KABANATA XVII-B

3777 Words

Hindi na ako makakatagal pa sa kakahawak-hawak lang. Sabi nga nila, to see is to believe, maniniwala akong totoong malaki talaga ‘to kung mismong mga mata ko na ang makakakita at hindi lang basta-basta nahahawakan ng kamay kong malikot. Maganda naman kasi talaga ‘tong pagkakahiga niya na para bang sinadya niya rin na ganito ang pagkakahiga niya para naman hindi ako mahirapan paglaruan ang t**i niya at para nga naman mapakawalan niya ‘to. Kung sabagay kasi, baka kasi hindi niya pa ‘ton napapakawalan ngayon gabi, ang mga alaga, lalo na ‘yong ganito kalaki, dapat talaga pinapakawalan ‘to gabi-gab. Pilit kong inaangat ang tela sa bandang singit niya, itinaas ko ‘to, pinilalabas ko ang ulo ng malaking t**i niya. Kahit may kadiliman, naging malasapusa na ang aking mga mata’t na kahit nga ata i

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD