KATARUNGAN, NASAAN KA?

IKA-ANIM NA KABANATA

Sa isang kuwarto kung saan naroon at nakatanaw sa balkonahe si Rafael Carpio. Kung kailan nakausap na niya ang binatang mapagkayiwalaan ay saka pa niya naisip ang maaring ibunga nito. Ngunit kailangan niyang gawin iyon upang matahimik ang kaniyang konsensiya. Wala ng mas nakakatakot na kalaban kundi ang konsensiya. Dahil mas malala pa ito kaysa actual na labanan sa giyera.

"Tama lang pala ang aking desisyon na hindi tumuloy sa bahay. Sa laki nang ipinagbago ng aking imahe ay hindi na nila ako makilala. Alam kong walang kapatawaran ang aking nagawa noon. Kaya't kahit alam kong mapanganib ay gagawin ko. Napatawad ako ng pamilya ko, tinanggap ako ng aking asawa. Siya ang nagtulak at nagbigay sa akin upang makipag-ayos sa pamilya Castaneda. Ama, alam kong wala akong karapatang manikluhod at hihingi ng kapatawaran ngunit heto ako, na humihingi ng iyong patnubay. Tulungan mo ako, Ama," bulong niya na siya lamang din ang nakarinig.

Sa halos tatlong dekadang lumipas sa buhay niya. Buong akala niya ay panghabang-buhay na siyang mananahimik. Subalit nagkamali siya dahil sa sunod-sunod na hinawakan niyang kaso na rape cases ay ganoon din kadalas ang pagdalaw ng bangungot mula sa nakaraan. Ang nakaraang habagi ng buhay niya na hindi rin nagpatahimik sa kaniya.

"Diyos ko hindi pa ba sapat ang pinagsisihan ko ang nagawa kong kasalanan? Ang tumulong ako sa mga nangangailangan lalo sa mga maralita? Ang ipagtanggol sila ng walang bayad? Panginoon, tulungan mo ako na magkaroon ng sapat na lakas ng loob upang ipagpatuloy ang aking paghingi ng paumanhin sa kaniya." Mula pagkatayo at nakatingin sa malayo ay nahiga naman siya sa sementadong upuan.

Bilang isang abogado ay hindi naging mahirap para sa kaniya ang mapatunayan na ang dalagang si Rochelle Ann Zaragoza ay dugo't laman niya. Ang bunga nang panggagahasa niya sa dalagang si Rowena tatlong dekada na ang nakaraan. Sa tuwing nakikita niya ang dalaga sa orphanage kausap ang kapatid niya ay mas naaalala niya ang kahalayan nilang magkakaibigan noon. Lumaking may takot sa Diyos ang anak. Anak niya na kung tutuusin ay wala siyang karapatang tawagin itong anak.

"Pero saan ko kaya hahanapin ang kaniyang ina? Kung si Rochelle Ann ay maaring madali lang siyang makausap sa ampunan dahil nandoon si Ate. Ngunit ang kaniyang ina, kailangan ko siyang makausap upang makahingi ako ng tawad sa kaniya. Baka maaring matahimik na rin ang konsensiya ko kapag nagawa ko ito." Mula pagkahiga ay naupo siya sa sementadong upuan na hinigaan din niya. At sa kaniyang pag-upo ay parang tubig na rumagasa sa kaniya ang nakaraan. Nag kahalayan nilang magkakaibigan sa dalagang si Rowena dahil hindi niya matanggap-tanggap ang pambabasted nito sa kaniya.

"Boss, diba siya iyong bumasted sa iyo? Ang nag-iisang anak ni Castañeda?" tanong ni Khalid.

"Ang talino mo talaga, Tol. Natatandaan mo pa pala ang babaeng iyan," nakangising sagot ni Rafael.

"Oo naman, Boss. Basta para sa iyo ay tinatandaan ko. Dahil alam kong ikaw ang taong hindi tumatanggap ng pambabasted," ani Khaled. Kaso sa tinuran niyang iyon ay nangantiyaw naman ang isa nilang kaibigan.

"Pare, I like the smile on your face. Want to share with us?" pa-english pa na tanong ni Jomar habang papalapit sila sa isang sasakyan na halatang nagkaproblema lalo at pumara ang taong kanilang pinag-uusapan.

Subalit imbes na sagutin ni Rafael ang sinabi ng kaibigan ay iba ang kaniyang isinagot. Tama naman ang kaibigan niya. Siya ang uri ng tao na hindi tumatanggap ng pagkabasted lalo at talagang tinamaan siya sa dalagang Castañeda. Ngunit kahit anong panunuyo ang ginawa niya ay nauwi lamang sa wala. Kaya't agad siyang nakaisip ng paraan upang makaganti sa lintik na babae.

"Dating gawi guys. Walang maraming salita basta alam n'yo na ang gagawin. Dating gawi." Bumalatay sa mukha niya ang ngising demonyo habang papalapit sila sa babaeng pumukaw sa kaniyang armas kahit sa isang sulyap lamang.

Sa kanilang grupo ay siya ang pinakamayaman. Sa katunayan ay anak mayaman silang lahat. Subalit kahit bali-baliktarin nila ang katutuhanan ay talagang siya ang pinakamayaman sa kanilang grupo. Kahit pa pagtipon-tipunin nila ang yaman ng tatlo ay hindi pa rin sila aabot sa kaniya.

"Sure, Pare. Walang mintis diyan," nakangising sagot ni Jomar. Halatang natatakam sa grasyang nasa harapan.

"Para po puwedi pong tulungan n'yo a---"

"R-rafael? Ano ang ibig sabihin nit---"

"Help! Tulungan n'yo ako! Huwag! Parang awa n'yo na. Huwag n'yo nang ituloy kung ano man ang masamang balak ninyo." Pagmamakaawa at pagpapalag ni Rowena.

Dahil huli na upang lalayo sa pinara niyang sasakyan. Imbes na tulungan siya ay mukhang siya na mismo ang naglagay sa sarili sa panganib. Sa hitsura pa lamang ng apat ay halatang iba na ang binabalak nila.

Pero hindi nakinig ang apat bagkus ay pinagtulungan nila itong kinaladkad patungo sa talahiban. Sa uri pa lamang ng kanilang tinginan ay alam na nila ang ibig sabihin ng bawat isa.

"Huwag!" sigaw ng dalaga nang pinunit ng mga ito ang kasuutan niya.

Pero paano nga ba maririnig ng ibang tao ang sigaw nang nagmamakaawang dalaga na imbes na tulungan ay pinagsamantalahan? Natahimik bigla ang nagmamakaawang si Rowena dahil biglang ipinasok ni Jomar ang ari sa bibig nito. Samantalang si Rafael ay siya ang nauna sa ibabang bahagi ng pagkatao ni Rowena. Si Rafael ang nakauna sa dangal ng dalaga. Hindi ito tumigil sa pagbayo sa p********e ng dalaga hanggat hindi ito napagod.

"Kayo naman mga Pare. Pagsawaan ninyo hanggat gusto n'yo. Sky is the limit. Kung panawan ng ulirat habang dinadala n'yo sa langit ay gisingin ninyo upang mas masarap ang biyahe." Nakangising pinaglipat-lipat ni Rafael ang paningin sa mga kaibigan. Ngunit bago pa siya makapagpigil ay pinanggigilan pa niyang muli ang p********e nito. Nakaisang round pa siya bago tuluyang isinara ang zipper ng pantalon. Inayos ang nagusot na damit.

"Doon ka na muna sa sasakyan, Boss. Kami na ang bahala rito," ani Khaled. Hindi na naitago ang pagnanasa sa mga mata.

"Okay, Pare. Your wish is my command." Tumalikod na siya sa mga kaibigan.

Nairaos na niya ang sarili kaya't wala na siyang pakialam kung hanggang kailan nila ito pagsasawaan. That's her reward of rejecting him. She should pay by her virginity. And he successfully punished her. She lost her dignity, her virginity to him.

Kung ilang beses man nila itong pinagpasa-pasahan, kung ilang oras nila itong pinaglaruan ay hindi na nila mabilang. They raped her alternately. Pagkatapos ng kaibigan nila sa ari nito ay iniwan na silang tatlo kaya't nagawa nila ng malaya ang ninanais. Saka na lamang nila ito iniwan nang hindi nila magising kahit anong pananampal, buhos ng tubig. Naisip nilang nahimatay sa sarap kaya't natulog na ng tuluyan. Dinampot pa nila ang pinunit nilang damit nito saka itinakip sa ari nitong pinagsawaan nila. Ang maskalap ay dinuraan pa nila ito bago iniwan.

Ngunit makaraan ng ilang araw pagkatapos nang panggagahasa nila sa dalagang nambasted sa kaniya ay inilayo siya ng mga magulang sa kanilang. Ayon sa mga ito ay nakarating sa kanila ang kahalayan nilang magkakaibigan. Kaya't ginawa rin daw nila ang lahat upang mailigtas siya sa batas. Dinala siya sa lugar kung niya nakilala ang babaeng tumanggap sa kaniya sa kabila ng pagkakamali. Tinanggap siya nito kaya't ipinagpatuloy niya ang pag-aaral hanggang sa nakatapos sa kursong abogasya. Hanggang sa nagpakasal sila at nagkaroon ng pamilya.

Subalit simula noong nagsimula siyang tumanggap ng mga rape cases ay nagsimula ring dumalaw sa kaniya ang ala-alang iyon ng pagkatao niya. Muli, walang ibang nakaunawa at sumuporta sa kaniya kundi ang asawa niya. Ito ang nagsabing hanapin niya ang biktima at humingi ng paumanhin sa mga kasalanang nagawa. Dahil ang mga magulang niya ay salungat sa pagkaungkat pa ng naibaon na sa limot na nakaraan.

"Isa akong alagad ng simbahan, Rafael. Ngunit ito ang masasabi ko sa iyo. Naibaon mo sa limot ng ilang taon ang kasalanan mo na iyan. Kaya't huwag mo nang ungkatin pa. Ituon mo na lang sa iyong mag-iina ang panahon at oras mo," pahayag nga ng kapatid niyang madre nang nagtapat siya rito. Dahil hindi siya pinatahimik ng kaniyang konsensiya.

"Pero, Ate, nagdusa hanggang sa namatay ang mga kaibigan ko sa kasalanan naming apat. Sa aming apat, ako na lang naiwan sa mga gumahasa sa kaniya. Kung tungkol sa asawa ko ay suportado niya ang plano kong ito. Kaya't please tulungan mo ako sa paghahanap sa kaniya, Ate," katwiran niya.

"Ikaw na rin ang nagsabing sarado na ang kasong iyan. Ano pa ang dahilan mo upang lalantad at aminin ang nagawa n'yong kasalanan? Once again, Rafael, don't do it if you want that your reputation will remain good to the image of everyone. You are respected by everyone. If you will show and tell the world that you raped that certain woman, you will be ruined." Umiling-iling ang madre patunay lamang na salungat sa ipinahayag ng kapatid.

Hindi na nga lumantad si Rafael. But no one knows how his conscience hunted him. No one knows how he wanted to correct his mistakes. Only her wife understand his sufferings. And she's the only person who auppo him to his plan. Ang hanapin ang hinalay nilang magkakaibigan at humingi ng kapatawaran.

"Hindi ko alam kung paano pero malakas ang kutob ko sa akin ang panganay na anak ni Rowena. Hindi ito mukhang Aguillar dahil malayo ito sa lahi nila. At isa pa, kung anak ni Rowena ang panganay niya sa pagkadalaga ay sigurado akong akin ang dalagang si Rochelle Ann. Noong nagkabanggaan kami ay may lukso na ng dugo akong naramdaman," sambit ng may edad ng si Rafael habang nakatanaw sa malayo.

Sa kaniyang pagmumuni-muni habang nakaupo at nakatanaw sa malayo ay pumatak ang butil ng crystal sa kaniyang pisngi dahil sa pagbabalik-tanaw niya. Ilang sandali pa ay pumasok na rin siya sa loob ng inuukupa niyang silid sa hotel nang nahamig niya ang kaniyang sarili.

Kinabukasan, maaga pa lang at nakagayak na ang dalagang si Rochelle Ann para pumasok sa orphanage. Masaya siya sa kaniyang ginagawa. Sa bawat araw na nasa ampunan siya ay hindi maipaliwanag ang kasiyahang lumulukob sa kaniya. Dahil alam niyang bukal sa kalooban niya ang pagyakap sa banal na simbahan.

"Blooming ang apo ko ah." Pangangantiyaw ni Grandma Lampa nang nakita ito na pababa sa hagdan.

Maganda naman talaga ang apo nila ay mas maganda pa sana kung hindi ito laging nakatalukbong. Ngunit anong magagawa nila samantalang ang will nito sa pagyakap sa simbahang Katoliko ay hindi natitibag. Kagaya na lamang ng paborito niyang apo na si Garrette. Halatang hindi basta pakikipagkaibigan ang dahilan nang paglapit nito. Ngunit sa nakikita nila sa dalaga ay walang makakahadlang sa hangarin.

"Mana lang sa iyo, Lola," sagot ng dalaga nang makababa na siya sabay halik sa noo ng matanda.

"That's true apo ko. Kaya't love na love ko ang Lola ninyo mula noon hanggang ngayon." Nakangiting lumapit sa kinaroroonan nila si Lolo Sablay Dulay.

"Sus, nambola pa ang asawa ko. Saan ka ba galing ha?" tanong naman ng Ginang.

Mula pagkabinata hanggang sa nagkaedad ay palabiro pa ring ang masungit na si Grandpa Art.

"Galing ako sa Tatay Ruben ko at dumaan ako kay Nanay Gloria." Kaso napahalakhak silang tatlo dahil dito. Napuno ng maugong na tawanan ang kabahayan dahil halakhakan nila.

"Huwag mong pakinggan ang Lolo mo apo. Luko-luko pa rin hanggang ngayon." Binalingan ni Grandma Lampa ang dalaga sa pag-aalalang baka hindi ito makomportable.

"Okay lang po, Lola. Wala naman pong ibang tao na nakakarinig saka totoo naman po na love na love ka ni Lolo." Kay lapad ng ngiting nakapaskil sa mukha ng dalaga dahil sa tuwa. Natutuwa talaag siya sa paraan nang pagbibiruan ng mga ninuno nilang magkakapatid.

"Siya sige apo lumakad ka na baka maipit ka pa sa trapiko." Nakangiting pagtataboy ni Grandma Lampa sa dalaga dahil sa maaga nilang biruan ay naantala ito.

Ilang sandali pa ay tuluyan nang umalis ang dalaga papuntang orphanage matapos ang ilang minutong pakikipagbiruan sa matatanda. At laking pasasalamat niya dahil hindi gaanong matao sa kalsada kaya't ilang minuto lamang din ang itinakbo ng sasakyan. Pagbaba niya sa sasakyan ng Papa Cyrus niya at nang naiparada niya ito ay dumiretso na siya sa tanggapan ng superior ng ampunan.

Pero sa kaniyang pagliko ay aksidenti niyang nakabanggaan ang isang may edad ng lalaki. At kung hindi pa siya nito nasalo ay maaring tumilapon na siya sa isang tabi. Kaya naman ay agad-agad siyang umayos at nagpasalamat dito.

ITITULOY