IKA-LABING DALAWA NA KABANATA

2148 Words
Kagaya nang plano nilang lahat ay walang nagsalita Kay Garrette tungkol sa plano nila. Hinayaan nila itong nagpatuloy sa pakikipaglapit kay Rochelle Ann. Dahil ayaw din nila itong pangunahan lalo at nakausap na nila ng maayos ang dalaga. May tiwala naman sila sa dalawa kaya't pinagbigyan nila itong makasama pa ng ilang araw ang dalaga lalo at may lakad pa. Few days later... "Anong ginagawa mo rito hayop ka?!" ang tanging namutawi sa bibig ni Weng nang nakita ang taong sumira sa buhay niya. Ngunit hindi ito nag-iisa, kasama nito ang mga biyanan niya at anak. "Mama---" "Sino ang nagbigay sa iyo ng pahintulot upang dalhin ang hayop na iyan dito, Rochelle Ann? Alam mo ba ang bangungot ng buhay ko ay dahil sa demonyong iyan ha!" Kulang ang salitang galit upang ilarawan ang katauhan niya sa oras na iyon. Kahit ang anak niya ay hindi nakaligtas sa galit niya. Tatlong dekada na ang nakalipas simula noong nangyari ang lahat. Noong walang awa siyang ginahasa ng mga taong makamundo. Ngunit nakausad siya sa bangungot na iyon dahil sa tulong ng asawa at mga biyanan niya na tumanggap sa kanilang mag-ina. May naiwan man na buhay na ala-ala ay hindi naging sagabal iyon upang hindi siya nagpatuloy sa biyahe ng buhay. Subalit sa isang iglap ay muling nanariwa ang lahat. Dahil nasa harapan niya ang puno't dulo ng lahat. Hindi lamang iyon, magkasama ang anak niya at ang ama nitong rapist. Nasa harapan niya ito kasama ang mga biyanan at anak niya. At ang kaisipang iyon ang mas bumuhay sa kaniyang galit. Sa galit niya ay hindi niya namalayang nanginginig na siya. "Asawa ko, calm down. Mapag-uusapan natin iyan ng maayos. Saka mukha namang mabait ah." Agad na inawat ni Cyrus sa asawa dahil sa nakikitang galit sa mukha nito o mas tamang sabihin na buong pagkatao. "Mabait? Bakit? Saan ka na ba nakakita ng rapist na mabait? Dahil sa kaniya ay hindi ikaw ang una sa buhay ko! Dahil sa kaniya ay..." Ngunit hindi na nito natapos ang pananalita dahil agad na pinutol ni Lola Lampa. "I'm sorry, anak kung puputulin ko ang nais mong sabihin. Nauunawaan ko ang galit mo dahil sa nangyari noon. Subalit hindi lang si Ann-Ann ang may kaisipan sa pagpunta at pagdala namin kay Attorney Carpio. Kaopisina siya ni Garrette, naidulog niya sa amin ang tungkol sa bagay na ito. Kaya't huwag mo sanang ibunton lahat ang galit mo sa kaniya," aniya. "Hayaan mo lang po siyang magalit, Ma'am. Dahil totoo namang nagkasala ako. Bago pa ako lumapit sa inyo ay naihanda ko na ang sarili ko sa---" ngunit kung pinutol ng biyanang babae ang pananalita niya ay ganoon din ang ginawa ni Rowena sa hayop! Hindi niya ito pinatapos sa sinasabi. "Namatay man ang tatlo mong kasamahan sa kahayupan n'yo noon ngunit hindi pa sapat iyon upang maibalik ang sinira n'yong buhay ko hayop ka! Dahil sa inyo ay itinakwil ako nina Mama at Papa! Dahil sa inyo ay namatay ang taong kumalinga sa akin noong pinalayas nila ako! Nang dahil sa inyo hayop ka ay nadamay ang taong nagbigay ng pangalan sa batang naging bunga ng kagaguhan ninyong demonyo ka! Dahil... dahil sa... dahil..." Subalit hindi na niya natapos ang pananalita dahil sa panginginig. Idagdag pa ang pagragasa sa isipan niya ng bagay na ilang dekada na niyang ibinaon sa limot. "Huwag! Parang awa n'yo na po huwag! Huwag n'yo pong ituloy ang masamang balak n'yo sa akin." Umiiyak na pakiusap ng dalaga( Weng). Dahil imbes na tulungan siya ng mga taong sakay ng sasakyang napara niya upang tulungan sana siya ay. Subalit hindi dahil pinagbalakan pa siya ng masama. Bukod sa pinalibutan siya ng apat ay nagsimula na silang hipuan siya. "Huwag daw mga, Pare. Ano tayo umaatras sa grasya? No way! Dating gawi mga, Pare. I'll be the first to play her fuckin' gem! Alam kong maalindog siya ngunit hindi ko akalaing wow! Ang hiyas ay nakakatayo ng sandata!" Animo'y demonyo na yumawa ng pagkalakas-lakas si Rafael bago niya sinunggaban ang kaawa-awang dalaga. Imbes na tulungan nila ay hindi. Instead, they took advantage of her. "Of course, Bossing, ikaw pa? Game na!" Nakangisi ring panggagatong ni Khaled saka hinawakan ang dalaga. Para silang nag-iihaw ng litson dahil sa posisyon nila. Gumawa sila ng paraan upang maitali ito. Ang Boss nila o si Rafael ang pumuwesto sa kayamanan nito. Samantalang sa labi si Khalid. Ang dalawa ay naging watch out. Kaso bago pa tuluyang pinasok ni Rafael ang kuwebang nagtatago ay nagawa pang nagbitiw ng nakakainsultong salita. "Kung hindi ka lang sana masyadong pakipot ay hindi na natin kailangang humantong sa ganitong pagkakataon. Niligawan kita ng maayos ngunit sobrang taas ng expectations mo sa isang lalaki. Kaya't magdusa kang babae ka. Pagsasawaan ka na lang namin at tingnan ko lang kung may magkakagusto pa sa iyo! Pwe!" Ismid niya saka walang babalang itinusok ang mala-trosong sandata sa kuwebang kay sikip. Kaya naman mas ginanahan siya sa pagpasok dahil siya ang kauana-unahan nitong panauhin. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok sa kaharian nito. Instead, mas binilisan pa niya na para bang may humahabol sa kaniya. Kakaiba ang pakiramdam niya sa unang babaeng nakatalik kahit puwersahan. Dahil sa lahat nang naikama niya ay ito ang bukod tanging birhen. "Huwag! Ang sakit! Tama na, parang awa mo. Tama na...!" Ngunit ang pagmamakaawa ni Rowena sa oras na iyon ay pinutol ng isa pang sandata. Ipinasok ni Khaled ang mala-bakal ari sa bibig ng nagmamakawang dalaga. Kaya naman ay naging tahimi din ito. Kung gaano kabilis ang pagbayo ni Rafael sa kaselan nito ay ganoon din ang ginawa ni Khaled sa bibig. Para silang nasa contest na nagmamadali. Naalarma ang lahat nang magwala ang dating alagad ng batas na si Weng. Kumalas ito sa asawa at nagsimulang magwala. Animo'y may tinatakasan dahil sa pagpapalag. At mas naalarma sila nang nagsalita ito. "Huwag! Parang awa n'yo na!" "Tama na! Tama na! Patayin n'yo na lang ako!" But then, she started to cry as she struggles as if she's scaping from kidnappers. Tumanda man sa edad pero ang kakayahan at talento o kapasidad bilang isang alagad ng batas ay hindi kumupas. Mula sa pagwawala dahil sa biglaang pagragasa ng nakaraan, she turned into a wild tiger. Sa hitsura nito ay handang-handa itong kumain ng buhay. Then she ran and grabbed the gun that they always put at the back of the main door. "Put that gun down, asawa ko." "Mama, ibaba mo po iyan baka makalabit mo." "Don't do that, Iha." "Tita, ibaba mo na po iyan." Sabay-sabay na sambit ng mga nahintatakutang sina Ace Cyrus, Rochelle Ann, Garreth, at ang mag-asawang Artemeo at Surene nang nakitang animo'y ibon na tumihaya si Rowena at madaliang dinampot ang kalibre kuwarenta isingko na laging nasa likuran ng pinto. Ang dahilan nila ay for proteksiyon or in case of emergency may pang self-defense sila. In fact, sa buong kabahayan ay may mga nakahidden na proteksiyon na ang pamilya lamang ang nakakaalam. Subalit binalewala lahat iyon ni Rowena. Wala siyang pakialam sa mga sinasabi nila. Ang tanging nasa isipan niya ay ang mapatay ang taong nasa harapan niya sa oras na iyon. Dahil ito ang puno't dulo ng kababuyang bahagi ng buhay niya. "Dapat ikaw ang unang namatay, Rafael! Dahil ikaw ang utak sa nangyari! Ngayon kung hindi ka man nauna at hindi nahuli sa kamay ng pulis puwes sa akin ka ngayon mamatay! Dahil ako naman talaga ang nararapat na magbigay ng parusa sa iyo hayop kang demonyo ka!" Nagwawala niyang itinutok ang baril sa hayop at may lakas pa ng loob na magpakita sa kaniya. Kung ang mga nakapaligid sa dalawa ay nabahala dahil sa pagwawala nito subalit si Rafael ay iba. Hindi kakikitaan ng anumang takot sa mukha bagkus ay lumapit pa siya rito. Wala siyang pagsisihan kung mamatay siya sa mismong palad nito. Dahil totoo namang ito ang may karapatang parusahan siya. Siya ang sumira sa buhay nito. At napaghandan na niya ang galit nito bago pa man siya nagpakita. "Sige, Rowena, iputok mo. Kung iyan ang paraan para mapagbayaran ko ang kasalanan ko. Oo, inaamin ko ang lahat dahil totoo naman ang lahat. Ako, oo ako ang utak sa nangyari noon. Ngunit alam mo bang mas mabuti pa sanang noon ko pa ito pinagbayaran kaysa ang konsensiya ko naman ang naging kalaban ko. Wala ng makakatapat sa konsensiya na kalaban, Rowena. Dahil ginawa ko ang lahat upang mabawasan sana sa nagawa ko subalit hindi ito naging sapat. Dahil kahit saang sulok man ako bumaling ay ang mukha mo pa rin ang nakikita ko. Ang pagmumukha mo na nagmamakaawa sa akin noon na huwag ituloy ang balak namin, ang masamang hangarin sa iyo. Ngunit wala kaming narinig dahil itinuloy pa rin namin ang lahat, Rowena." Lumakad siya palapit dito. Hindi siya natatakot kahit ora mismo ay barilin siya. Kaya't nagpatuloy siya. "Oo, makasarili ako. Dahil hindi ko inisip noon na kaya ayaw mo akong sagutin noon dahil hindi mo ako mahal. I am selfish because I forcefully took away your dignity. At alam kong wala ng magagawa ang paghingi ko ng tawad sa iyo ngayon, Rowena. Because the damages has been done but let me ask you again and again, Rowena. Patawarin mo na ako. Masaya akong lilisan sa mundo sa palad mo basta makamtan ko ang kapatawaran mo," pagtatapos niya sa mahaba-haba niyang pahayag sa harap mismo ni Rowena. Ipinikit na nga niya ang mga mata. Dahil handa na niyang tanggapin ang katotohanan na mamaalam siya sa mundong ibabaw dahil na rin sa kasalanang nagawa. Wala siyang pagsisihan kung lilisanin niya ang mundo sa oras na iyon. He will gladly accept his fate. Subalit sa kahabaan nang pahayag ng kapwa abogado ay nagawang naanalisa ni Garrette ang kilos ng tiyahin. Ngunit bago pa niya mabalaan ang tiyuhin sa binabalak ng asawa ay nagawa na nito. Kaya't sumigaw na lamang siya. "Tita, huwag!" sigaw niya na kinagulat ng lahat. Kasabay nang pagsigaw niya ay umalingawngaw din ang tatlong beses at sunod-sunod na putok ng baril. Dalawang bala ang tumama sa mismong sarili ng may hawak ng baril at ang isa ang tumama sa chandelier sa sala. Dahil naagaw na ito ng asawa. Naagapan ng tiyuhin niya ang ikatlong bala na tatama sana sa asawa nito. Iyong nga lang ay bumagsak na ito sa marmol na sahig. They cried out her name! As Ace Cyrus hugged his wife so tight. His wife that currently lying down to the floor was full of blood. She was showed by her own blood. That turns her into bloody woman. "Mama, bakit mo ginawa iyon?" iyak at tanong ni Ann sa nag-aagaw buhay na ina. "Anak, sabihan mo ang driver ihanda---" "Tayo na po sa hospital, Papa. Ako na lang po ang magmamaneho." Pagbubuluntaryo ni Garrette. Dahil alam niyang masasayang pa ang oras kapag hihintayin nila ang driver. Pinagtulungan nilang lima ang wala ng buhay este wala ng malay na si Rowena na buhatin. Dahil ang kanina ay matapang na kaharap ang may hawak sa baril ay nakatulala na. Kumbaga sa kabukiran o sa palayan ay para na itong scarecrow iyon nga lang sa kabahayan. Buong akala niya ay mamaalam na siya sa mundo ngunit sa sarili pala nito ipinutok ang hawak na baril. Pero bago tuluyang sumakay si Cyrus sa sasakyan ng pamangkin na si Garrette ay muli itong bumaling sa mga magulang at sa lalaking naging dahilan kung bakit nangyari ang ganoon sa asawa. Napatawad na niya ito sa nakaraang kasalanan sa asawa dahil nakalipas na nga. Subalit ang pagpapakamatay nito ay ibang usapan dahil sa mismong harapan niya. "Mama, papa kayo na muna ang bahala rito. Huwag na huwag n'yo itong ipapaalam sa mga pulis. Ang nangyari ito ay tayo lamang ang nakakaalam. Hindi nalalayong may darating na pulis dahil sa tunog ng baril subalit kayo na ang bahala," aniya sa mga ito bago bumaling sa lalaking nakatulala hanggang sa kasalukuyan. "Pare, just pray that my wife will be okay. Pray hard that she will overcome this critical condition. Dahil oras na tuluyan siyang mawala sa akin ay babalikan kita. Napatawad na kita sa nakaraan mong kasalanan dahil nakaraan na ngunit ibang usapan ang pagkawala niya," saad niya rito. Subalit wala silang nakuhang sagot o reaksyon mula rito. Kaya naman ang pamangkin niya ang nilapitan. "Garrette, anak tara na bago tuluyang mawala lahat ang dugo ng tita mo." Hinarap niya ito saka sumakay na rin sa sasakyan. Hindi na nagsayang ng oras ang binata agad niyang binuhay ang makina ng sasakyan. Subalit bago pa niya ito mapatakbo ay humabol naman si Ann. "Papa, sama po ako please?" pagmakaawa nito. "Okay, Chelle. Hurry up come inside," may pagmamadali ring tugon ni Garrette na kahit hindi siya ang kinakausap ng dalaga. Ilang sandali pa ay payapa na nilang tinahak ang saan patungo sa pinakamalapit na pagamutan sa Nueva Ecija. All of them are hoping and praying that everything gonna be alright. ITUTULOY
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD