3. คนเจ้าเล่ห์

1785 Words

@มหาวิทยาลัย . วันแรกที่จะได้เป็นนักศึกษาในรั้วมหาวิทยาลัย รู้สึกตื่นเต้นมาก พวกเราผ่านการรับน้องมาแล้วก่อนเปิดเรียน ตอนนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นหนุ่มสาวคณะบริหารธุรกิจอย่างเต็มตัว “น้ำขิง พี่วิศวะสุดหล่อมา” มองตามสายตาของฟ้าใสที่หันไปมองชายรุ่นพี่ที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนของเขา ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งอยู่ที่โรงอาหารเพื่อเตรียมตัวเข้าเรียน “สวัสดีครับ น้อง…” เบิกตาโพลงด้วยความอึ้งปนงง นี่เขาถามชื่อฉันเหรอ “หนูเหรอคะ” ชี้หน้าตัวเอง “ครับ พี่ชื่อต้นนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก พี่ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ” ใบหน้าหล่อผุดรอยยิ้มมองมาทางฉัน “ชื่อน้ำขิงค่ะ” แม้จะยังงงๆ แต่ก็ตอบกลับไปตามมารยาท “นั่งด้วยกันก็ได้ค่ะ” แก้วตาบอกกับรุ่นพี่ที่ยืนอยู่ “ขอบคุณครับ” พี่ต้นนั่งลงตรงข้ามฉัน ส่วนเพื่อนของเขาอีกสองคน นั่งโต๊ะอีกตัวที่อยู่ใกล้กัน “น้ำครับ พี่ซื้อมาเผื่อ” “ขอบคุณค่ะ” ยื่นมือไปรับน้ำใจที่เขาอุตส่าห์ซื้อมาเผื่อ นี่พี่เขาตั้งใจแค่เข้ามาขอนั่งด้วยเนี่ยนะ แอบสงสัย “น้องน้ำขิงเรียนอยู่บริหารเหรอครับ พี่เรียนวิศวะ อยู่ปีสาม” “ใครถาม” คนที่นั่งใกล้กันทำปากมุบมิบเสียงเบาจนฉันต้องหันไปมอง พร้อมกับบิดแขนของเขาเบาๆ เพื่อไม่ให้โชกุนพูดอะไรต่อ “ค่ะ พวกเราเรียนบริหาร” ตอบแบบเหมารวม “สาวบริหารนี่น่ารักจังเลยนะครับ” “อร๊ายพี่ต้น น่ารักทุกคนมั้ยคะ” เสียงของแก้วตาที่พูดแทรกขึ้นมา ยัยสองคนนี้ชอบแพ้ทางผู้ชายหล่อทุกที “ครับ น่ารัก” พี่ต้นหันไปตอบแก้วตา แต่ประโยคหลังที่ว่าน่ารักเขาหันมามองฉัน ด้วยใบหน้าหล่อของพี่เขา เอาจริงฉันก็แอบเขินเหมือนกันนะ คนอะไรหล่อมาก แต่หล่อน้อยกว่าเพื่อนชายที่นั่งข้างกันนิดหนึ่ง “น้ำขิง ไปเรียนกันเถอะ” โชกุนเอ่ยชวนแล้วยืนขึ้นเต็มความสูงทำท่าจะลุกออกไปด้วยสีหน้าบึ้งตึง ฉันยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดูก็พบว่าใกล้จะได้เวลาเรียนคาบแรกแล้ว “ขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ” “ครับ แล้วเจอกันนะครับ น้องน้ำขิง” “ค่ะ” หุบยิ้มไม่อยู่ เลยส่งยิ้มหวานให้หนุ่มรุ่นพี่ก่อนจะออกจากโรงอาหารมา ตอนที่เรากำลังเดินเข้าตึกคณะ แก้วตากับฟ้าใสก็พากันแซวฉันไม่หยุดเลย บอกว่าพี่ต้นต้องเข้ามาจีบแน่ ๆ ถามว่าทำไมตอนแรกฟ้าใสถึงรู้ว่าเป็นรุ่นพี่วิศวฯ น่ะเหรอ ก็เพราะเสื้อตัวนอกที่ใส่มา และตอนที่รับน้องเขาเป็นพี่ว๊ากของคณะวิศวฯ น่ะสิ พี่เขาฮอตมากเลยนะ ตอนรับน้องได้ข่าวว่าโหดมาก แต่สาวๆ ต่างกรี๊ดกร๊าดกันไม่หวั่นไม่ไหวเมื่อได้เห็นพี่ต้นเผลอยิ้มออกมาให้เห็น “หิวน้ำ ขอกินน้ำหน่อยดิ” น้ำขวดที่พี่ต้นซื้อมาให้ก็ถูกเพื่อนชายแย่งไปจากมือ “คอแห้งเหรอ ค่อยๆ กินสิเดี๋ยวก็สำลักหรอก” ก็เล่นกินจนหมดขวดจะไม่ให้ฉันถามได้อย่างไรกันล่ะ “อืม คอแห้ง” ตอบเสียงเรียบเหมือนไม่ค่อยพอใจ ดูโชกุนจะไม่ค่อยชอบพี่ต้นสักเท่าไร ฉันสังเกตได้ตั้งแต่บ่นพึมพำตอนที่อยู่โรงอาหารแล้ว “ไปเรียนเหอะ” พูดจบก็กอดคอฉันเดินเข้าตึกคณะไป “นายทำแบบนี้เดี๋ยวน้ำขิงก็ไม่มีแฟนกันพอดี” ฟ้าใสเอ่ยตามหลัง แต่คนที่ถูกต่อว่ากลับไหวไหล่ไม่ได้ตอบกลับอะไร เอาจริงมันก็เหมือนคนเป็นแฟนกันถึงทำแบบนี้ได้ แต่ฉันก็ไม่ได้ถือสาเขาหรอก ก็อย่างที่บอกว่ามันไม่มีแฟน จนคิดว่ามันเป็นเกย์ไปแล้ว อาทิตย์แรกของการเข้าเรียน ทำให้เราได้รู้จักเพื่อนร่วมคณะอีกหลายคนเลย ส่วนเพื่อนชายของฉันก็ได้เพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกสองคน นั่นก็คือ ท็อป กับ ฟิวส์ ก็ด้วยความที่ศุกร์นี้อาจารย์ได้สั่งงานกลุ่มให้พวกเราทำร่วมกันหกคนแล้วนำมาส่งวันจันทร์ กลุ่มเรามีสี่คนแล้วขาดอีกสอง และสองคนนั้นก็เป็นคนขอมาอยู่กลุ่มพวกเราเอง ดูจะถูกชะตากับโชกุนอยู่นะ สนิทกันไวเหมือนกัน พวกเราตกลงกันแล้วว่าจะไปทำงานกลุ่มกันที่ห้องของโชกุน ถ้าให้ไปห้องของสาวๆ อย่างพวกเราคงจะไม่เหมาะ @ห้องโชกุน . วันนี้วันเสาร์ พวกเรานัดกันไว้ตอนสิบโมง ตอนนี้ก็มากันครบแล้ว และเริ่มลงมือระดมสมองช่วยกันทำงานกลุ่มที่อาจารย์สั่ง กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบทุ่ม “หิวว่ะ” ฟิวส์เปิดปากพูดเป็นคนแรกหลังจากที่ทำงานเสร็จ “เออ แม่งเหนื่อยชิบ นั่งหลังขดหลังแข็งมาทั้งวันกว่าจะเสร็จ” ท็อปบ่นขึ้นอีกคน “ออกไปหาอะไรกินกันเถอะ ฉันก็หิวจะแย่ละ” ฟ้าใสพูดขึ้นมาอีกเสียง “ไปๆ” ตามมาด้วยเสียงของแก้วตา ตกลงกันเสร็จก็พากันออกไปนั่งกินข้าวร้านแถวๆ หน้าคอนโด เพราะหิวกันมากหากินแถวนี้จะได้กินไวหน่อย เสร็จแล้วจะได้รีบขึ้นไปอาบน้ำ นอนไถโทรศัพท์เล่น เพราะนั่งทั้งวันแทบไม่ได้กระดุกกระดิกกันเลยทีเดียว กินข้าวกันเสร็จพวกเราก็แยกย้ายกันเลย เหลือฉันกับโชกุนที่ต้องกลับคอนโดพร้อมกัน เพราะพักอยู่ที่เดียวกัน โชกุนเวลาอยู่กับพวกเราจะพูดน้อยมาก จะว่าไม่ค่อยพูดเลยก็ว่าได้ เขาไม่ได้หยิ่งนะ แต่มันเป็นผู้ชายหน้าตายพูดน้อยแบบนี้มาตั้งแต่มัธยมแล้ว “ขอไปดูหนังห้องเธอหน่อยดิ” ก่อนจะออกจากลิฟต์ โชกุนก็รีบเอ่ยขึ้น “ดูหนัง” เลิกคิ้วถาม นึกอย่างไรถึงได้ขอไปดูหนังห้องฉัน “ห้องนายไม่มีให้ดูหรือไง” ห้องก็อยู่ถัดขึ้นไปอีกแค่สองชั้นเอง จะมาขอดูหนังอะไรกัน กะจะมากวนไม่ให้ฉันได้พักน่ะสิไม่ว่า “มี แต่ดูคนเดียวมันเหงาอะ” พูดจบก็ยกแขนขึ้นกอดคอ แล้วพาเจ้าของห้องอย่างฉันตรงไปที่หน้าห้อง แล้วฉันก็ยอมใจอ่อนให้มันจนได้ เป็นอย่างนี้ไงถึงได้ใจ แต่เราเป็นเพื่อนกันนี่ ก็แค่ขอมาดูหนังเอง คงไม่เป็นอะไรหรอก หยิบคีย์การ์ดขึ้นมาเปิดประตูเข้าห้อง แล้วปล่อยให้โชกุนนั่งดูหนังรอที่โซฟา ส่วนเจ้าของห้องอย่างฉันก็ขอตัวไปอาบน้ำหน่อยเถอะ หลังจากอาบน้ำออกมา รายนั้นก็โดนหนังดูแทนไปเสียละ ไหนว่าอยากมาดูหนังไง กลายเป็นมาหลับเสียนั่น ฉันย่อตัวลงนั่งด้านล่างของโซฟา เผลอจ้องหน้าเพื่อนชาย เวลาหลับก็ดูหน้ามองเหมือนกันนะ หล่อ ผิวหน้าเนียนละเอียด ดูจมูกโด่งๆ นั่นสิ แค่คิดแต่มือมันดันไปตามสมองสั่งการให้ยกขึ้นไปลูบสันจมูกของคนที่นอนอยู่อย่างลืมตัว หมับ! ข้อมือของฉันถูกดึงจนล้มลงทับบนร่างของคนที่กำลังนอนอยู่ เสียงหัวใจเต้นแรงดังจังหวะรัวกลอง นี่นายเผลอหรือตั้งใจกันแน่ “จะทำอะไรอะ” “เปล่า แค่รู้สึกว่ามีกลิ่นหอมลอยเข้าจมูก เลยเผลอดึงเธอเข้ามา” “ตอนนี้รู้แล้วว่าเป็นฉันก็ปล่อยสิ” “อยู่แบบนี้อีกแป๊บนึงไม่ได้เหรอ” “ไอ้บ้าโช อย่ามาฉวยโอกาสกับฉันนะ” “ฉวยโอกาสอะไรกัน แค่ล้อเล่นเอง” ยกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วปล่อยข้อมือของฉันให้เป็นอิสระ ทันทีที่ถูกปล่อยก็รีบดันตัวลุกขึ้นนั่ง และโชกุนเองก็เช่นกัน “ไหนว่ามาดูหนังไง” “ง่วงอะ เลยเผลอหลับ” “ไปนอนที่ห้องไป ฉันก็จะนอนแล้ว” “ครับผม” ทำหน้าทะเล้น พูดเสร็จก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะโน้มตัวมากระซิบข้างหูแล้วรีบก้าวออกจากห้องไปอย่างไว “ตัวเธอหอมมากเลยนะ” “ไอ้บ้า” ปาหมอนตามหลังพร้อมกับคำด่า “ไอ้คนเจ้าเล่ห์” แต่อีกคนคงไม่ได้ยินแล้วล่ะเพราะออกจากห้องไปแล้ว @มหาวิทยาลัย . ปีแรกเราจะมีเรียนกันเยอะหน่อย ช่วงเช้าพี่ต้นก็จะแวะมาขายขนมจีบฉันทุกวันเลย แรกๆ ก็ไม่อยากจะเชื่อหรอก แต่ตอนนี้มันก็เริ่มคิดแล้วล่ะว่าพี่เขาตั้งใจมาจีบจริงๆ “น้องน้ำขิง พี่ขอไลน์ได้มั้ยครับ” “…” ยังสองจิตสองใจอยู่เลยว่าจะให้ดีไหม เราพึ่งจะรู้จักกันได้ไม่นานเอง “นะครับ พี่แค่จะทักไปคุยเล่นก็เท่านั้นเอง” “ก็ได้ค่ะ” ฉันแลกไลน์กับพี่เขาไว้ สองสาวเพื่อนรักดูจะชอบใจกันใหญ่เลย แต่เพื่อนชายอีกคนนี่สิที่ดูไม่ค่อยสบอารมณ์ แลกไลน์กันเสร็จ พี่ต้นก็ขอตัวไปเรียนก่อน ฉันไม่ได้เจอกับเขาทุกวันหรอก เพราะเราเรียนไม่ตรงกัน ตอนนี้พวกเรากำลังเดินเข้าตึกคณะมา วันนี้โชกุนไม่ได้กอดคอฉันเหมือนเช่นเคย ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไรขึ้นมาอีก โกรธเรื่องที่ให้ไลน์ที่พี่ต้นเหรอ “น้ำขิง ถามอะไรหน่อยสิ” เปิดปากพูดสักทีนะ หลังจากที่ทำหน้างอมาตั้งนาน “อืม ถามมาสิ” “ชอบไอ้วิศวะนั่นเหรอ” “ทำไมพูดถึงพี่ต้นแบบนั้นล่ะ” “ตอบแค่ว่าชอบมันรึเปล่า” “อืม ก็ชอบนะ พี่เขาหล่อ และดูนิสัยดี” พอโชกุนได้รับคำตอบก็รีบเดินห่างจากฉันออกไป เป็นอะไรของนายเนี่ย ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรผิดนี่ ก็ถามมาเองว่าชอบพี่ต้นไหม ก็ตอบไปตามความจริง ก็พี่เขาหล่อ นิสัยดี ดูเป็นกันเอง แล้วมันโกรธอะไรถึงได้เดินหนีไป

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more