ลั่วฟางเซียนมาอยู่ที่เรือนวิหคได้สักพัก อันที่จริงเรือนหลังดังกล่าว มีพื้นที่ต่างจากหลังอื่น ด้วยมีหอดูดาวบนต้นไม้สูง พื้นที่ด่านล่างสร้างเป็นห้องต่างๆ เพื่อใช้สอย หญิงสาวได้คนงานจำนวนหนึ่งมารับใช้ แต่นางไม่สนใจคนพวกนั้น ส่วนเจิ้งหวนตั้งแต่พบหน้ากัน ลั่วฟางเซียนยังไม่เห็นเงาของเขาอีก
ส่วนคนที่แวะเวียนมาก่อกวนนางคอยสร้างความรำคาญใจไม่หยุดหย่อนคือซิวอี๋
“อนุเหยียน ผ่านมาหลายวันแล้ว ท่านคงลืมระเบียบของที่นี่ อย่างไรก็ควรไปยกน้ำชาให้ฮูหยินใหญ่ และเหล่าอนุของท่านแม่ทัพด้วย”
ได้ยินซิวอี๋เอ่ยเช่นนั้น ลั่วฟางเซียนจึงสงสัย นางไม่เคยได้ยินว่า ถานป๋อมีภรรยาคนอื่นอยู่ในในคฤหาสน์สัตตบงกช
“ได้ ข้าจะจัดการเรื่องนี้ให้เร็วไว อย่างไรเรียกคนของข้าให้มาพบด้วย มีเรื่องต้องสั่งงาน”
“อนุเหยียนหมายถึง บ่าวตัวโตผู้นั้นหรือ”
“ใช่ มีสิ่งใดติดขัด”
“อาหวน ถูกส่งตัวไปทำงานซ่อมกำแพง ตกเย็นถึงจะกลับมา”
“
