“นี่น้ำขิงคบกับมันแล้วเหรอ”
“ค่ะ เราคบกันแล้ว พี่ต้นกลับไปหาพี่พราวเถอะนะคะ”
“คบกันมานานแค่ไหน ทำไมถึงทำกับพี่แบบนี้ล่ะ เรายังไม่เลิกกันเลยนะ”
“เลิกหลอกตัวเองได้แล้วค่ะ เราเลิกกันตั้งแต่น้ำขิงเห็นพี่กับพี่พราวกำลังจะทำเรื่องน่าอายคืนนั้นแล้ว”
“แล้วทีน้ำขิงคบกับไอ้หมอนี่ล่ะ แบบนี้ไม่น่าอายกว่าเหรอ”
“มึงช่วยให้เกียรติผู้หญิงคนนี้ด้วย เธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่มึงกำลังกล่าวหา”
“ถ้าจะคิดแบบนั้นก็ตามใจค่ะ น้ำขิงคงห้ามความคิดแย่ๆ ในหัวพี่ไม่ได้ แต่น้ำขิงบอกได้แค่ว่าตอนนี้น้ำขิงคบกับโชกุนแล้ว และไม่มีวันจะกลับไปคบกับพี่อีก ตัดใจเถอะนะคะ”
“งั้นพี่ขอให้น้ำขิงมีความสุขกับคนที่เลือกก็แล้วกัน แต่ผู้ชายมันก็เหมือนกันหมดนั่นแหละ ไม่แน่ว่ามันก็อาจจะเป็นเหมือนพี่ก็ได้ เชิญเสพสุขกันให้ตามสบายนะครับ พี่ขอตัว” ก่อนขึ้นรถไปก็ส่งสายตาหาเรื่องพร้อมกับแสยะยิ้มให้กับโชกุน
“ไอ้เชี้ย” โชกุนหันไปด่าตามหลั
