ปีศาจจิ้งจอกตนนั้น... เป็นของข้า
เป็นของข้าครั้งที่ 36
ไม่นานพิธีมงคลระหว่างเอินเจียวเหมยและป๋อเฉิงก็ถูกจัดขึ้น ไป่ถิงถิงยิ้มกว้างเนื่องจากรอบๆ ตัวของร่างบางในวันนี้นั้น เต็มไปด้วยรอยยิ้มและความสุข บนหน้าของไป่ถิงถิงมีรอยยิ้มจางๆ อีกทั้งในมือทั้งสองข้างของไป่ถิงถิงยังมีขนมทั้งสองมืออีกด้วย
“พระชายา เจ้ากินขนมเยอะเกินไปแล้ว”
ไป่ถิงถิงยิ้ม “วันนี้เป็นวันดี เพื่อความเป็นสิริมงคล ข้าก็ต้องกินขนมมงคลในงานสิท่านพี่”
หงเฟยจวินส่ายหน้า ก่อนจะยื่นมือไปเช็ดคราบเลอะที่มุมปากให้ไป่ถิงถิง “เอาเถิด อีกไม่กี่วันเจ้าก็คลอดแล้ว กินขนมมากหน่อยก็คงไม่เป็นอะไร”
เมื่อได้ยินคำอนุญาตไป่ถิงถิงจึงยิ้มกว้างทันที “เช่นนั้นข้าไปเอาขนมมาเพิ่มนะขอรับ ในถ้วยนี้หมดแล้ว”
“พระชายา...” หงเฟยจวินจะเอ่ยห้าม แต่ก็ไม่ทันไป่ถิงถิงที่รีบเดินไปหาขนมหวานด้วยสีหน้ามีความสุข
ร่างสูงถอนหายใจก่อนจะส่ายหน้า แม้ว่าอยากจะเอ่ยห้ามม
