“มัวแต่ยืนมองหน้ากันแบบนี้ เมื่อไหร่จะได้กินข้าวคะ” คนตัวเล็กเอียงคอมองข้าวผัดสีสันน่าทานที่อยู่บนกะทะซึ่งวางอยู่บนเตาเซรามิกอีกที
อีกหนึ่งคนที่เสียอาการไม่น้อยปรายตาไปมองอาหารบนเตาเพียงนิด สุดท้ายก็ตัดสินใจตวัดสายตามามองใบหน้างามเหมือนเดิม
“ขอกินของหวานก่อนกินข้าวได้ไหมครับ”
“ไม่ควรทำค่ะ แล้วอีกอย่างที่นี่ไม่น่าจะมีของหวาน”
“มินแค่ดูไม่ออกว่าของหวานมันอยู่ตรงไหน” คำพูดที่เหมือนเป็นสัญญาณเตือนบางอย่างกระตุ้นให้ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ
“อยู่ในตู้เย็นเหรอคะ?”
“เปล่าครับ อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ต่างหากล่ะ” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าไปประชิดทันทีที่จบประโยค ริมฝีปากร้อนประกบเข้ากับปากนุ่มที่ลอยเด่นตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
มือหมอที่ร้อนเหมือนไฟปัดป่ายไปตามเรือนร่างเย้ายวนสลับกับการปลดอาภรณ์ที่คนตัวเล็กสวมใส่
สถานที่แปลกใหม่พาลให้ใจดวงน้อยสั่นระรัวขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง สะโพกสวยถูกขย้ำเบาๆ อกแกร่งเบ
