YAKUZA MAFIA ใต้ปีกมาเฟีย

EP02 แรกพบ

“อื้อ” หญิงสาวร่างเล็กตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าดวงตากลมโตมองหาชายคนรักแต่ก็ไม่พบเธอจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำล้างหน้าเพื่อลงไปหาเขาที่ชั้นสอง เพนเฮ้าส์ของเขาอยู่แถวๆ นอกเมืองมันก็ดีเหมือนกันเพราะพวกของดันจิมันจะไม่ได้ตามหาเธอเจอง่ายๆ และวันนี้เธอจะถามในสื่งที่อยากรู้จากเขาเพราะอะไรเขาถึงเปลี่ยนไปมากทั้งที่เราไม่ได้เจอกันแค่หนึ่งปีเอง

“พี่ซีอยู่ไหนคะ?” หญิงสาวเดินลงมาชั้นล่างก็ไม่พบใครนอกจากเรียวอิจิคนที่ติดตามเธอมานั่นแหละ

“นายเข้าบริษัทครับ” ทว่าคนสนิทของเธอเอ่ยทำให้เธอขมวดคิ้ว อะไรคือนาย? อะไรคือเข้าบริษัท? เธอทวนความคิดตัวเอง

“นาย?” เธอเอ่ยพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ครับ นายน้อย” เรียวเธอนี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นคนดีเธอจะคิดว่าเขาเป็นกิ่งก่าเปลี่ยนสีไปแล้วนะเนี้ย

“อ่อ หิวอ่ะ เรียวทำอะไรให้มิย่ากินบ้างอ่ะ” เรียวเป็นทั้งพี่เป็นทั้งพ่อและเป็นทั้งเพื่อนเวลาเธอเหงา

“อ่อ เป็นอาหารญี่ปุ่นนะครับผมทำเป็นแค่อาหารบ้านเรา” เรียวจัดเตรียมไว้ให้ซึ่งเธอก้รเรียกเขามาทานด้วยนั่นแหละแต่เขาบอกแค่ว่าทานพร้อมกับเพื่อนๆ มาก่อนแล้ว

“น่าทานที่สุด” เธอคลี่ยิ้มขอบคุณแล้วลงมือทานอย่างเอร็ดอร่อยซึ่งเรียวก้เดินออกไปอย่างรู้ตัวเพราะคุณหนูไม่ชอบให้ใครมองเวลาทานข้าว

Rrrr Rrrr Rrrr

“หื้ม ใครโทรมา” เธอหยิบมือถือก็พบว่าแฟนหนุ่มของเธอ เธอตื่นมาพร้อมกับมือถือเครื่องใหม่เพราะเครื่องเดิมเขาเอาไปล้างเครื่องล้างข้อมูลออกหมดแล้ว

[เลวี่ทำอะไรอยู่คะพี่มีงานด่วนแต่เช้า ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ตื่นพร้อมกัน] ผู้ชายคนนี้เขายังเสมอต้นเสมอปลายกับเธออยู่เสมอไม่เคยคิดออกนอกลู่นอกทางซึ่งเธอก็ไว้ใจเขามากเรารักกันตั้งแต่ที่เขาไม่มีอะไรเพราะความรักของเธอมันไม่ใช่ใครก็ได้ หัวใจเธอมันเรียกร้องหาเขาแค่คนเดียว

“ไม่เป็นไรค่ะยังไงเลวี่ก็เข้าใจพี่อยู่แล้ว งั้นกลับบ้านมาเมื่อไหร่พี่ต้องตอบคำถามเลวี่ทุกอย่างนะคะ” เธอเอ่ยพร้อมจ้องมองเขาจนเขาคลี่ยิ้มออกมาเพราะเอ็นดูเธอที่คอยเป็นความน่ารักในชีวิตของเขา

[หึ เมียอยากรู้อะไรพี่พร้อมบอกที่รักทุกอย่างเลย] ปลายสายตอบกลับมาเสียงหวาน

“ปากหวานจังเลยนะคะอย่าให้รู้นะว่าแอปไปหวานใส่ผู้หญิงคนอื่นไม่งั้นเลวี่เอาพี่ตายแน่” เธอขู่เพราะตอนนี้เธอไม่มีอะไรแล้วทายาท อำนาจ ต่ำแหน่ง เธอก้ไม่มีด้วยซ้ำแม้แต่เงินในบัญชีป่านนี้อาจจะถูกฝั่งนั้นแจ้งระงับไปแล้วแหละเพราะพวกนั้นมันจะทำทุกอย่างเพื่อบีบเธอทุกวิธีทุกหนทาง

[ไม่มีแน่นอนค้าบเพราะพี่รักหนูคนเดียวอยู่แล้ว] คนปากหวานบอกรักเสียงหวานหยดย้อยจนเธอคลี่ยิ้มเพราะเธอเขินทุกครั้งที่เขาบอกรักเธอ

“แล้วนี่พี่ซีทานข้าวหรือยังคะนี่มันจะเที่ยงแล้วนะอย่าลืมทานข้าวเด็ดขาดนะคะ” เธอย้ำเพราะเขามักจะปวดท้องเพราะทานข้าวไม่ตรงเวลาสมัยเรียนเธอนั่นแหละจะซื้อข้าวไปทานกับเขาเป็นประจำทุกวัน ยิ่งคิดถึงช่วงนั้นเธอยิ่งมีความสุข

[ค้าบ พี่กำลังจะกลับไปทานข้าวกับหนูแล้วครับงานเยอะมากให้กำลังใจพี่หน่อยสิ] นี่แหละซีโน่อยู่กับลูกน้องทำขรึมแต่เวลาอยู่กับเมียอ้อนเป็นแมวเวลาที่เจ้าของมาคลอเคลียแล้วยิ่งเป็นเมียรักแล้วจะอ้อนมากกว่าปกติ ให้ตายเถอะถ้าลูกน้องมาเห็นคงเสียการนับถือเป็นแน่

“ค่า ขอให้จริงเถอะ รีบมานะคะ” เธอกรอกเสียงหวานๆ กลับไปก่อนจะวางสายด้วยรอยยิ้มหากย้อนกลับไปเธอก็คงคิเว่ามันเป็นความสุขเดียวของเธอ

Part Levy

วันนั้นเป็นฉันที่เข้าเรียนมหลัยปีแรกที่อังกฤษเพราะถูกพ่อส่งมาเพียงพเราะเธอไม่ถูกกับแม่เลี้ยงนั่นแหละเพราะเลี่ยงการปะทะกันเพราะเดิมทีพ่อฉันก็ไม่ได้พิศวาสนางอยู่แล้วแหละแต่ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่โตจนเป็นข่าวฉันจึงถูกส่งมาเรียนที่อังกฤาพร้อมไอ้เลวิชพี่ชายแสนชั่วของฉันนั่นแหละแตต่ทว่ามาเธออยากมีแฟนไงเพราะเบื่อที่บ้านเลยอยากออกมาใช้ชีวิตกับแฟนแต่ทว่าฉันต้องตกอยู่ในภวังค์เพราะรักผู้ชายคนหนึ่งต่อๆ มาฉันจึงแกล้งไปขอให้เขาติวหนังสือให้บ่อย ๆ แต่ๆ อย่าเพิ่งว่าฉันร่านนะเพราะเขาอ่ะเป็นเพื่อนของแฟนมิกะเพื่อนสนิทฉันนี่แหละฉันจึงได้รู้จักกันกับเขาแล้วเราก็ได้ทำความรู้จักและเจอกันอยู่บ่อยๆ จนเริ่มสนิทกัน พอสนิทกันฉันก็จีบเขาแบบเนียนๆ โดยการซื้อของอร่อยๆ ไปให้เขาและหาเรื่องอยากเจออยู่บ่อยๆ เขาเย็นชาเหมือนพยายามเว้นระยะห่างจากฉันนะแต่ฉันก็รู้แหละเพราะอะไรเพราะว่าฐานะเราต่างกันทุกอย่างเขาจะเว้นระยะห่างจากฉันก็ไม่แปลกแต่ฉันเองก้ไม่ได้รังเกียจเขาหรอกน่ะแต่อิจฉาชีวิตเขามากกว่าที่เป็นอิสระและเป็นคนธรรมดาโดยไม่ต้องแกร่งแย่งอำนาจกันเหมือนในตอนนี้ไม่ต้องมีกกระเบียบอะไรมากมายอยากทำอะไรก็ได้ทำ อยากมีชีวิตเป็นของตัวเองก็ได้ทำอยากมีความรักกับใครก็ได้โดยไม่ต้องถามถึงฐานะ พอๆ เข้าเรื่องดีกว่า อ่า หลังจากที่ฉันตามจีบเขานั่นแหละแต่เขาก็เว้นระยะห่างตีตัวออกห่างจากกันฉันเลยไปนั่งย้อมใจที่คลับทว่าพรหมลิขิตฉันก็ไปเจออีกนั่นแหละเพราะเขามากับแฟนเพื่อนฉันวันนั้นฉันเลยคิดอะไรดีๆ ออกเพราะมีผู้ชายคนนึงที่เป็นหนุ่มฝรั่งแล้วฉันไม่รู้จักมาชวนฉันดื่มฉันเองก็รู้ดีว่าผู้ชายแปลกหน้าชวนดื่มโดยที่เขาเอาเหล้ามาเองมันแปลว่าอะไรฉันก็เลยตัดสินใจดื่มเมื่อเห็นว่าเขามองมาที่ฉันเพราะยังไงเขาก็ต้องมาหาฉันแน่ๆ พอยาออกฤทธิ์แรงฉันนั่นแหละที่ยอมเป็นของเขาอย่างเต็มใจยกครั้งแรกของฉันให้เขาทั้งที่เขาสุภาพบุรุษและสุดท้ายเราสองคนก็ได้กัน….และที่สำคัญเราเป็นคนแรกของกันและกันจนตอนนี้เราก็คบกันจะเข้าปีที่แปดแล้วหล่ะมีแต่คนคิดว่าเราสองคนจะไปกันไม่รอดแต่สรุปรอดจ้า

โรแมนติกดีใช่มั้ยล่ะ ฮ่าๆ