ร่างของลัลลนาถูกเสื้อสูทของศานต์คลุมที่ไหล่เมื่ออากาศเย็นลงเพราะนั่งอยู่ที่สวนสาธารณะมาสักพักแล้ว ชายหนุ่มนึกเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะหนาวจึงหยิบสูทในรถออกมาคลุมให้ ก่อนหน้านี้ทั้งสองพากันไปปั่นจักรยานรอบสระน้ำก่อนจะเดินเล่นชมวิวแล้วพูดคุยกัน
“รู้สึกดีขึ้นบ้างไหมครับ” ศานต์ถาม
“ก็ดีขึ้นนิดหน่อยค่ะ” ลัลลนาตอบ พอเไม่ต้องจมกับความรู้สึกด้านลบแบบนั้นก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นบ้าง การที่มีเพื่อนแบบศานต์นั้นก็นับว่าดีไม่น้อยเลยทีเดียว
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าเลิฟไปพบเจออะไรมาบ้าง และเรื่องอะไรที่ทำให้คนเก่งอย่างเลิฟต้องเสียใจขนาดนี้” ศานต์บอก ที่ผ่านมาเขามองว่าหญิงสาวด้านข้างตัวเองนั้นสมบูรณ์เสียทุกอย่าง น้อยมากจริง ๆ ที่จะเห็นเธอเป็นแบบนี้
“ฉันก็คนเหมือนกันนะ มีเสียใจบ้างเป็นธรรมดา” ลัลลนาขำในลำคอกับคำพูดของศานต์ที่พูดคล้ายกับว่าเธอเหมือนคนที่ไม่ควรจะเสียใจกับอะไรสักอย่างเลย เพราะว่ารอบข้างเธอนั้นดีทุกอย่
