Austeja
Wala akong ideya kung anong oras na nang maalimpungatan ako subalit halatang madilim na sa labas. Dito rin sa kuwarto ay malamlam lang ang ilaw na mukhang nanggagaling sa night lamp.
Bahagyang kumunot ang noo ko nang matanto ko na wala akong katabi rito sa higaan. Kinapa ko ang tabi ko para masigurado iyon dahil baka hindi ko lang makita si Zigger.
Mahina akong napadaing nang ibaling ko ang sarili ko sa kabilang side ng kama, nagbabakasakaling nasa likuran ko lang ang lalaking alam kong kasama kong humiga rito.
Ngunit imbes na sa kama ko siya makita, nagulat na lang ako nang mapansin siyang nakaupo sa upuan ng study table ko. Nakaharap pa ito sa gawi ko ngunit hindi siya sa akin nakatingin.
May hawak siyang parang papel sa isang kamay. Mukhang binabasa niya iyon—o pinag-aarala
