“มึงนี่มันปากดีจริงๆ นะไอ้วัต กูแวะกินไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง อย่าว่าแต่ผลไม้เลย แม้แต่ราคาก็ยังไม่เคยลดให้ แต่มึงนี่มาแค่ครั้งสองครั้งได้ทั้งผลไม้ทั้งลดพิเศษ”
“นั่นสิครับเฮียเจน คราวหลังไปไหนมาไหนต้องให้เฮียวัตไปด้วย แล้วผมก็เพิ่งรู้ว่าเฮียวัตหน้าคล้ายพระเอกซีรีส์เกาหลี” โจ้พูดยิ้มๆ
“แล้วชื่ออีมึนฮาที่บอกออกไปเมื่อกี้เป็นชื่อพระเอกจริงๆ หรือโจ้”
คำถามของเจนภพทำเอาโจ้หัวเราะก๊าก
“ผมก็พูดมั่วออกไปอย่างนั้นเอง” พูดพลางก็มองหน้าพสวัตไปพลาง “ผมเคยรู้มาว่าพระเอกเกาหลีคนหนึ่งชื่ออีมินโฮ แต่ดูๆ แล้วตอนนี้หน้าเฮียวัตดูมึนๆ ฮาๆ ยังไงบอกไม่ถูก ก็เลยตั้งชื่อให้พ้องกันซะเลย”
คำตอบของโจ้แม้แต่พิมพกานต์ยังอดยิ้มออกมาไม่ได้ และก็เห็นด้วยกับคำพูดนั้นจริงๆ
“เฮียก็นึกแล้วเชียวว่าทำไมชื่อมันฟังแล้วพิลึกๆ แต่ก็เหมาะกับมึงดีนะไอ้วัต” เจนภพมองหน้าเพื่อนแล้วหัวเราะขำ หันไปถามน้องสาว “น้องแพงล่ะ รู้ไหมว
