ลัลลนาเห็นเช่นนั้นก็รีบเปิดประตูเตรียมจะพุ่งออกจากรถเพื่อหนีเขา ทว่าเขาไวกว่า จับเธอมานั่งบนตักและกอดไว้แน่นจนแทบหายใจไม่ออก
“เลิฟหายใจไม่ออก อึก…” มือเรียวตีที่ต้นแขนแกร่งหลายครั้ง ก่อนที่เขาจะยอมคลายแรงลงให้เธอได้หายใจคล่องขึ้น
“ไอ้นั่นเป็นใคร ผัวใหม่เหรอ”
ลัลลนาที่ได้ยินก็ขึงตาใส่ทันที
“ศานต์เป็นเพื่อนร่วมงานค่ะ และก็เป็นคนดีไม่ปากร้ายเหมือนใครบางคนแถวนี้ด้วย” พูดจบเธอก็เชิดหน้าหนี จักราเทพเม้มริมฝีปากแน่น
“ปากดีนักนะ เธอว่าใครเลิฟ” มือหนาบีบคางเธอให้หันมาสบตากัน
“ร้อนตัวเหรอคะ อื้อ…” ริมฝีปากหยักของจักราเทพกดจูบลัลลนาด้วยความโมโหปนคะนึงหาและมันเขี้ยวปากเล็ก ๆ นั่นที่พยายามพูดหาเรื่องเขาตลอดเวลา ลิ้นร้อนสอดเข้าไปในโพรงปากเล็กตวัดเลียลิ้มรสน้ำหวานที่เขาโหยหา มือเรียวบางของเธอจากที่ทุบบ่าเขาอยู่ทีแรกก็ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นโอบรอบลำคอเขา
ร่างของลัลลนาถูกอุ้มออกจากรถไปยังลิฟต์ส่วนตั
