ขณะกำลังคิดอะไรอยู่เพลินๆ กลิ่นของดอกไม้ชนิดหนึ่งที่คุ้นเคยเพียงแต่ยังนึกไม่ออกว่าเป็นดอกอะไรก็โชยมาเตะจมูก
“ดอกอะไรนะ หอมจัง”
หญิงสาวพึมพำอย่างสงสัย ทว่าไม่นานความทรงจำในสมัยเด็กก็พลันวาบเข้ามา เพราะดอกไม้ที่กำลังส่งกลิ่นหอมตลบอบอวล นำหน้าดอกไม้ชนิดอื่นอยู่ในขณะนี้คือดอกสายหยุดนั่นเอง ซึ่งที่มาของกลิ่นอยู่ไม่ไกลจากที่เธอยืนเอนกายพิงอยู่เท่าไหร่นัก จึงเอื้อมมือไปเก็บดอกไม้สีเหลืองมาสูดดม และก็แปลกยิ่งนัก นอกจากสายลมเย็นจะช่วยให้เธอสดชื่นกระปรี้กระเปร่าแล้ว กลิ่นหอมของสายหยุดยังช่วยทำให้เธอผ่อนคลายจากอะไรหลายๆ อย่างอีกต่างหาก...ซึ่งตัวเธอยังไม่รู้แน่ชัดว่าอะไรหลายๆ อย่างที่ว่าคือสิ่งใดกันแน่!
ดวงตาคู่สวยเพ่งฝ่าความมืดตรงไปยังบ้านนางลิ้นจี่ผู้เป็นย่าที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านหลังนี้นัก แล้วพลันภาพดวงหน้าหล่อเหลาราวกับตี๋อินเตอร์ของพสวัตก็วาบเข้ามา พร้อมด้วยรอยยิ้มกวนอารมณ์ที่เจ้าตัวชอบส่งมาให้
