คุณคือพ่อของลูก

BLACK CLUB ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! "เสี่ยขา อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊าส์!" เรือนร่างสมส่วนผิวขาวราวกับหลอดนีออนบิดกายเร่าพร้อมกับเปล่งเสียงครวญครางอย่างเอาเป็นเอาตายในยามที่เอวสอบถาโถมแรงกายเข้าใส่ช่องทางคับแคบอย่างบ้าคลั่ง เสียงเนื้อกระทบกันดังก้อง พอๆ กับเสียงหอบที่เล็ดลอดออกมาเป็นระยะ ไฮโซหนุ่มเชิดใบหน้า หลุดเสียงครางออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ปฏิเสธว่าหญิงสาวใต้ร่างคือคนที่เขาโปรดปราน และเธอก็มอบความสุขให้เขาทุกครั้ง ไม่เคยมีครั้งไหนผิดหวังเลย "ชอบแบบนี้ไหม" ปั่ก! ปั่ก! เสียงถามดังขึ้นพร้อมกับการตอกตรึงลำรัก "อ๊ะ! อ๊ะ! จุกและเสียวมากเลยค่ะ" "เสียงเธอเซ็กซี่ชะมัด แบบนี้ไงฉันถึงหลงเธอหัวปักหัวปำ" จัสมิน ยิ้มกริ่มเมื่อได้ยินแบบนั้น ฝ่ามือลูบไล้ไปตามมัดกล้ามที่เรียงตัวสวยงาม ขาสวยตวัดเกี่ยวที่เอวสอบแน่น ดวงตากลมหยุดมองเพียงเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลา เสี่ยแบล็ค เจ้าของผับที่หล่อและรวยมาก เขาจะต้องเป็นของเธอ แค่เธอคนเดียว "มองแบบนี้หมายความว่าไง" "มินแค่รู้สึกว่าเสี่ยหล่อมาก" "พูดแบบนั้นระวังโดนเอาอีกรอบนะ" รอยยิ้มเล็กผุดขึ้นบนมุมปากหนา ทว่าคนใต้ร่างกลับยิ้มรับ บ่งบอกว่าเธอไม่ได้กลัวคำขู่ของเขาเลย "มินเต็มใจเป็นของเสี่ยอยู่แล้ว" "ขี้อ้อนแบบนี้ไง ถึงว่า รักจนไปไหนไม่ได้เลย" จัสมินยิ้มกว้าง ใบหน้างดงามหลุดความเสียวซ่านในยามที่ความใหญ่โตเกินมาตรฐานกระทั้นกระแทกเข้ามา "มินก็รักเสี่ยค่ะ มินอยากเป็นของเสี่ยตลอดไป" "เมียฉันนี่ยั่วเก่งไม่ไหว แบบนี้ต้องเอาหลายๆ รอบ" คนใต้ร่างกัดปากยั่ว ขาสวยพร้อมแยกออกจากกัน รับแรงกระแทกกระทั้นที่ถาโถมเข้ามาครั้งแล้วครั้งเล่า ยอมเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ยอมด้วยความเต็มใจ . . . "อ้าขาให้เขาเอาจนพอใจแล้วสินะ" เสียงรองเท้าส้นสูงที่เสียดสีกับพื้นกระเบื้องหยุดลงเมื่อเสียงกระแนะกระแหนบ่งบอกถึงความอิจฉาดังขึ้นเมื่อจัสมินเดินออกมาจากห้องของเจ้าของผับ ดวงตาคู่สวยที่ถูกกรีดด้วยอายไลเนอร์จนคมวับตวัดมอง รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นบนมุมปากทันที "ถึงฉันจะไม่อ้าขา แต่เสี่ยเขาก็คงจะพยายามเอาฉันอยู่ดี หรือเธอตาบอด มองไม่เห็นสิ่งที่เสี่ยแบล็คทำ" ใบหยก กัดฟันกรอด ไม่ปฏิเสธว่าเธอรู้และเห็นว่าสองเดือนมานี้จากพีอาร์ธรรมดาๆ อย่างจัสมินที่มีหน้าที่แค่ชงเหล้า ตอนนี้เป็นที่ถูกใจของเสี่ยแบล็คเป็นอย่างมาก เสี่ยแบล็คตามติดไม่ห่าง ป้อนเงินให้ไม่ใช่น้อยๆ สายตาที่มอง ท่าทางที่แสดงออก ทุกวันนี้จัสมินเป็นผู้หญิงของเสี่ยแบล็คร้อยเปอร์เซ็นต์ "หึ ที่ผ่านมาเสี่ยก็เป็นแบบนี้แหละ เอาทุกคน แม้แต่ฉัน" จัสมินยกยิ้มมุมปากจากนั้นก็ตอบกลับอย่างรวดเร็ว "แค่เคยเอาปะ ตอนนี้ก็คงเบื่อแล้วมั้ง" "แก" "อย่าทำตัวเป็นพวกขี้อิจฉาที่คนเห็นคนอื่นได้ดีกว่าไม่ได้ได้ปะ มันน่ารำคาญมากเลยนะ ว่างนักเหรอ วันๆ ถึงเอาแต่เห่า" "อีจัสมิน" ใบหยกพุ่งตัวเข้าหา หวังจะยกฝ่ามือฟาดเข้าที่ใบหน้างามๆ ทว่า เป็นจังหวะที่เสียงห้ามปรามที่เหมือนเป็นการตะคอกเสียมากกว่าดันดังขึ้นขัดจังหวะพอดีๆ "หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ!" มือของใบหยกที่ยกค้างถึงกับชะงักกึก ใบหน้ารีบหันไปตามทิศทางของเสียงแทบจะทันที "สะ เสี่ย" "จะทำอะไร คิดจะตบผู้หญิงของฉันงั้นเหรอ" เสี่ยแบล็คจ้องใบหยกตาเขม็ง "อะ เอ่อ ไม่ค่ะ คือว่าหยกไม่ได้จะ..." "อย่าแม้แต่จะคิดที่จะแตะต้องผู้หญิงของฉัน ถ้าตัวของจัสมินมีรอยแม้แต่นิดเดียว ฉันไม่เลี้ยงเธอไว้แน่" "เสี่ยปกป้องมันเหรอคะ ทำไมเสี่ยถึงปกป้องแต่มัน" "จัสมินเป็นผู้หญิงของฉัน" "แต่หยกก็เป็นผู้หญิงของเสี่ยเหมือนกะ..." "แค่ฉันเคยนอนด้วย มันไม่ได้แปลว่าเธอเป็นผู้หญิงของฉันหรอกนะ อย่าคิดว่าการที่ฉันเคยนอนกับเธอมันจะแปลว่าเธอพิเศษ มันไม่จริงเลยสักนิด ถ้าฉันจะพอใจให้ใครเป็นคนของฉันนั่นแปลว่าฉันจะต้องเลือกผู้หญิงคนนั้นด้วยตัวของฉันเอง และคนเดียวที่ฉันเลือกก็คือจัสมิน" เสี่ยแบล็ครั้งเอวของจัสมินเข้ามาโอบไว้ทันที ใจดวงน้อยของคนที่ไม่เคยมีใครเต้นไม่เป็นส่ำ หนุ่มหล่อดีกรีเจ้าของผับข้างๆ เธอเขาหล่อและมีเสน่ห์มาก และเขายิ่งน่าหลงไหลไปมากกว่าเดิมในยามที่เขาคอยปกป้องและเลือกเธอ "ไปกันเถอะจัสมิน" "เอ่อ ไปไหนคะ" "ฉันบอกแล้วไงว่าหน้าที่ของเธอแค่คอยอยู่ใกล้ๆ ฉัน" "แต่มินต้องทำงานนี่คะ" แว๊บหนึ่งที่จัสมินเหลือบตามองคนที่ยืนกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ "เธอเป็นเมียฉันนะ เธอไม่จำเป็นต้องทำงานฉันก็สามารถเลี้ยงดูเธอได้" "ว่าไงนะคะ เมื่อกี้เสี่ยบอกว่ามินเป็น..." "เมียไงมิน เธอเป็นเมียฉัน เธอเป็นผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด เธอไม่จำเป็นต้องทำงาน ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลย ฉันดูแลเธอได้อยู่แล้ว" ความดีใจส่งผลให้จัสมินยิ้มกว้าง คนระดับเสี่ยแบล็ค ใครๆ ก็ชอบเขาทั้งนั้น หล่อ รวย เทคแคร์ดีมาก ใครไม่ชอบเขานั่นแหละแปลก ขนาดคนอย่างเธอที่ไม่ได้ชอบใครง่ายๆ ยังหลงเสน่ห์เขาอย่างง่ายดาย "ขอบคุณนะคะเสี่ย" "จะขอบคุณทำไมล่ะ ฉันรักเธอจริงๆ นะ" "มินไม่เคยคิดเลยนะคะว่ามันจะมีวันนี้" "ฉันชอบเธอตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน และมันก็คงจะเป็นแบบนั้นตลอดไป" หัวใจของคนที่ไม่เคยมีใครหวั่นไหวจนเก็บไม่ไหว จัสมินยิ้มกว้าง เงยหน้ามองเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลาด้วยความรู้สึกที่ตกหลุมรักครั้งแล้วครั้งเล่า การพบเขา เป็นเรื่องที่ดีของเธอ ------ ฝากกดถูกใจและคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะ