Elif,
Banyoda hızlıca abdest alıp mecburen Azad’ın havlularından birine dolanarak çıktığımda kötü bir sürpriz beni bekliyordu.
Gülbin’ler Berfe’yi istemeden önce, sanki hiçbir şey olmamış gibi normal halime dönmek için resmen zamanla yarışmıştım.
En azından gelinliği çıkaracak kadar bekleseler abdest alıp giyinmeme yetip de artacaktı fakat yatağın ortasındaki boşluğa bakılırsa çoktan ifşa olmuştum.
Yanaklarım üzerimdeki iki karışlık havlunun utancıyla zaten kırmızıyken bir de yakalandığımızı fark ettiğimde gözlerim doldu.
Yaptığımızda günah bir şey yoktu ama daha sabah engel attım istemiyorum dediğim adamın gece koynuna girdiğim için Gülbin’den fena halde utanıyordum.
“Elif, neden büzdün öyle dudaklarını, ne oldu?”
Azad, soymadan önce benim üzerimde olan tişörtle, az evvel kucağı
