คุณคือพ่อของลูก

ลางสังหรณ์

วันต่อมา

หมับ~

"อื้อ~" แรงกอดจากทางด้านหลังส่งผลให้ร่างบางเสียการทรงตัวเล็กน้อย

กลิ่นน้ำหอมราคาแพงคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ กับซอกคอ พอๆ กับริมฝีปากที่พยายามจะป้อนจูบลงมา

"หอมจัง"

"อ๊ะ! ยะ อย่าค่ะ"

"ฉันคิดถึงเธอมากเลยนะ ฉันอยากให้เธอไปอยู่กับฉันทำไมเธอถึงไม่ยอมรับข้อเสนอของฉัน เธอไม่เชื่อเหรอว่าฉันให้เธอได้ทุกอย่างเลยนะ"

"เสี่ยก็รู้นี่คะว่ามินมีน้องที่ต้องดูแล" คนตัวโตชะงักไปเล็กน้อยพร้อมกับการใช้ความคิด

"ส่งน้องชายของเธอไปรักษาตัวที่โรงพยาบาลเลยดีไหม ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของหมอที่ต้องดูแล"

"ไม่ค่ะ สุขภาพของริกเตอร์ไม่ได้แย่จนต้องอยู่กับหมอตลอดเวลา การรักษาต้องควบคู่กับกำลังใจที่ดี มินไม่อยากปล่อยน้องแบบนั้น" จัสมินยืนยันอย่างหนักแน่น คนฟังถึงกับลอบถอนลมหายใจ

"แล้วเมื่อไหร่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ฉันไม่อยากอยู่ห่างจากเธอเลยสักนิด" จัสมินเอี้ยวใบหน้ามองเจ้าของคำพูด

"พูดจริงเหรอคะ"

"จริงสิ ฉันรักเธอมากเลยนะ คิดถึงตัวนุ่มๆ หอมๆ คิดถึงปากที่เคยจูบ คิดถึงไปทั้งตัว" สายตาที่ใช้มองเต็มไปด้วยความหลงใหล

เขาเป็นผู้ชายคนแรกของจัสมิน ไม่แปลกเลยสักนิดที่จะรู้สึกหวงเป็นอย่างมาก ไม่มีใครเทียบเธอได้เลยจริงๆ

"เสี่ยจริงจังกับมินไหมคะ หรือแค่เล่นๆ เหมือนกับคนอื่นทั่วไป"

"ทำไมถึงพูดแบบนั้น"

"พูดตามตรงไงคะ มินรู้ว่าเสี่ยเคยมีผู้หญิงมาเยอะมาก มินก็แค่อยากรู้สถานะของตัวเอง"

"สถานะของเธอมันมีเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือการเป็นเมียฉัน และถ้าเธอรู้จักฉันดีพอ เธอจะรู้ว่าคนอย่างฉันไม่เคยเรียกใครว่าเมีย"

"ถ้าอย่างนั้น เสี่ยช่วยทำอะไรให้มินหน่อยได้ไหมคะ"

"ได้สิ เธออยากให้ฉันทำอะไรเธอบอกมาได้เลยนะ ฉันให้เธอได้ทุกอย่าง" จัสมินยิ้มมุมปาก เธอสู้ชีวิตมามากพอแล้ว ชีวิตของเธอไม่ควรมีคนอื่นเข้ามาเป็นอุปสรรค

ใครร้ายมาเธอก็พร้อมที่จะร้ายกลับ อย่าคิดว่าคนอย่างเธอจะยอม

แกร๊ก~

"เสี่ยเรียกหยกมามีอะระ..." ใบหน้าของใบหยกที่เพิ่งจะถูกแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มหดหายเพียงแค่พบว่าจัสมินนั่งอยู่บนตักของคนที่เรียกให้เธอเข้ามาหา

"จัสมิน"

"ที่ฉันเรียกเธอเข้ามาหา เพราะฉันต้องการเรียกเธอเข้ามาเตือน"

"เตือน? เตือนเรื่องอะไรเหรอคะ หยกทำอะไรผิด"

"ยังมีหน้ามาบอกว่าไม่ได้ทำอะไรผิดอีกเหรอ เธอส่งรูปบ้าๆ ไปให้น้องชายของมิน อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะใบหยก"

"คือว่าหยก..."

"ถ้าเป็นที่นี่ใครจะทำอะไรที่ไหนฉันรู้ทุกอย่าง ถ้าเธอก้าวก่ายและล้ำเส้นผู้หญิงของฉันหรือแม้แต่การทำให้ผู้หญิงของฉันไม่พอใจ ฉันไล่เธอออกแน่"

"เสี่ย"

"ไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ" ใบหยกกำหมัดแน่น ความโกรธยิ่งประทุรุนแรงเพียงแค่เห็นว่าผู้ชายที่เธอรักเข้าข้างผู้หญิงที่เป็นศัตรูหัวใจ หลงยัยนั่นแบบหัวปักหัวปำ

"มัวแต่ยืนทำหน้าเซ่อๆ อยู่ทำไมล่ะ ออกไปจากที่นี่ซะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอ" จัสมินสบตากับใบหยกนิ่ง

ภาพจากกล้องวงจรปิดทำให้เห็นว่าใบหยกคือคนที่ถ่ายรูปของเธอกับเสี่ยแบล็ค ผู้หญิงคนนี้ทำให้เธอและน้องต้องเข้าใจผิดกัน มันไม่แปลกหากเธอจะเอาคืน

"โกรธเหรอที่โดนแบบนี้" จัสมินเดินตามใบหยกออกมาก่อนจะใช้คำพูดที่ตรงไปตรงมาเพื่อเป็นการเปิดประเด็น

"แกจะตามมาเยาะเย้ยฉันอย่างนั้นเหรอ"

"เปล่า คนอย่างฉันไม่เคยคิดจะเยาะเย้ยใคร ไม่เคยคิดที่จะยุ่งกับใครด้วยซ้ำถ้าคนคนนั้นไม่เข้ามายุ่งกับฉันก่อน"

"ที่แกต้องโดนแบบนั้นมันก็เป็นเพราะว่าแกแส่หาเรื่องโดนทั้งนั้น"

"แกนั่นแหละที่แส่มายุ่งเรื่องของฉัน เลิกยุ่งกับน้องชายของฉันซะ เลิกส่งอะไรบ้าๆ ไปให้เขาไม่อย่างนั้นฉันจะให้เสี่ยแบล็คจัดการกับแกเหมือนกัน"

"เหอะ คิดว่าการเป็นคนโปรดแล้วแกจะเรียกร้องให้เขาทำอะไรให้แกก็ได้งั้นเหรอ"

"ก็เห็นๆ กันอยู่ไม่ใช่เหรอว่าเขาทำอะไรเพื่อฉันได้บ้าง แค่ฉันบอกปัญหาที่เกิดขึ้นเขาก็พร้อมสละเวลางานเพื่อเปิดภาพจากกล้องวงจรปิดให้ฉันดูทันที พอเขารู้ว่าใครคือต้นตอของปัญหาเขาก็รีบเรียกเข้ามาพบ ก่อนจะตักเตือนและพร้อมจะประกาศกร้าวว่าจะไล่ออกทันทีถ้าเธอยังเข้ามายุ่งวุ่นวายกับฉัน เธอก็เห็นว่าเขาทำอะไรให้ฉันได้บ้าง" จัสมินยกยิ้มเพราะเหนือกว่า

มันยิ่งทำใบหยกโกรธไปมากกว่าเดิม

"เรื่องมันไม่จบแค่นี้แน่"

"ถ้าแกไม่คิดจะจบก็อย่าหวังว่าฉันจะอยู่เฉยๆ ฉันไม่ยอมโดนกระทำฝ่ายเดียวแน่ ถ้าอยากวัดก็ลองดู"

"แน่นอน ฉันจะลองดู ไว้ถึงวันที่เสี่ยแบล็คเขี่ยแกทิ้งเมื่อไหร่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนเหยียบแกจนจมดิน" ใบหนกยกยิ้มพลางยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู

ยิ้มเยาะเย้ยก่อนจะกรอกเสียงไปตามสายให้จัสมินได้ยินและได้รับรู้ในสิ่งที่เธอกำลังจะทำ

"ฮัลโหล คุณแอนนาเหรอคะ วันนี้เสี่ยอยู่ที่ผับนะคะ คุณแอนนาเข้ามาได้เลยค่ะ"

"เธอคิดจะทำอะไร" จัสมินมองใบหยกไม่วางตา

เสียงของใครบางคนที่เธอได้ยินเมื่อสักครู่มันทำให้เธอรับรู้ถึงลางสังหรณ์แปลกๆ

"คุณแอนนา ไฮโซที่สวยและรวยระดับเดียวกับเสี่ยแบล็ค เขาเคยพบกันและเคยพูดคุยกันถูกคอมากเลยนะเผื่อแกไม่รู้"

"..."

"แกกับฉันมันก็คนระดับเดียวกัน แต่เสี่ยแบล็คกับคุณแอนนา เขาก็คนระดับเดียวกันเหมือนกัน"

"คิดจะใช้วิธีโง่ๆ สินะ"

"ผู้ชายชอบกลิ่นใหม่มากนะ ก่อนที่เสี่ยจะมาหลงเธอเสี่ยเองก็เคยหลงพวกฉันเหมือนกัน เอาง่ายๆ ใครใหม่กว่าเขาก็หลงคนนั้น ฉันรู้อยู่แล้วว่าสักวันหนึ่งเวลาของเธอมันก็จะหมดลง ฉันก็แค่จะทำให้เวลาของเธอมันหมดลงเร็วขึ้นก็แค่นั้นเอง"

"ต่อให้เธอจะทำแบบนั้นมันก็ไม่ได้แปลว่าเธอจะได้ตัวเขาไปเป็นของเธออยู่ดี"

"ตอนนี้ฉันไม่สนเรื่องนั้นแล้วแค่ให้ได้เอาชนะคนอย่างเธอ ฉันพร้อมจะทำทุกอย่างทันที ระวังตัวเอาไว้นะ แกได้เป็นหมาหัวเน่าเร็วๆ นี้แน่นอน" ใบหยกเย้ยหยันพลางหัวเราะออกมาอย่างสะใจ

ชัยชนะอยู่ไม่ไกล

โทษฐานที่จัสมินทำให้เธอเสียใจซ้ำๆ เธอจะเหยียบจัสมินให้จมดินให้ดู

————