สิ้นสุดทางรัก

23

พร้อมพรไม่ใช่เด็กสาว เธอโตแล้ว และเธอเคยดื่มมาบ้าง แม้ไม่มากแต่ก็เคย และเธอรู้ตัวดีว่าตอนนี้อยู่ในอาการเช่นไร ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์นั่นเองที่ทำให้พร้อมพรโต้แย้งอย่างเอาเป็นเอาตายกลับไปอีกครั้ง

“แบบนี้ไม่ใช่บททดสอบหรอกค่ะ คนไม่เมาก็จับไม่ทัน เมยคนหนึ่งค่ะที่ทำไม่ได้ บอสต้องเทียบตอนไม่ได้ดื่มด้วยค่ะ ถึงจะแฟร์”

วัชระเศรษฐ์มองเธอแล้วก็เลิกคิ้วเล็กน้อย นึกไม่ถึงว่าพอคนตรงหน้าดื่มแล้วจะกล้าพูดจาได้ถึงขนาดนี้ และนั่นก็ก่อให้เกิดความพึงพอใจขึ้นอีกหลายระดับในหัวใจของวัชระเศรษฐ์

“อย่างนั้นก็มาลองดูกันก่อน…ตอนเมา”

วัชระเศรษฐ์เอ่ยชวนเน้นคำตอนท้าย น้ำเสียงแฝงแววท้าทายเอาไว้อย่างเดิม พร้อมพรมองสบตาเขาแล้วก็จำใจต้องลองบททดสอบนั้น แล้วเธอก็ไม่ผ่านการทดสอบของเขา

“มาค่ะบอส ขอบุหงาลองหน่อย”

บุหงาขอทำบ้าง แล้วก็ร้องวี้ดว้ายออกมาด้วยอาการถูกอกถูกใจเมื่อจับส้อมได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่ทำการทดสอบ

“ว๊าย พี่ทำได้ พี่ทำได้” บุหงายื่นหน้ามาบอกเธอไม่พอยังทำหน้าล้อเลียนเธอด้วย พร้อมพรเหมือนคนถูกรุม เธอโบ้ยไปว่า

“เมยไม่เห็นพี่ดื่มเท่าไหร่เลย ถึงได้ทำได้ไงคะ”

“แหม น้องเมย พี่ก็ดื่มนะ แต่พี่ไม่เมาไงจ๊ะ” บุหงาบอกอย่างอารมณ์ดี พร้อมพรเอ่ยขอตัวขึ้นห้องเพราะหงุดหงิดแววตาของวัชระเศรษฐ์ที่มองมา เธอเดินไปรอลิฟต์เพื่อขึ้นห้องพัก แล้วถึงได้ยินเสียงเรียกชื่อดังมาจากทางด้านซ้าย ถัดไปไม่ถึงสามเมตรดี

“เมย” เสียงเรียกนั้นเป็นของรัฐศาสตร์

พร้อมพรหันไปมองแล้วนิ่งไป และนั่นก็ทำให้อรุณวดีที่ตามมาด้วยชักสีหน้าไม่พอใจในทันที เจ้าหล่อนร้องเรียกสามีดังลั่นบริเวณตรงนั้นเลยทีเดียว

“พี่พีท!”

รัฐศาสตร์ไม่ได้ตกใจกับเสียงเรียกที่อรุณวดีแผดเสียงใส่ เขาทำเพียงชำเลืองตามองที่อรุณวดีเท่านั้น แล้วเปิดปากถามกลับไป “มีอะไรหนูดี ทำไมต้องเรียกพี่เสียงดังขนาดนั้นด้วย”

“ไม่ให้หนูดีเสียงดังได้ยังไง นี่หนูดีไม่ชอบเลยนะคะแบบนี้เนี่ย”

อรุณวดีโวยวายแล้วหันหลังเดินหนี นึกว่ารัฐศาสตร์จะตามมาด้วย แต่พอเห็นว่าเขายังคงยืนมองอดีตภรรยาอยู่ ใบหน้าสวยของอรุณวดีก็บิดเบี้ยวตามแรงอารมณ์ อรุณวดีรีบเข้าไปดึงมือของสามีให้ถอยห่างออกมาด้วยความฉุนเฉียวไม่พอ ยังออกแรงกระชากมือของรัฐศาสตร์อีกด้วย

รัฐศาสตร์ดึงมือของตัวเขากลับทันที แบบที่ใครก็มองออกว่าเขาเองก็ไม่พอใจเช่นกัน รัฐศาสตร์ทำท่าจะเข้าไปหาพร้อมพร เมื่อไม่รู้ว่าจะหลุดออกจากสองคนนี้ได้อย่างไรดี พร้อมพรจึงเลือกที่จะเดินแยกตัวไปยังอีกทาง

ตอนที่ทั้งสองคนถ่ายภาพพรีเวดดิ้ง พร้อมพรเห็นแล้วว่าเป็นพวกเขา คิดไม่ถึงว่าจะเป็นสองคนนี้ แต่เมื่อมาเห็นแล้วก็ได้แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นอะไร เจอกันแล้วก็ไม่เป็นไร

ถามว่าเธอรู้สึกอะไรบ้างไหม

พร้อมพรตอบได้เลยว่าเธอรู้สึก แต่มันกลับไม่ได้รบกวนหัวใจของเธอมากมายเท่าไรนัก

เธอกับรัฐศาสตร์หย่าขาดกันแล้ว ต่างคนต่างมีชีวิตของตัวเอง และเธอไม่ควรรู้สึกลึกซึ้งแบบคนรักกันกับรัฐศาสตร์อีกต่อไป

และตอนที่พร้อมพรเดินหลบฉาก เดินหน้าไปเรื่อยๆ นั่นเอง มือของเธอก็ถูกคว้าเอาไว้ เจ้าของแรงนั้นดึงอย่างนุ่มนวลพาเข้าไปในลิฟต์อีกตัวที่ประตูเปิดอ้าออกพอดิบพอดี

พร้อมพรมึนงงชั่วขณะ พอเธอหันไปมองเจ้าของมือเห็นว่าเป็นใครแล้วนั้น เขาก็ค่อยปล่อยมือของเธอออก ตอนที่เดินเข้าไปในลิฟต์ด้วยกันแล้ว นาทีต่อจากนั้นเธอถึงได้ยินเสียงของเขาเอ่ยชวน

“จะเล่นน้ำใช่ไหม เดี๋ยวผมพาไป”

วัชระเศรษฐ์บอกแล้วกดปุ่มรอตอนที่บุหงาเดินตามหลังเข้ามา แล้วกดปิดประตูลงทันที

พร้อมพรมองตรงไปยังด้านหน้า เธอเห็นรัฐศาสตร์ยังคงยืนมองอยู่ เขาไม่ได้เดินตามแรงฉุดกระชากของอรุณวดี ยังคงยืนมองเธอที่ในลิฟต์อยู่อย่างนั้น

“ไหนว่าสระอยู่ด้านหลังไงคะ บอสพาขึ้นลิฟต์ไปไหนคะเนี่ย”

วัชระเศรษฐ์ไม่ได้ละสายตาจากเธอเลยตอนที่ตอบบุหงา

“ห้องของผมครับ”

“จะดีหรอคะบอส เกรงใจบอสจังเลย” บุหงาบอกแล้วก็ยกมือยื่นไปที่ปุ่มตัวเลข “ว่าแต่ อย่างนั้นคงต้องเปลี่ยนชุดว่ายน้ำใช่ไหมคะ แหมเขินจังเลยค่ะ ยังไงก็ต้องไปเอาชุดที่ห้องก่อนค่ะบอส รบกวนบอสกดที่ชั้น...อ้าวเลยไปแล้ว”

“คุณบุหงาเขิน?” วัชระเศรษฐ์ถามกลับเสียงสูงแบบที่ใครก็ฟังออกว่าเขากำลังหยอกล้อเลขาของตัวเองอย่างอารมณ์ดี

บุหงาทำท่ามองค้อนเจ้านายแล้วตอบกลับด้วยเสียงอ่อนใจ

“เห็นบุหงาแบบนี้ บุหงาก็อายเป็นนะคะ”

วัชระเศรษฐ์ยิ้มน้อยๆ กดลิฟต์ลงไปที่ชั้นที่พักของพวกเธอ เขายืนคอยที่หน้าห้องของพวกเธอ บุหงาเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำแบบแขนยาวขายาว ส่วนเธอไม่ได้เอาชุดว่ายน้ำแล้วก็เปลี่ยนใจกลับไปกลับมาเรื่องชุด สุดท้ายได้แต่บอกว่าจะนั่งรอเป็นเพื่อน บุหงาลังเลอีกครั้งเมื่อเห็นว่าตนเองเป็นคนเดียวที่เล่นน้ำ แล้วทั้งหมดค่อยพากันเข้าลิฟต์อีกครั้ง

วัชระเศรษฐ์กดตัวเลขขึ้นไปยังชั้นบน ไม่กี่นาทีจากนั้นวัชระเศรษฐ์ก็พาตรงขึ้นไปที่ชั้นบน ชั้นที่เขาพักเสมอ หากต้องมาที่นี่

ชั้นสิบเอ็ดเป็นห้องพักส่วนตัวของวัชระเศรษฐ์

“โอ้โฮ ว้าว” เสียงอุทานนั้นจะเป็นของบุหงา

เพราะทันทีที่เปิดประตูเข้าไปในห้องพัก บุหงาก็ร้องอุทานตื่นเต้น กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องด้วยอาการทึ่ง ตะลึง ตื่นตาตื่นใจ

ห้องพักของวัชระเศรษฐ์ เรียกว่าน่าจะใช้พื้นที่เกือบหนึ่งในสี่ของชั้นนี้เลยก็ว่าได้ ทั้งยังมีสระว่ายน้ำเล็กๆ ที่ระเบียงด้านนอกของห้องพักอีกด้วย ดูแล้วพร้อมพรอดคิดไม่ได้ว่านี่น่าจะเป็นห้องที่พนักงานพากันชี้ให้ดู เมื่อตอนที่เข้าคิวต่อแถวรับคีย์การ์ดก่อนเข้าห้องนั่นเอง ไม่คิดเลยว่าเธอกับบุหงาจะได้ขึ้นมาที่ห้องพักห้องนี้

“อยากดื่มกันต่ออีกไหม”

“ไม่แล้วค่ะบอส”