สายตาที่เปลี่ยนไป
1009 Words
หลังจากได้เที่ยวในวันหยุดแล้วการกลับมาทำงานมันก็ทำให้แทนคุณและขนมได้คุยกันมากขึ้น ทั้งสองดูสนิทกันจนมีข่าวเมาท์ตามมาว่าหมอแทนต้องการจะขึ้นเป็นลูกรักของคุณเขมจิรา ยิ่งมีภาพการร่วมรับประทานอาหารร่วมกับบ้านของขนมออกมาด้วยก็เลยยิ่งเป็นประเด็นเข้าไปใหญ่
“ขนมคนไข้เตียง18อาการเป็นยังไงบ้างครับ”
“อาการโดยรวมปกติค่ะ มีเพียงเอฟเฟคจากการผ่าตัดเท่านั้น เมื่อเช้าตอบสนองดีไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงค่ะ”
“วันนี้ไปทานข้าวกันนะ”
“คะ?”
แย่แล้วสิ ผมเผลอตัวอีกแล้วถามแบบนี้คนทั้งแผนกถึงกับหันมามองหมดเลย ผมเลยเลือกที่จะเดินหนีไปดูคนไข้อีกเตียง ขนมเองก็เดินตามมาเพื่อจดอาการของคนไข้ด้วย หอมจังชอบกลิ่นน้ำหอมกลิ่นนี้ มันไม่ฉุนแต่ละมุนดีจัง สติ!! ไอ้หมอสติ!!
“คุณหมอแทนคะวันนี้ช่วงบ่ายหมอเข็มทิศแจ้งมาว่าให้หมอแทนเข้าร่วมการผ่าตัดใหญ่นะคะ” พยาบาลสาวเดินมาบอกพร้อมยื่นมือมารับชาร์จจากมือผม
“ขนมพร้อมไหม” ผมหันมาถามสาวข้างกายที่จดบันทึกอาการคนไข้อยู่ รอยยิ้มของเธอนี่ขายไหมผมจะซื้อกลับไปดูคนเดียว
“พร้อมค่ะ”
“อย่าทำให้ผมผิดหวังนะ วันนี้ไอ้เข็มทิศมันต้องเล่นใหญ่แน่ คุณตอบคำถามมันไม่ได้ผมแย่นะบอกเลย” ผมหรี่ตามองขนมที่กำลังชั่งใจอยู่ กลัวอะดิ๊
“ค่ะ ขนมจะไม่ทำให้พี่หมอผิดหวัง เสร็จงานแล้วไปทานข้าวกันนะคะ”
“ครับ”
เมื่อทั้งสองเดินเข้าลิฟต์ไปพยาบาลขาเมาท์ก็หันไปจับกลุ่มกันทันที วันนี้มีการชวนทานข้าวด้วยทุกอย่างมันเริ่มชัดเจนหรือเปล่า
“ฉันว่าเขาคบกันเชื่อสิ”
“นั่นสิ คบกันชัวร์ลูกสาวเจ้าของโรงพยาบาลเชียวนะไม่คบได้เหรอ”
“เสียดายอ่า หมอแทนผู้อบอุ่นของฉัน”
//แทนคุณ//
ไม่รู้ว่าผมคิดไปคนเดียวหรือเปล่าตั้งแต่ไปเที่ยวด้วยกันผมแอบหวงเธอ เวลาเธอต้องทำงานผมมักจะแอบเดินไปดูนิสัยนี้มันแก้ไม่หายจริงๆ เมื่อก่อนก็แอบดูข้าวฟ่างตอนนี้ยังมาแอบดูขนมอีก อายุผมก็30กว่าแล้ว จะดูแก่เกินไปหรือเปล่า
“พี่หมอทานอะโวคาโดไหมคะ” ขนมส่งจานอะโวคาโดมาให้หมอแทนแต่หมอแทนนิ่งๆเพราะกำลังคิดอะไรเพลินๆเธอเลยตักป้อนซะเลย อ้ามม
“เป็นไงคะทานกับน้ำผึ้งอร่อยมากเลย”
“ครับอร่อยมาก ขอบคุณนะ”
ตึกตัก ตึกตัก เสียงหัวใจของผมมันดังขนาดนี้เลยหรือไง โอ้ยแพ้เด็ก แพ้มากอิ่มทิพย์แล้วเนี่ยรู้ไหม
“พี่หมอคิดอะไรอยู่คะ ไม่สบายใจอะไรบอกขนมได้นะ”
“ขนมเคยใจเต้นแรงแบบไม่มีสาเหตุไหม แบบว่าเวลาอยู่กับใครคนนึงแล้วหัวใจมันทรยศอะ”
“มีความรักหรือคะ แบบนี้พี่หมอหัวใจเต้นแรงกับใครเหรอใช่พี่ดาวพยาบาลคนสวยหรือเปล่า”
“ไม่ๆ ไม่ใช่ช่างเถอะ” เธอคงไม่เป็นเหมือนกับผมสินะ เฮ้อแววได้กินแห้วมาแต่ไกลเลย
หลังจากทานข้าวเสร็จผมกับขนมก็เตรียมตัวมาห้องผ่าตัดแต่ขนมเจอเพื่อนจึงขอแยกตัวไปทิ้งให้ผมนั่งอยู่คนเดียว
“ไงครับเพื่อน” เข็มทิศยืนดูอาการของเพื่อนที่หลบตาน้องสาวอยู่บ่อยๆจึงตัดสินใจเข้ามาหาอย่างน้อยก็เป็นกาวใจให้เพื่อนได้ระบายออกมา
“อะไรของมึง”
“ไอ้แทนมึงกับกูก็รู้จักกันมาหลายปี กูมองตากูก็รู้ว่ามึงคิดอะไร”
“ชัดขนาดนั้นเลยเหรอ”
“เออ ชัดมากน้องกูมันถึงได้เก็บอาการไง จะจีบก็ลุยเลยอย่าช้า!!”
“บ้า กูไม่ได้คิดอะไรแบบนั้น น้องมึงก็ลูกศิษย์กู กูไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก น้องมึงเสียหายตายเลย”
“มึงพูดแล้วนะว่ามึงไม่ได้คิดอะไร กูจะได้ปล่อยน้องกูไปเลย” เข็มทิศหรี่ตามองเพื่อนที่เก็บทรงไม่อยู่จึงแกล้งเดินไปหาน้องสาวทำให้แทนคุณมองตามไม่ละสายตา
รักข้างเดียวพอแล้ว ไม่เอาแล้วมันเจ็บนะกว่าผมจะทำใจได้มันไม่ง่ายเลย ยิ่งได้กลับมางานแต่งของข้าวฟ่างมันก็ยิ่งตอกย้ำว่าผมหมดสิทธิ์อย่างสมบูรณ์แบบ
ห้องผ่าตัด
ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดีขนมตอบคำถามได้ทุกอย่างทำให้ไอ้เข็มทิศพอใจเป็นอย่างมาก แต่ผมนี่สิยิ่งยืนใกล้เธอผมก็ยิ่งหวั่นไหว ผมรับช่วงต่อจากไอ้เข็มทิศทำให้ขนมต้องขยับเข้ามาใกล้ผมเพราะเธอต้องการดูอย่างละเอียด เมื่อทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดีผมก็เดินตรงมาหาขนมที่นั่งพักอยู่คนเดียว แพนิคอีกแล้วเหรอ
“ขนมเป็นไงวันนี้ยังกลัวอยู่ไหม”
“นิดหน่อยค่ะ หัวใจของคนเรามันซับซ้อนจังเลยนะคะ”
“ใช่แม้แต่ความรู้สึกของคนเรายังซับซ้อนเลย” ผมรู้สึกนะไม่ใช่ไม่รู้สึกแต่ผมเป็นคนที่ถ้าเปิดใจก็ขอให้ชัวร์ก่อน กับข้าวฟ่างผมยังใช้เวลาตั้งหลายปี
“จริงค่ะ ซับซ้อนมากและก็อยากได้ความชัดเจนด้วย พี่หมอวันนี้เลิกงานไปร้านรันเวย์กันไหมคะ วันเกิดนี้เป็นวันเกิดปาล์มพี่เข็มทิศเป็นเจ้ามือ เพราะปาล์มเป็นศิษย์เอกของพี่เข็มทิศเลย”
“เอาสิผมไม่ได้ดื่มนานแล้วเหมือนกัน” ไม่ไปได้เหรอทำหน้าอ้อนขนาดนี้ แต่จะดีกว่านี้ถ้าไปร้านอื่น ไม่ไว้ใจเจ้าของร้านเลย
แต่เมื่อกี้เธอพูดว่าต้องการความชัดเจนงั้นเหรอผมเองก็อยากได้ความชัดเจนเหมือนกันแต่มันยังไม่มั่นใจเท่านั้นเอง
- Writer
