ดวงตาที่ปิดสนิทตอนนี้ตื่นขึ้นมาด้วยความงงงวย ลัลลนาคิดว่านี่คงเป็นห้องของจักราเทพเป็นแน่ เมื่อกวาดตามองก็เห็นเกียรตินิยมอันดับหนึ่งของมหาวิทยาลัยต่างประเทศถูกใส่กรอบตั้งไว้บนชั้นวางของ ร่างของเธอเปลือยเปล่าไร้ซึ่งเสื้อผ้า จึงใช้ผ้าห่มพันตัวลุกขึ้นนั่ง เธอมองไม่เห็นเจ้าของห้องเลยแม้แต่เงา ไม่แน่ใจว่าเขาอยู่หรือเปล่า นัยน์ตาคู่สวยมองนาฬิกาที่ข้างผนังห้องซึ่งบอกเวลาว่าตอนนี้ตีห้ากว่าแล้ว ภายในห้องขนาดใหญ่นั้นถูกเปิดไฟไว้ที่หัวเตียงกับห้องน้ำ ลัลลนาลุกขึ้นมายืนดูรูปภาพของจักราเทพสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มันถูกตั้งเรียงรายอยู่ในตู้กระจก บ่งบอกว่าในสมัยนั้นชายหนุ่มที่เธอชอบมีใบหน้าที่หล่อเหลาและเรียนเก่งขนาดไหน “ทำอะไร” เสียงเข้มดังขึ้นจากด้านหลังจนเธอสะดุ้งตัว รีบผละมือที่แตะรูปออกทันที “ขอโทษค่ะ” เธอก้มหัวขอโทษ ไม่ได้มีเจตนาแตะต้องของสำคัญโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่เพราะเธอหลงใหลในตัวชายคนนี้อยู่เ