“อาวาด อาวาด”
“อ้าว เจ๊ เจ๊มีอะไรหรือเปล่า”
ฉันกำลังเตรียมถาดที่เอาไว้ใช้ออกมา ชุดเครื่องใส่น้ำชา แล้วก็ดูของนู่นนี่นั่น อ่อ อีกสองวันก็จะเทศกาลตรุษจีนจ่ะเธอ เผื่อเธอจะงงกัน นี่ฉันก็กำลังจัดบ้าน เปลี่ยนผ้าม่านที่ซื้อมาใหม่ พอได้ยินเสียงเจ๊ปิ่นฉันเลยหันและถามเจ๊เขากลับไป
“ม๊าให้มาถามว่า ลื้อจะเอาใบตองไหม มีคนเขาตัดมาขาย ถ้าจะเอาลื้อลองไปดู เขามาจอดรถอยู่ที่ร้านค้า”
“เอาๆ ที่รักคะ งั้นเราไปดูใบตองกันเถอะค่ะ เจ๊ปิ่น อันนี้เสื้อผ้า อั๊วกับพี่นัสซื้อมาฝากเจ๊ เฮีย แล้วก็เด็กๆ ชุดกี่เพ้าใส่วันตรุษจีนนั่นแหละ”
“อุ้ย ไม่เอา มันแพง อั๊วไม่กล้าใส่”
“หื้อ มันก็แค่เสื้อผ้า เจ๊ไม่ต้องไปเสียดายมันหรอก ถูกบ้างแพงบ้างเราอยากใส่เราก็ใส่ไปเลย เจ๊เอาไปลองเลยนะ ถ้าใส่ไม่ได้อั๊วจะได้เอาไปเปลี่ยน เค้าให้เปลี่ยนได้”
“พี่สะใภ้รับไปเถอะครับ ผมกับวาดตั้งใจซื้อมาฝาก”
ผมบอกอุ้มลูกชายคนเล็กแล้วก็บอกพี่สะใภ้สาม
