Chapter 43
"P-Papa..." nakangiting bungad ni Nirvanna ng magising si Tito Alex.
Nakatayo lang kami ni Nana Karing sa magkabilang gilid niya.
Nasa private room kami ng ospital.
"A-Anak sorry kung nag-alala ka. Gagastos na naman tuloy tayo."
Napangiti si Nirvanna kahit pinipigilan ang luha.
"K-Kayo naman Papa, wag niyo ng isipin yun. Basta magpalakas ka para makalabas ka na. Basta pa lumaban ka. Ikaw na lang natitira sakin."
Tumango naman ang matanda at muling naidlip.
"May gusto ka bang kainin?" tanong ko kay Nirvanna habang naglalakad kami sa hallway ng ospital papunta sa private room ng Papa niya.
Pangatlong araw na namin sa ospital.
Palitan kami nina Nana Karing sa pagbabantay.
Mas bumubuti na ang lagay ni Tito Alex.
Umiling si Nirvanna.
"Salamat ah? Hindi ko na kasi alam an
