Wild Nights 3: Tainted Obsession

Chapter 2: Epitome of Male Beauty

C H A P T E R   2 :

E P I T O M E   O F

M A L E   B E A U T Y

SLOW. Deep. That was how Heather could describe the kiss. Habang tumatagal, lalong nagiging mabagal, lalong nagiging malalim. It almost disabled her senses. Ni hindi niya namalayang naipagpalit na ng lalaki ang posisyon nila. All she could feel was his tongue, his lips . . . his hand pushing the back of her head, his arm around her waist . . . and his hard c*ck against her stomach. 

It drained her strenght. Naitanong niya tuloy sa sarili kung alin ba iyong humihigop ng lakas niya: iyong halik ba? O si Jean mismo?

And how come Heather knew how to kiss when she never experienced kissing anyone? Kung anuman ang kasagutan, wala na rin siyang lakas para malaman pa. Isa lang marahil ang kanyang nauunawaan: she wanted him. She desperately wanted him . . . just for tonight. 

Kung paano niya iyon sasabihin ay hindi niya alam. She wasn't even sure if she could speak . . . if she was able to cut that kiss. Sa ganoong klase ng agam-agam ay bahagyang naglikot ang katawan niya, maging ang isang kamay niya. That other hand of her unconsciously went down to his chest. Ang isang kamay niyang nakakawit sa batok nito ay humigpit.

Now their body against each other created friction. Hustong nadama niya ang pagpintig ng pagkallaki nito. And all the while, her eyes were closed; that way, she would feel him, every part of him.

 "I've been driving myself crazy thinking about you for years, Heather. What can I do to take care of you tonight?" He said it so fast that Heather barely feel he broke off from the kiss. 

As Heather opened her eyes, she just realized their forehead were clinging to each other. Noon lang sumigid sa isip niya ang mga sinabi nito. He was thinking about her for years, yet there was this man, asking how could he take care of her tonight. Anong init ang humaplos sa kanyang puso. She had read three erotic novels. All of them were a trilogy. The heroes were aggressive and domineering. Saka lamang nagbabago nang kaunti kapag malapit na sa ending. Heather expected Jean to be like that. 

Yet, he was the opposite. 

"Take me, Jean . . .j- just for tonight."

Inilayo nito nang kaunti ang mukha. He smiled a tiny, all the while looking at every inch of her face. Bumaba pa muna ang tingin nito sa katawan niya. Nang iangat muli ang tingin sa mga mata niya, saka nito sinabi, "With pleasure, milady." Inilahad nito ang kamay sa paraang pinauuna siya nitong maglakad. 

He was a real gentleman, indeed. 

Sa kabila ng pagkalasing, at sa five inches na heels, nagawa niyang makalakad. Jean walked beside her, his hand on her lower back. Dinaanan lamang nila ang helmet nito saka dumeretso sa parking lot. Gayunman, sa isang itim na SUV sila huminto. Sa driver's side ay lumabas ang isang lalaki. Tinanguan lamang ito ni Jean bago ito umalis. 

"You're intoxicated," wika ni Jean na ngayon ay binuksan na ang pinto sa passenger's side. "I assume you can't drive, and couldn't ride a motorcycle, eh?" 

Of course, she couldn't. Maliit na nginitian lamang niya ito saka lumulan na doon. Bagaman ilang ulit siyang napakurap nang mapatingin sa rearview mirror; Yngrid was at the backside. Nakasuot ng sunglasses. Naghihihilik ang bruha doon.

She gave the b*tch a smug look. Hindi nawala ang ganoong klase ng tingin sa mga mata niya nang sulyapan niya si Jean sa noon ay pag-upo nito sa driver's side. The man smirked, sticking the key into the ignition.

Umisang tawa si Heather saka isinandal ang ulo sa headrest ng upuan. "Well, what could be more exciting than this, right? Sitting in a car owned by your greatest enemy? Kapag nalaman niyang sumakay ako dito, uusok ang ilong niya, for—"

Unconsciously, she closed her eyes. It was Jean's lips that made her stopped talking. Sa puntong iyon ay kapwa sila naging mas mapaghanap. Their breathing reverberated through every corner of that car, and Jean's hand went to her breast. Magaan ang kamay nito, may pag-aalangan, parang nagpapaalam, o parang tinutukso siya. It was a tease that caused Heather to arch her back, maipahiwatig lamang sa lalaki na pinahihintulutan niya ito. Heather wanted more. At wala siyang pakialam kung naroroon si Yngrid.

Sa puntong iyon ay hindi niya napigilang umungol. Doon dumiin ang kamay ni Jean. God! He even kneaded it. Nasa isip na niyang igalaw ang katawan, kumandong dito.

Gayunman ay humiwalay ang mga labi ni Jean sa kanya, tumungo sa leeg niya. "If there's no security guard standing in front of this car, I would let you f**k me right here."

Napamulat si Heather. Tama si Jean: isang security guard ang ngayon ay nakatayo sa harap ng kotse, nakatingin sa kanila. Noon lang niya naunawaang hindi tinted ang bintana ng sasakyan.

Natutop niya ang bibig. Ang lalaki ay nginitian lang siya saka kaswal na bumalik sa pagkakaupo. Nang mag-start ang sasakyan, noon umalis sa harap ang security guard, binigyang daan sila. Kapagkuwan ay kaswal na may kung anong hinugot si Jean sa likurang pantalon nito—baril, ipinatong nito iyon sa dashboard.

The gun supposed to make her cautious. Yet, she just fastened her seatbelt, didn't attempt to speak. 

Okay. Heather was really drunk. Hindi pa siya naiilang. Hindi pa siya kinakabahan. Which was a good sign. Ang huling nanaisin niya ay umatras sa gagawin nilang iyon. Ah, just the thought of it excited her to no end. If there was another reason behind that excitement, she didn't mind at all. Bagaman sa huli ay hindi niya napigilang titigan ang baril. 

Mukhang napansin iyon ng lalaki. "In case you didn't know, I am one of the bodyguards of Senator Monteverde. Having a gun is a must."

Nabigla siya. 

"And I'm gonna get Yngrid home. I'll drop you off in a hotel first," pahabol pa ng lalaki.

Tumango lang siya, hindi na umimik. Hanggang sa makarating sila sa pinakamalapit na de luxe hotel.  Mukhang kilala na si Jean ng mga empleyado roon. Baka doon din nito karaniwang dinadala si Yngrid at isa iyong  isipin na biglang sumigid sa kanyang isip at parang nais na rin niyang magtaka. Malamang ay hindi lang si Yngrid ang dinadala nito roon. Malamang ay marami nang babae na dinala si Jean doon. 

Ganoon ba talaga ang mga lalaki? Masyadong marupok? Kapag naakit ay basta na lamang bibigay? Technically, niloloko nito si Yngrid. O baka marahil, alam nitong niloloko din ito ni Yngrid at isa siya sa mga babaeng nahanapan ng pagkakataon para makaganti?

Nais niyang itanong ang mga iyon. Mabigyan ng linaw. Pero sa huli ay pinigil ni Heather ang sarili hanggang sa maihatid siya ng lalaki sa suite. It was a luxury suite. Malamlam na ilaw lamang ang bumukas nang pumasok sila roon. Ganoon ba kalaki ang sahod ng isang bodyguard? 

God! Her curiosity probably would kill her. Hindi dapat siya naku-curious sa misteryosong lalaking ito na ngayon ay tumungo sa kung saan at iniwan siya sa living area ng silid. Ang gagawin nila, isang casual s*x lang, isang one-night stand. Malinaw na ipinarating niya iyon kay Jean. And she was just doing it for two specific things: una, nais niyang makaganti kay Yngrid. Pangalawa, hamon sa kakayahan niya ang gagawin nilang iyon ng lalaki—wala nang iba pang dahilan.

So why the f*ck this man kept on piquing her interest. Trust her, she was drunk. And she was the kind of person who can handle being drunk. She could walk and pretend as if she wasn't drunk at all. Nakaupo pa nga siya nang tuwid sa sofa. What puzzled her was, her mind was still attentive. Ganoon ba talaga ang epekto ng lalaking ito sa kanya?  What was with this man? 

Nagulat na lang siya nang magbukas ang ilaw sa bahaging iyon ng silid. Papalapit si Jean, tumingkyad ng upo sa harap niya. At hayun na naman si Heather, nawala sa sarili. She couldn't control herself to flatter the man at the back of her head. Palagi naman niyang nakikita noon nang malinaw ang pigura nito. Nagkataon lang na iyon ang unang pagkakataong natitigan niya ito nang maigi—sa liwanag. 

"Y-You have green eyes." Hindi siya sigurado kung nasabi niya ba iyon.

Gayunman, sa biglang pagngiti ng lalaki ay mukhang nasabi niya ngang talaga. "Let me treat your hand."

Saka lang niya napansin ang first aid kit na nakapatong sofa, sa tabi niya. Hawak na nito ang betadine at bulak. Inilahad naman niya ang kamay. Mabilis na nalapatan iyon pang-unang lunas ni Jean. Now her hand was bandaged. 

All along Heather was just staring at him. Nang ngumiti itong tumayo ay doon lang siya nagising. Nga lang ay wala pa rin sa sariling napatayo siya, sinundan ito patungong pinto. Bago pa man nito maipihit ang seradura, hindi na napigilan ni Heather ang bibig. "Babalik ka naman, ano?"

fuck! Because Jean turned to face her and then suddenly walked towards her. Kusang napaatras pa siya. But it was a wrong move; dead-end ang nasa likod niya—pader. Now she was stuck; isinampa nito ang mga kamay sa pader, seryoso ang mga mata pero ang maliit na ngiti ay naroroon pa rin sa mga labi.

Damn . . . This man was so good to be true. Wala man lang siyang maipuna sa panglabas na kaanyuan nito.

"Yes," sagot ng lalaki. Nakaiintidi rin pala ito ng Tagalog. Can he speak Tagalog too? "I already told you a while back: I've been driving myself crazy thinking about you for years. I won't let this night slip away. Baka ikaw ang biglang umalis."

Pasimpleng nakagat niya ang ibabang labi; he sounded sexier when speaking Tagalog. "Hindi."

Lumawak ang ngiti ng lalaki. "Good." Sukat na inilapit nito ang mukha. Pumikit siya sa pag-aakalang hahalikan siya nito. Laking gulat niya nang pisngi niya ang hinagkan ng lalaki. Nang magmulat ay nasa pintuan na ito, nginitian siya. 

Nakalabas na ito't lahat, nakasarado na rin ang pinto ay nanatili pa rin si Heather sa kinatatayuan. Kung hindi siya nagkakamali, hindi ganoon kalayo ang exclusive subdivision kung saan nakatira si Yngrid. Probably after forty-five minutes ay nakabalik na ang lalaki sa hotel. 

"Okay. Okay. Relax, Heat. Just relax." Napagdesisyunan ni Heat na maligo, iningatang huwag mabasa ang isang kamay na nababalutan ng bandage. Nasa kalagitnaan siya ng pagpupunas ng tuwalya sa katawan nang mag-ring ang telepono. Room Service daw. Pagkain. Wala pa man ay may kumatok nang isang staff, tulak-tulak ang cart na puno ng mga pagkain. Good thing the hotel had laudry service too. Her hair was barely dry when her clothes and undies came back clean.  

Inaasahan na kasi ni Heather na kinabukasan sa katirikan ng araw pa siya makakauwi. At hindi niya nanaising mangamoy alak siya at ang damit na pinaggamitan niya. Walang kaso kung madaling araw siya makakauwi nang lasing at amoy alak—sanay na ang ina niya at sanay na rin si Heather sa sagutan nilang mag-ina. Gayunman, kung made-devirginized siya ngayong gabi, at ang lalaking iyon ang kukuha ng V-card niya, hindi siya agad makakalakad, sigurado siya.

Kumbaga, kailangan munang umayos ang kalagayan ng katawan niya. At ang umuwing tirik na ang araw ang tanging option, na siyang kauna-unahang gagawin ni Heather. Hindi pa niya kailanman nagawa iyon. So she had to call her dad. Sabihin dito na nasa hotel siya at magpapalipas muna ng sama ng loob sa ina.

Ganoon ang ginawa niya nang maisuot ang undies at roba niya. Gayunman, habang hawak ang phone na nakalapat sa kanyang tainga, napapikit na lang siya. Mula sa pagkakaupo sa gilid ng kama, ibinagsak niya ang katawan nang pabulong na pumalatak ang ama sa kabilang linya.

"Heat, you need to go home. Now," anang ama niya, bumubulong pa rin. 

"I can't. Hindi nga ako makapag-drive kaya dito ako hinatid ni Sahara. Lasing talaga ako, dad. At sobrang naiinis ako kay mommy. Baka kung anong mangyari kapag nakasagutan na naman kami. Please, dad. Just let me breathe . . . for a while."

Bumuntonghininga ang ginoo. "Fine. But you have to expect the worse once you get home. Ala una na. Your mom supposed to be in bed already but she is still praying . . . in front of the altar."

Natawa siya. "Nag-rorosaryo na—" Singhap ang lumamon sa dapat na sasabihin niya. Napaupo siyang halos hindi humihinga. Jean was standing in front of her, unbuttoning his dress shirt!

"Heat? Anak? Naririyan ka pa ba?"

"Ahh—Y-Yeah. Dad, I'll hang up now. Gusto ko nang magpahinga. Just tell it to mom, okay?" Hindi na niya hinintay pa ang tugon ni Henry. She just pressed and held the power button of her phone as she watched Jean still unbuttoning his upper clothing. Nasa panghuling butones na ito. Napalunok siya. "I didn't notice you came in."

"I got the key card." Sa puntong iyon inihuhubad na nito ang dress shirt. God! He was a representation of male beauty. A perfection. His arms, his abdomen, his upper body show off how perfectly chiseled his muscles were. 

"Oh," ang tanging nasabi niya. Parang noon lang din niya napansin ang malagong buhok nito na halatang hindi pa nagugupitan. It was wavy. Only the three built-in dim lights were lit in that room but she could see his hair wasn't black; it was brown. Ah, and his face, it was so masculine, a face that could only be possessed by a god. Bakit nga ba sa tinagal-tagal ay noon lang niya nagawang ma-appreciate ang mayroon sa lalaking ito. 

Was it because she was drunk?

"Come here, honey," inilahad nito ang kamay at hindi na pinag-isipan pa ni Heather; basta na lamang ay ipinatanong niya ang kamay sa palad nito. Hinila siya ni Jean, hinigit siya sa beywang. It was only her toes touching the ground. His smell sent shivers between her legs. 

Pahapyaw na lamang na sumagi sa isip ni Heather ang mararanasang sakit. She didn't care what might happen next. No way she could let this moment go away. 

"I saw you naked," wika ng lalaki. "I saw you putting on your undies. You're beautiful, Heather." 

Hindi na naman siya nakapagsalita. She never experienced being courted, to have any relationship with the opposite s*x. Lahat ng lalaki ay intimidated sa kanya. O kung hindi man ay takot sa pagkakaroon niya ng magaspang na ugali. Kaya ay parang bago sa pandama niya ang mga sinsabi nito.

Everything with him was foreign it melted her heart again. 

"Tell me, Heather, how do you want me to f**k you tonight?"

"By any means necessary, " she answered without thinking. Ang totoo ay hindi na niya malaman kung para saan pa ang gagawin niyang iyon—kung ginagawa na lamang niyang excuse iyong pagkapoot niya Yngrid. Whatever could it be, bahala na si Batman. She needed him tonight.

"So be it." Ngumiti ito. "Open your mouth for me."

She did, as her womanhood pulsated against her undies. Using one hand, he cupped her chin, lifting up her head with a gentle slight force. Ipinasok nito ang buong dila sa loob ng kanyang bibig. Automatically she moved hers along with his. Ang malalim na halik na iyon ay tumagal at taas-baba na ang dibdib ni Heather. She wanted to feel his skin but unfortunately, her arms were trapped in between their body. Napakahigpit din ng pagkakahigit nito sa kanya. 

And the noise they were making, it was as if they were eating each other. 

"Can you face the wall for me?" tanong nito sa pagitan ng paghalik sa kanyang mga labi. Ah, marahil ay sadyang napaka-gentleman ng lalaking ito. He was giving orders, yet, it still had always been up to her . . . if she would say yes or no.

She didn't. Inilayo lang niya katawan saka naglakad sa pinakamalapit na pader. Sumunod ito saka muli ay siniil ng halik ang kanyang mga labi. It was Jean that removed her robe. Kung saan saan gumawi ang kamay nito sa pang-itaas na katawan niya bago lumuhod sa likuran niya at ipinatong ang kanyang mga paa sa mga hita nito.

Jean tugged her by the waist tightly, sticking her lower body towards him. Kusang napasampa ang mga kamay ni Heather sa pader.

At halos ikabaliw niya ang sumunod na ginawa ng lalaki; hinawi ni Jean ang kanyang panloob saka isinubsob ang mukha sa pagitan ng kanyang mga hita. His face was covered by her ass . . . but his lips, particularly his tongue effortlessly gave her slit the sheer pleasure she hadn't fantasized about. 

"Oh, God! F—f**k!" It was Heather; she voiced out a curse. And if ever Olivia would hear her daughter saying that, malamang sa malamang ay papupuntahin siya nito sa simbahan upang magkumpisal buong araw.

~~**~~