Nang matapos kami sa pag aayos ng aming sarili ay kaagad ko siyang pinanlakihan ng aking mga mata.
"What?" natatawang tanong nito sa akin.
Kung makatingin siya sa akin ay akala mo walang kasalanan! Ang sarap iuntog ng kaniyang ulo sa pader. Painosente ang loko.
"Ikaw, kung saan-saan napapadpad ang kalokohan mo," sambit ko.
Ngumisi naman siya at nagbikit-balikat. Ito ang nakakainis minsan kay Matthew dahil sa galing niyang mang-inis at maging inosente sa mga ganitong usapan.
"Hindi ko naman kasalanang tumayo siya nang kusa kapag nakikita kita!" depensa niya sa akin ngunit inirapan ko lamang siya.
Dahil sa inis ko ay kaagad ko siyang kinurot sa kaniyang tagilirab kaya tatawa-tawa siyang lumabas ng kanilang locker room.
Ganito siya kapag naiinis ako. Natatawa na lamang nang sobra tapos
