไม่ตาย(นอกจากครูพายุ) โชน: น้องนามิมาเป็นตัวแทนอ่านภาษาญี่ปุ่นให้พี่หน่อยได้ไหมครับ กัสจัง: ประธานโชน กรี๊ดดดดด!! เลดี้: พี่โชน [เสียงสองก็มา ] นามิ: ได้สิคะ นามิต้องทำอะไรบ้างคะ โชน: เดี๋ยวไปหาครูพายุกัน จู่ๆประธานโชนก็เอื้อมมือมาจับแขนฉันแล้วพาเดินไปที่ห้องภาษาที่ครูพายุกำลังนั่งสอนการบ้านพี่ฟางอยู่ โชน: ผมได้คนมาช่วยแล้วครับครู เมื่อสายตาของพายุมองมาก็ถึงกับหน้าเปลี่ยนสีไม่ใช่เพราะเห็นหน้านามิหรอกนะแต่เป็นเพราะนามิปล่อยให้นักเรียนชายจับมือถือแขนต่างหาก นามิ: ต้องทำอะไรบ้างหรอคะ ฟาง: น้องนามิระวังนะคะประธานโชนอันตรายฮ่าๆๆๆ โชน: น้องฟางพี่จะไปทำอะไรนามิได้ล่ะเนอะๆ//ผมหันมายิ้มให้นามิก่อนจะปล่อยมือออกจากแขนเธอ นามิ: ค่ะ! ครูพายุ: อ่านตามนี้//ผมหันมาหยิบเอกสารบนโต๊ะให้ทั้งสองคนก่อนจะหันกลับไปทำงานต่อ โชน: อ่านได้ไหมนามิจัง นามิ: เรียกนามิเฉยๆก็ได้ค่ะประธานโชน โชน: เรียกพี่โชนก็ได้ครับนามิจัง นามิ: ค่ะพี่โชน //ฉันยิ้มให้พี่โชนก่อนจะเริ่มอ่านโน้ตที่ครูพายุเตรียมไว้ให้ โชน: ถ้างั้นช่วงบ่ายกิจกรรมนันทนาการน้องนามิจังมาอยู่กับพี่นะครับ ฐานของพี่จะเป็นการจับคู่คำศัพท์กับรูป นามิ: ได้ค่ะ ทั้งสองคนพูดคุยกันก่อนจะเดินออกไป พายุที่นั่งมองอยู่ก็เกิดอาการไม่พอใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ฟาง: ครูขาวันนี้เลิกเรียนจะแวะไปบ้านฟางหรือเปล่าคะ ครูพายุ: ไม่มีการบ้านไม่ใช่หรอ ฟาง: ฟางคิดถึงครูค่ะ ครูพายุ: พูดไม่รู้เรื่องหรือไง!//ผมหันไปดุฟางก่อนจะเดินหนีออกมา เมื่อเวลาบ่ายโมงนักเรียนในโรงเรียนก็ต่างพากันเข้าฐานทำกิจกรรมพายุเดินตามมาดูฐานของนักเรียนชั้นม.6 ก็เห็นนามิกำลังเต้นไก่อย่างอยู่กับประธานนักเรียน เป็นภาพที่ทำเอานักเรียนต่างพากันโห่แซวเพราะรุ่นพี่มีสายตาที่เหล่มองนามิอยู่หลายครั้ง "เฮ้ยๆๆเบาเฮ้ย" เสียงเพื่อนนักเรียนชายผู้ขึ้น โชน: พวกมึงหุบปากไปเลยไป น้องนามิจังเหนื่อยไหมครับ นามิ: ไม่เหนื่อยค่ะแต่สนุกมากกว่าพวกพี่นี่ตลกจังเลยนะคะ โชน: น้องนามิชอบพี่ก็ดีใจครับ "อ่าวครูพายุมาทำอะไรตรงนี้ครับ" เจ๋งลูกพ่อค้าขายก๋วยเตี๋ยวในโรงเรียนเอ่ยถามเมื่อพายุยืนมองนามิอยู่ข้างต้นไม้ใหญ่ ครูพายุ: มาดูความเรียบร้อยน่ะ "งั้นหลบครับผมจะเอาดอกไม้ไปให้เพื่อน" เจ๋งถือดอกกุหลาบดอกใหญ่มาให้โชนที่เดินออกมารอ โชน: ขอบใจเดี๋ยวเย็นนี้กูเลี้ยงก๋วยเตี๋ยว "ถุ้ยยย " เจ๋งหัวเราะลั่นท่ามกลางสายตาของกลุ่มนักเรียนชั้นม.6ที่ช่วยกันวางแผนและสายตาของพายุ โชน: น้องนามิจังครับ .... "อุ้ย" เสียงฮือฮาดังขึ้นขณะที่โชนถือดอกกุหลาบยักเข้ามาหานามิจังที่นั่งคุยกับน้องม.ต้นอยู่ นามิ: คะพี่โชน //ฉันลุกขึ้นก่อนจะมองดอกไม้ในมือของพี่โชน โชน: พี่ชอบน้องนามิครับ ถ้าพี่จะขอจีบน้องนามิจะได้ไหมครับ //ผมยื่นดอกกุหลาบให้แต่นามิทำหน้าตาตกใจ พายุที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็ได้แต่กำหมัดแน่นก่อนจะหันหลังแล้วกลับเข้าห้องพักครูไป นามิ: จีบนามิหรอคะ? โชน: ครับ "เอาเลยนามิ โชนมันแอบชอบเรามาตั้งแต่เราอยู่ม.1แล้วนะ" เสียงรุ่นพี่เอ่ยปากเชียร์ "ใช่ๆรับเถอะนามิ" "น่ารักอ่ะอิจฉาพี่นามิจังเลย" นามิ: ขอเวลาให้นามิตัดสินใจก่อนได้ไหมคะ โชน: ได้สิ แต่ระหว่างนี้พี่ขอทำตามหัวใจตัวเองก่อนนะ พี่ชอบนามิจริงๆนะยังไม่ต้องตอบตกลงคบกับพี่หรอกแค่ขอให้พี่ได้จีบนามิก็พอ "ฮิ้วววววว" เสียงแซวดังขึ้นพร้อมกับใบหน้าเขินอายของรุ่นพี่โชน นามิ: ก็ได้ค่ะ//ฉันยื่นมือไปรับดอกไม้มาก่อนจะยิ้มให้พี่โชน "สู้ๆเว้ยไอ้โชนรีบพิชิตใจน้องนามิให้ได้นะ" "นามิน่ารักจังเลย" เพียงแค่แปปเดียวข่าวของนามิและประธานนักเรียนก็แพร่กระจาย มีคลิปที่นักเรียนถ่ายตอนประธานนักเรียนมอบดอกกุหลาบให้นามิถูกปล่อยออกมา ทำเอาพายุถึงกับปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คอย่างไว ปึ้ง!!! เอย: เป็นอะไรหรอพายุ หงุดหงิดแบบนี้ให้เอยช่วยผ่อนคลายไหมคะ พายุ: มาสิ ล็อคประตูด้วยล่ะ ครูสาวกระตุกยิ้มก่อนจะเดินไปล็อคประตูแล้วถอดชุดเดรสสีพีชเข้ามานั่งคุกเข่าต่อหน้าชายหนุ่ม จ๊วบ.......อึก!!! วันต่อมา ... ตอนนี้ครูนกและครูพายุกำลังนัดแนะกันเรื่องวันเดินทาง เพราะนามิและครูพายุต้องไปถึงช่วงบ่ายและรอกินเลี้ยงตามทำเนียมของคุณหญิงหน่อย ครูพายุ: ไม่มีปัญหาครับพี่นกเดี๋ยวผมจะดูแลนามิให้ ครูนก: เรื่องที่พักเค้าน่าจะแยกไว้ให้อยู่หรอก ครูพายุ: ถ้าไม่แยกเดี๋ยวผมไปเปิดห้องนอนได้ครับ ครูนก: พรุ่งนี้ก็เตรียมตัวมาเลยนะนามิออกเดินทางตอนเช้าใส่ชุดนักเรียนมาให้เรียบร้อยไปถึงต้องไปรายงานตัวกลางคืนใส่ชุดลำลองกินเลี้ยงริมหาด นามิ: ค่ะครู ครูพายุ: ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวนะครับ ครูนก: จะมีอะไรอัพเดทพี่จะไลน์ไปบอก ครูพายุ: ครับ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD