Ian, The Hunk Model

SIX: Good Night

Nagpaalam ka na ba talaga sa parents mo?" he asked. Kakalabas lang nito mula sa bathroom at nagshower. Naka T-shirt siya na kulay gray at naka-sweat pants.

Ngumuso ako. Pang-ilang beses niya na akong tinanong niyan and I lost count already.

"Oo nga sabi kuya. Ang kulit. Ilang beses ka bang inere ni Ninang at paulit-ulit ka? Unlimited lang ang peg mo?" bumungisngis ako sa sinabi ko.

Lumukot lamang ang mukha nito sa akin. "Nagsalita ang hindi makulit."

Umikot ito sa kabilang parte ng kama at naupo. "Hindi ba nabasa ang damit mo sa pagsulong sa ulan?"

Umiling ako. "Yung laylayan lang ng pj's ko pero patuyo na."

Nagkamot ito sa batok at bumuntong-hininga. Why does he look so nervous? Parang hindi ito mapalagay sa kanyang kinauupuan.

"Kuya, are you okay?" Umupo ako mula sa aking pagkakahiga.

"I can't sleep here, angel.” He answered. Napapansin ko ang endearment na ginagamit niya sa akin. At parang may parte ng pagkatao ko ang nakikiliti. This is weird.

Ganun pa man, hindi ko iyon binigyang halaga at tinanong na lamang siya ulit.

"Why is that? Your bed is too big for a single person kuya. Kasya naman tayo dito ah, kahit tatlo pa nga." Inikot ko pa ang tingin sa kanyang kama. Hinaplos ko pa ang bedsheets na kulay asul. Ang lambot.

"You don't understand, Elena."

"Why? Because I'm a girl and you're a boy? Oh! I'll rephrase that. Because I'm a girl and you're a man?"

He sighed again for the nth time. Para bang litong-lito ito at hindi mawari ang gagawin. "Angel, yeah that's one more thing---."

Humalakhak ako kahit hindi pa siya tapos magsalita. " Oh, c'mon kuya!"

"Elena. You have to understand. I always sleep naked. I can't sleep with my clothes on." Nilingon niya ako at medyo ngumiwi pa ito.

Samantalang ako ay muntik nang masamid sa narinig. Napaubo pa ako dahil sa kakahalakhak kanina. "You sleep naked? Oh my god! Ewww!"

"I told you." His face contorted and I can tell he is really annoyed at me.

"Eh kuya,…gusto kong matulog dito. Tabi tayo. Umuulan kasi eh." Ininguso ko ang direksyon ng kanyang bintana.

"At ano naman ang koneksyon ng ulan sa pagtulog mo, Elena?" naguguluhang sambit nito.

"May kulog at kidlat. Natatakot ako." Napayuko ako habang nagsasalita. I know I'm a big girl now, but I'm still scared of lightning and thunder. I'm not that tough as you think I am.

"What?" He laughed hysterically. "Akala ko pa naman astig tayo, 'tol." Ang lakas ng tawa nito na halos yumanig sa buong room niya.

I pouted. I hate that he's laughing at me. And I hate him more when he called me 'tol. I suddenly don’t like the sound of it.

"Kuya, please." I crawled to his side at niyakap ko siya mula sa kanyang likod. Ramdam ko ang biglang paninigas niya sa kanyang kinauupuan. "Please kuya. Kahit ngayong gabi lang."

He cursed. "Fvck Elena. Mababaliw ako sa'yo. And I hate the tone you're using. As if you’re begging me to----urgghh." Hinawakan nito ang magkabilang braso ko na nakayapos sa kanyang dibdib ng mahigpit.

"Pinapahirapan mo ako, alam mo ba yun?" Namamaos na boses na sambit nito.

"Mahirap ba talaga?" malambing na sabi ko.

"Damn it. Don't use that tone. Oo, sobrang hirap. You're just.... thirteen."

"Eh? Anong kinalaman ng edad ko sa paghihirap mo kuya?" Naguguluhan na naman ako sa kanya. He is speaking riddles again.

"Elena...."

"Mahirap ba talaga na matulog tayong magkatabi? Hindi mo ba kaya talaga na matulog ng may damit? Ganun ba yun kahirap? Ako, kaya ko. Kahit gaano pa kakapal ang suot ko, makakatulog ako. Well, I can’t sleep without clothes. Kabaligtaran mo. Tsaka ang lamig-lamig ng panahon, matutulog kang nakahubad? Mamaya kabagan ka.”

He heaved a deep sigh. Marahan niyang kinalas ang mga kamay kong nakayakap sa kanya. He faced me, at mabibigat na mga mata ang binibigay niya sa akin.

He raised his hand to touch my cheek. I like the feeling when he does that to me. Ang gaan kasi ng pagkakahaplos niya. Ang lambot at para akong hinihele.

"My sweet, innocent Elena." he whispered huskily at naamoy ko ang mabango niyang hininga. Halos magkalapit lang din ang aming mga mukha. My pulse palpitates rapidly, and I don't understand why I'm having these foreign feelings.

He inhaled deeply. "Hindi ko alam kung ano ang hihilingin ko. Ang lumaki ka na agad at maging ganap na dalaga o manatili ka na lamang na bata." He's still caressing my cheeks.

Lumabi ako sa kanya. "I'm not a child anymore, kuya."

"You still are my angel. At ngayon pa lang, natatakot na akong dumating ang araw ng paglaki mo."

"Kuya, seriously hindi kita magets. Hindi ko alam ang mga sinasabi mo. Nakakatakot bang lumaki? Nakakatakot bang magkaedad? Actually, gusto ko na ngang lumaki eh. I want to work na rin."

He shook his head. "Enjoy your childhood, Elena. Be a child. Walang masama sa pagiging bata. Pag lumaki ka na, hahanap-hanapin mo ang nakaraan. Ang pakiramdam ng pagiging bata."

Nagkamot ako sa ulo. "We're changing topic, are we?" Nalilito kasi ako sa takbo ng usapan namin.

"I want you to enjoy your childhood as you can, Elena. Dahil pagdating ng araw, gusto kong balikan mo ang mga ganitong tagpo sa buhay mo. You'll reminsce the past at matatandaan mo ang lahat ng ito, matatandaan mo ako."

I chuckled at hinawakan ang magkabilang pisngi nito. I pinched both his cheeks. "As if I'm gonna forget you kuya. That will never happen. You'll forever be a part of my life."

"Oh Elena. But I intend not to be just a part of your life, but your….” The last words faded in the air at hindi ko iyon nakuha at narinig masyado.

"Whatever. " I said as I rolled my eyes to him. "Let's sleep na kuya." Hinila ko siya at napatihaya kaming dalawa sa kama.

"Oh lord. Give me some strength." he whispered at narinig ko iyon.

"Grabe ka. Matutulog ka lang ng nakadamit, hihingi ka pa ng tulong kay Papa Jesus? Tsk." Pang-aasar ko sa kanya ngunit natatawa.

Umayos na ako ng higa. Siya naman ay sumiksik pa sa gilid. Problema nito? Makaiwas akala mo may sakit ako.

Biglang dumagundong sa labas. Nagliwanag din ang buong silid dahil sa pagkidlat.  Agad akong yumapos kay kuya Ian.

"Kuya...." Siniksik ko ang sarili ko sa kanyang tagiliran. Ang isang kamay ko ay nasa ibabaw ng kanyang dibdib nakayakap at ang isang binti ko naman ay nasa binti rin niya at nakapatong. I want him to be close to me. Natatakot talaga ako eh.

"Tangina naman oh." He uttered ngunit wala akong pakialam sa kanyang reaksyon. Magalit na siya sa akin kung masyado kong nasasakal sa pagkakayakap ko sa kanya.

"God Elena. You are giving me a hard time. Oh god, please remind me how old she is." Hinilamos lang nito ang palad sa mukha.

"I'm scared kuya."

Naramdaman ko ang pagyakap din nito sa akin. Mahigpit ito at pakiramdam ko ay madudurog ako sa mga yapos niya.

"I'm just here. Close your eyes, angel. Dito lang ako."

Tumango ako at pumikit. May kung ano sa mga yakap ni kuya Ian ang nagpapagaan at nagpapakalma sa aking nararamdaman. I feel so safe, so secured. I close my eyes and I let myself drift off to sleep.

Hindi ko alam kung anong oras na nang magmulat ako ng mata. Madilim pa rin sa paligid at wala akong halos maaninag. At one moment, nagtaka ako kung nasaan ako. Pero narealize lang din kinalaunan na nasa kwarto ako ni kuya Ian.

Speaking of him, where is he?

Bakante na ang pwesto niya kanina. Wala siya sa higaan. Unan lamang ang kayakap ko. Napaupo ako sa kama. Nasaan siya?

Agad na nilukob ako ng takot. Oh, I hate to be alone in the darkness. Kumikidlat pa rin sa labas at malakas pa rin ang buhos ng ulan.

Inabot ko ang lampshade and tried to turn on the switch but there's no power. Walang kuryente?

Agad na hinila ko ang kumot hanggang leeg ko at sumiksik ako sa pinakauluhan ng kama. Where is kuya?

"Kuya!" I called his name. But no one answered.

Nanubig agad ang aking mga mata. Napatili pa ako nang gumuhit ulit ang kidlat sa kalawakan. Nakakatakot ang tunog at parang galit na galit ang langit.

Nang dumagundong ulit, I jumped off from the bed at tumakbo patungo sa pinto. Lumabas ako doon ngunit mas lalo akong natakot.

"Kuya!" Napasandal ako sa pader ng corridor at napalampak sa sahig. Nanginginig ako sa takot. This is the first time that I feel so scared.

Nagkatakip ako ng tenga dahil sa walang tigil na pagkulog at kidlat. Tumungo ako at tinupi ang mga tuhod. Niyakap ko ang mga ito at binaon ang mukha. Patuloy ako sa pag-iyak.

“Mom…. Dad…. Kuya…Please…. can someone hear me?” Pabulong lang ang mga salita ko. Nanginginig ang aking mga labi. Natatakot ako, Bakit ako nag-iisa. Nasaan ang lahat ng tao? Bakit iniwan ako ng lahat…

“Elena!”

Someone was calling my name. But I didn’t bother to look up. Baka kasi bunga lang iyon ng aking imahinasyon o baka pinaglalaruan lang ako ng aking pandinig.

“Elena! What are you doing here, princess?”

Someone touched my arms. Tuluyan akong nag-angat ng tingin. Kuya Ian’s bothered eyes met mine. Humikbi ako.

“Kuya…. you left me all alone. I was so scared.”

“I’m sorry, angel. I’m so sorry. Please stop crying. Lumabas ako ng bahay para e-check ang generator. Hindi kasi gumana nang mawalan ng kuryente. I’m sorry. I’m here now. Stop crying. I’m not leaving you anymore.” Puno ng pagsusumamo ang boses nito.

Kumagat-labi ako at tumango. Pinunasan ko ang aking mga luha gamit ang aking palad.

“Let’s go back to bed, Elena.” He stood up. Akma rin sana akong tatayo but Kuya Ian scooped me in his arms. Agad na napahawak ako sa kanyang leeg at wala sa loob na binaon ang mukha sa kanyang balikat, inhaling his scent. Hinaplos rin ng isa kong kamay ang kanyang pisngi. Gusto ko lang makasiguro na totoo siya.

I could hear the clenching of his jaw, but I didn’t bother to ask why. Tila ito nagtitimpi na magmura.

Nang makarating sa kama ay puno ng pag-iingat na binaba niya ako. His eyes never leave mine. Hindi ko rin maalis ang aking tingin sa kanya.

He removed his T-shirt at ang mga mata ko ay naglandas sa kanyang katawan. He has a solid body. Wala sa loob na napalunok ako.

He crawled to my side and put his arm over my stomach, pulling me closer to his body. Pareho kaming nakaharap sa isa’t isa. Hinawi nito ang buhok na tumabing sa aking mukha.

Bumaba ang mukha nito sa akin. He kissed the tip of my nose. Pagkatapos ay hinalikan ang magkabilaan kong mata. I sighed contentedly. Sinunod nitong hinalikan ang aking noo. At nagtagal doon ang kanyang labi.

Bumuntong-hininga ito. “Close your eyes, princess. Your prince will not leave your side this time.”

“Promise?” Bulong ko at napapikit. Humigpit pa lalo ang yakap nito sa akin.

“Promise. With all my heart and soul.” He answered breathlessly.

It made me smile. I dipped down to kiss his chest, and I felt him froze.

“Good night, kuya.”

“Good night, angel.”