สถานที่ที่เรามาก็คือคอนโดฯ ของเขา ฉันละล้าละลังเล็กน้อยที่จะเข้าไปเมื่อมาถึงหน้าประตู หากทว่ามอร์แกนก็จับมือฉันแน่น พร้อมกับเปิดประตูเข้าไป แต่ก่อนจะเปิดเข้าไปนั้น เขาก็กระซิบบอกกับฉัน
“ไม่ต้องกลัว ผมไม่ได้จะทำอะไรคุณ แค่อยากให้คุณรู้ความจริงเท่านั้น”
“ฉัน...”
“เข้าไป คุณจะได้เข้าใจอะไรๆ สักที”
ฉันปฏิเสธเขาไม่ได้เลย ร่างกายเป็นไปตามที่เขาต้องการทั้งหมด แล้วฉันก็ทำหน้าไม่ถูกเมื่อได้เจอกับผู้หญิงที่อยู่ในห้องที่นั่งเล่นอยู่กับไมเคิลบนพื้นห้อง ฉันจำได้ดีว่านั่นคือแม่ของไมเคิล ส่วนบนโซฟา...ก็มีผู้ชายชาวตะวันตกนั่งอยู่อีกคน
อย่าบอกฉันนะว่าผู้ชายคนนั้นก็คือ...
“นี่คือแม่ของไมค์กี้ ส่วนนี่ก็คือพ่อ”
ไม่ทันที่ฉันจะได้คิด มอร์แกนก็ว่าออกมาก่อนเสียแล้ว คนในห้องดูงุนงงเล็กน้อย แต่แล้วก็ทักทายฉันเมื่อจำได้ว่าฉันเป็นใคร
“อ้าว คุณครูนี่เอง สวัสดีค่ะ”
“สะ...สวัสดีค่ะ”
ฉันยกมือไหว้อย่างงกๆ เงิ่นๆ
