When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
มาเฟียหนุ่มมองดูหญิงคนรักที่กำลังนอนหลับพักผ่อนหันหน้ามาทางเขาอย่างสบายใจจนเขาอมยิ้มออกมาเพราะมองใบหน้าจิ้มลิ้มนั้น "อื้อ มองอะไรคะ" เสียงเล็กงอแงเมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าแฟนหนุ่มของเธอกำลังนอนอมยิ้มมองหน้าเธออยู่ "ทำไมคะพี่มองเมียตัวเองไม่ได้เลยหรอ หื้ม?" เขาเอ่ยยิ่งเธอพูดแบบนี้เขายิ่งอยากมองเธอนานๆ จนเบื่อหน้ากันไปข้างนู้นแหละ "ปากหวานนะคะ ไปทำอะไรผิดมารึเปล่าคะเนี่ย" เธอเอ่ยยิ้มๆ แล้วหลับตาลงเข้าสู่นิทราอีกครั้งเพราะเธอเหนื่อยเธอเพลียเธออยากพักผ่อน "งั้นพี่ไปทำงานก่อนนะคะแล้วช่วงบ่ายๆ พี่จะส่งคนมารับจะพาไปทานข้าวที่บ้านกับพ่อแม่" เขาอยากทำอะไรให้มันถูกต้องเพื่อจะได้ปกป้องเธออยากเต็มที่โดยอันดับแรกก็คือพาไปแนะนำตัวกับพ่อแม่นี่แหละ "หื้ม?" ดวงตากลมโตเปิดขึ้นอัตโนมัติเพียงเพราะได้ยินว่าไปทานข้าวที่บ้านงั้นหรอ? "อะไรคะ?" เขาเลิกคิ้วสูงเพราะเธอเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง "มะไม่เอาค่ะมิ