ASUMAN
Berkan’la evin kapısında yaptığımız konuşmanın üzerinden iki ay geçmişti. Yeliz’den gizli görevde olduğunu duymuştum sadece. Birkaç kez şirkette laf arasında sormuştum da nasıl olduğunu. Ailesiyle bile doğru düzgün iletişim kurmadığını öğrenmiş daha çok merak eder olmuştum.
Düşüncesizdi. İnsan ailesini bu kadar habersiz bırakır mıydı? En azından ailesinin haberi olsa ben de iyi kötü haber alırdım. Fakat onlarda çok bir şey bilmiyorlardı.
Akasya’nın bir kez daha hamile kalması ve bunun dış gebelik olması hepimizi korkutmuştu. İnsan böyle zamanlarda hem çaresiz kalıyor hem de ne söyleyeceğini bilmiyordu. Bir kere hastanede ziyaret etmiştik. Çok şükür ki bir haftanın sonunda ameliyata gerek kalmadan hastaneden çıkmıştı.
Bugün hep birlikte evlerine geçmiş olsun ziyaretine gidecektik
