“คุณชาย ท่านได้รับบาดเจ็บ” คนตัวเล็กกล่าวน้ำเสียงไม่สู้ดีเนื่องจากพบว่าบาดแผลไม่ได้มีแค่หนึ่งหรือสองแห่ง
“เดี๋ยวก็หาย” ตั้งแต่รู้จักกับไท่จื่อมาเขาก็กลายเป็นสหายที่พร้อมเสี่ยงอันตรายไปด้วยกัน ดังนั้นตามร่างกายเลยมีร่องรอยแผลเป็นอยู่จำนวนหนึ่ง
“ท่านไม่ควรปล่อยมันไว้อย่างนั้นนะเจ้าคะ” คิ้วโก่งโค้งผูกแน่นด้วยความเคร่งเครียด ในยุคสมัยนี้ผู้คนคงไม่รู้จักเชื้อโรคที่อาจทำให้แผลติดเชื้อและยังไม่ค่อยรักษาความสะอาดบริเวณที่บาดเจ็บโดยไม่รู้ว่าแผลเพียงเล็กน้อยก็อันตรายมากแล้ว
คุณชายตระกูลหยวนมองสีหน้าที่คล้ายจะไม่พอใจด้วยความรู้สึกแปร่งแปลกในอก ทั้งที่ปกติแล้วเขาค่อนข้างด้านชากับสตรีแต่ดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติไปจากที่เคยเป็น
เคร้ง!
ขณะที่กำลังสนทนากันอยู่นั้นได้มีร่างสูงใหญ่ของหนึ่งบุรุษพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มทำให้ต้องชักกระบี่ขึ้นมาตั้งรับ ทันใดนั้นสัมผัสอบอุ่นในอ้อมแขนก็หายไป หยวนเหวินเทียนมั่นใ
