อย่าแตะ
1007 Words
ร้านรันเวย์
ผมเดินเข้ามาก็เจออาจารย์เวย์นั่งยิ้มอยู่ที่บาร์ เฮ้ออ รอยยิ้มนี่มันปีศาจชัดๆแก่แล้วนะเล่นอะไรเป็นเด็กไปได้ ผมเดินมานั่งคุยกับอาจารย์เพราะขนมยังไม่มามีแต่เพื่อนๆของเธอที่นั่งดื่มกันอยู่
“ลมอะไรหอบมาครับหมอออ” น้ำเสียงที่ลากยาวพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนสยดสยองถูกส่งไปหาหมอแทนอย่างเลือดเย็น
“วันเกิดลูกศิษย์อะ เลิกงานก็มาเลยผมขอมาร์การิต้าแก้วนึงครับ ช่วงนี้รู้สึกห่อเหี่ยวยังไงไม่รู้” ได้มะนาวคงจะกระชุ่มกระชวยขึ้นมาหน่อย แต่ทำไมขนมยังไม่มาอีกอ่าเพื่อนเธอก็มากันแล้ว
“ได้ครับหมอ” เวย์หันไปสั่งลูกน้องไม่นานมาร์การิต้าก็ถูกนำมาเสิร์ฟ “หมอทำหน้าเหมือนอกหักเลยเป็นอะไรหรือเปล่า ปรึกษาผมได้นะ เห็นปลาวาฬมาคุยว่าลุงแทนอกหัก”
“บ้ายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย ผมแค่ไม่มั่นใจตัวเอง กลัวว่าถ้าเปิดใจให้เขาไปผมอาจจะต้องเจ็บอีก “
“หนักนะเนี่ย ลองหรือยังถึงรู้ ตอนผมจีบข้าวฟ่างผมก็ไม่มั่นใจเพราะผมต้องมาแข่งกับคุณ แต่สุดท้ายผมก็เลือกที่จะตัดปัญหาเรื่องผู้หญิง ใช้เวลาอยู่กับข้าวฟ่าง ดูแลเธอเอาใจที่สำคัญผมเอาเก่งด้วยนะ”
“เฮ้อ ผมปรึกษาถูกคนใช่ไหมเนี่ย” ไม่ไหวเลยอาจารย์เวย์
“ฮ่าๆๆ เอาหน่าผู้หญิงเขาต้องการความชัดเจน มัวแต่แอบมองเขาระวังจะโดนคาบไปอีก นี่ผมพูดจริงๆนะเมื่อก่อนผมเห็นคุณมาส่งข้าวฟ่างที่หอ ไปเจอกันที่ผับของคุณปิ๊ก ผมเลยให้ข้าวฟ่างมาติวกับผมเพื่อที่หมอจะได้เข้าหาเธอไม่ได้ แต่ถ้าตอนนั้นข้าวฟ่างชอบหมอมากกว่าผม ผมก็ถอยแต่เธอก็แสดงออกว่าเธอชอบผม ผมเลยรุกฆาต จบบริบูรณ์”
//ขนม//
กว่าจะมาถึงโหยรถติดเป็นบ้า พี่เข็มทิศจะแต่งตัวนานขนาดนี้ไม่ได้นะตัวเองรับปากว่าจะเป็นเจ้ามือแต่แอบหลับได้ยังไง ฉันเดินเข้ามาในร้านในชุดมินิเดรสสีฟ้าเดินคู่กับพี่ชายที่หล่อน้อยกว่าพี่หมอแทนหน่อยนึง นั่นพี่หมอนี่หน่าฉันรีบดึงพี่ชายให้มาหาเพื่อนที่นั่งหงอยเหมือนคนอกหัก
“พี่หมอคะ”
“อ้าว มานานหรือยังขนม”
“พึ่งถึงเมื่อกี้เลยทำไมมานั่งตรงนี้คะ รอพี่เข็มทิศเหรอ”
“ครับ ขนมนี่พ่อของปลาวาฬ คุณรันเวย์ อาจารย์ครับนี่น้องขนม นี่เข็มทิศเพื่อนผมเอง”
“ครับ”
“สวัสดีค่ะ ปลาวาฬน่ารักมากเลยนะคะ”
“ขอบคุณครับ คนนี้นี่เองอาขนมของปลาวาฬ ลูกสาวผมพูดถึงคุณอาทั้งวันเลย ขอบคุณที่เอ็นดูลูกสาวผมนะครับ”
“ค่ะ น้องน่ารักจริงๆ”
“ไปสิไปนั่งกับเพื่อน ไปก่อนนะครับอาจารย์”
“เชิญครับ สู้ๆนะหมอ”
ฉันมองหน้าพี่หมอที่เหมือนมีอะไรในใจแต่ไม่ยอมพูดออกมา แบบนี้ใครจะไปรู้ มาที่โต๊ะทุกคนก็เริ่มสนุกกันฉันชอบร้านนี้อากาศมันโปร่งดี ผับเสียงมันดังเกินไปแบบนี้นั่งได้ชิว ๆเลย
“พี่ชายทำไมไม่ชวนพี่มินตรามาด้วยคะ”
“ไม่เอา ไม่ชอบอย่ามายัดเยียดให้พี่ได้ไหมระวังตัวเองเถอะไม่ยอมมีแฟนแม่จะพาไปปล่อยเกาะ” พี่ชายฉันให้กำลังใจดีจังเลยนะ แต่พี่หมอแทนนี่สิทำไมดูเงียบๆ
“พี่หมอคะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่าทำไมดูเครียดๆ”
“ปะ เปล่าครับพอดีพี่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยนะ” ผมฟังอาจารย์มากไปหรือเปล่า ปล่อยไปตามธรรมชาตินั่นแหละดีแล้ว
อีกด้าน...
สองหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหน้าบาร์กำลังจับตาดูหมอแทนคุณอย่างใจจดใจจ่อ แต่ดูแล้วจะไม่มีความคืบหน้าเลยเพราะหมอแทนคุณนั่งเงียบเป็นตุ๊กตา แบบนี้คงปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว
“ไอ้เต้ต้องมึงแล้วล่ะ หมอไม่รู้จักมึง”
“ไอ้เวย์พี่ชายเขาจะต่อยกูไหม”
“มึงแค่เข้าไปจีบ เอาค็อกเทลไปแก้วนึงไป”
“ไม่เอากูไม่กล้า พี่ชายน้องเขามองๆพวกเราอยู่นะ”
“เอาหน่าเชื่อกู หมออะชอบน้อง น้องมันก็ชอบหมอแต่หมอปิดกั้นตัวเองไม่ยอมเดินหน้าแบบนี้มันต้องกระตุ้น เชื่อกู”
“ไม่เอาอะ มึงทำเองสิ”
“5พัน”
“กูขอรับเป็นเงินสดนะ”
"สัสไวเชียว"
ค็อกเทลในมือเต้ถูกนำไปวางไว้ด้านหน้าของขนมทำให้หมอแทนเงยหน้ามองหนุ่มปริศนาทันที
“สำหรับนางฟ้าครับ ผมชื่อเต้เป็นหุ้นส่วนร้านนี้”
“ค่ะ เอ่ออ” ฉันหันไปมองหน้าพี่หมอกับพี่ชายแบบนี้ควรทำยังไงต่อคะ
“ขาดเหลืออะไรบอกผมได้นะครับ” เต้ขยิบตาให้ขนมทำให้หมอแทนเริ่มนั่งไม่ติดแต่อาจารย์เวย์กับยิ้มกริ่มที่ได้เห็นหมอแทนร้อนรนแบบนี้ ขยี้ต่อไปไอ้เต้
“จะจีบน้องผมเหรอ น้องสาวผมโสดนะ” เข็มทิศรีบเอ่ยปากจนทั้งโต๊ะเริ่มเชียร์ขนมกับเต้ ผู้ชายที่ดูมีภูมิฐานแถมยังมีรอยสักกระชากใจสาวๆอีกต่างหาก
“ถ้าน้องขนมอนุญาตผมก็จะขอเดินหน้าเลยครับ” เต้ยื่นมือเพื่อจะแตะใบหน้าของขนมแต่กับถูกมือของหมอแทนปัดออก
“อย่าแตะ!!” มันจะมากเกินไปแล้วมาจีบจำเป็นต้องถูกเนื้อต้องตัวเลยหรือไงเป็นผู้ชายแบบไหนทำไมไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลย
“พี่หมอคะ อย่ามีเรื่องนะคะ”
“อะไรของคุณ น้องขนมยังไม่ว่าอะไรผมเลยนะ!!” เต้พูดออกมาทำให้หมอแทนต้องหันมามองหน้าขนมที่ทำตาปริบๆ
“พี่เข็มทิศคะเดี๋ยวหนูพาพี่หมอไปสงบสติอารมณ์ก่อนนะคะ ไปค่ะพี่หมอคนมองหมดแล้ว”
- Writer
