Kabanata 14
1062 Words
Kabanata 14
Kitang-kita ko ngayon ang tatung nasa likod niya, ang pakpak ng isang uwak na umabot hanggang sa balikat niya. Napalunok akong muli at tila ba napipi ako dahil 'di na ako ulit nakaimik. Tinalikuran naman nito ako at humakbang ng dalawang beses.
"Umalis ka na Jeorgie," matabang nitong taboy sa akin. Napakagat ako ng aking labi. Pakiramdam ko'y parang pasan ko ang problema ng buong mundo dahil sa ginawa niyang pagtataboy sa akin.
Humakbang na ito palayo sa akin at parang pakiramdam ko'y winawasak itong puso ko. Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng ganito pagdating sa kanya. Hindi naman ito ang unang beses na umibig ako dahil minsan na rin ako nagkaroon ng nobyo dati ngunit kakaiba itong umuusbong na damdamin ko para sa kaniya.
"Sandali lang," pigil ko sa kanya.
"Kung ang sadya mo'y tungkol pa rin kay Beth, sinasayang mo ang oras ko." Napayuko ako.
"Ano ang puwede kong gawin para matulungan mo ako?" Bumaling ito sa akin at kitang-kita ko ang paggalaw ng panga nito.
Napalunok ako. Sa isang kurap ko'y, naramdaman ko na ang mga bisig nitong nakaikot sa aking baywang. Napasinghap ako at para akong naghihingalo dahil sa biglaang pagnipis ng aking hininga.
"Ikaw ang kailangan ko," anas nito.
Napaawang ang aking mga labi.
"Ikaw na ang nagsabing pag-aari mo ako, ano pa ba ang kulang," lakas loob kong ani rito.
Gumalaw ang isang kamay nito at itinuro ang aking kaliwang dibdib. Kumunot ang aking noo at kumalas dito.
"Hindi ko magagawa ang gusto mo," sagot ko.
Ngunit bakit pakiramdam ko'y isa akong hangal at pilit na itinatanggi itong pag-ibig na namumuo sa aking dibdib. Umatras ako ngunit humakbang din ito palapit. Laking gulat ko pa nang may manipis na hangin ang humampas sa akin at kusang napunit ang isang tali ng aking bestida, na siyang kumakapit sa aking balikat. Agad ko itong sinapo at napaatras muli. Sa isang manipis na hampas muli ng hangin ay ang laylayan naman ng aking bestida ang kusang napunit hanggang sa umabot sa aking mga hita.
"Tama na," anas ko. Kinakabahan na ako sa maari nitong gagawin sa akin.
"Mata mo'y umaamin, bibig mo'y nagsisinungaling," anito at mas lalo pang humakbang papalapit sa akin.
Umatras din naman ako hanggang sa tuluyang lumapat ang mga paa ko sa tubig dagat. Mariin akong napalunok at sa pagsinghap ko'y siya ring pagkawasak ng saplot ko sa katawan. Sa sobrang kaba at takot ko'y wala akong nagawa kundi ang ilublob ang sarili ko sa tubig.
"Hindi ko na talaga nagugustuhan itong mga ginagawa mo sa akin," matapang kong anas.
Sa isang iglap lamang ay yakap na nito ako at para akong naistatwa nang maramdaman ko ang lamig ng katawan nito. Kinuha nito ang dalawang kamay ko na nakatakip sa aking hinaharap at inilipat sa mukha nitong may nakatakip pang bandana. Ipinatanggal niya sa akin ang bandana at halos pigilin ko ang aking hininga nang tuluyan ko itong matanggal. Lumantad sa akin ang aking kaguwapuhan nito. Hindi ako agad nakapagsalita. Aminin ko man o hindi ngunit maihahalintulad ko ito sa mga librong nababasa ko. Perpekto ang mukha nito at parang nasa gitna ako ng pag-iilusyon kahit na ang totoo'y nasa reyalidad naman ako.
Ang dalawang kamay kong nakalapat sa magkabiling pisngi nito ay kanyang dinama at dinampian ng halik. Kaba at takot na bumabalot sa aki'y mabilis na nawala. Napalitan ito ng masidhing kasiyahan at hindi ko mawari kung bakit ganito ang hinihimutok ng aking dibdib. Napalunok ako at binasa ang aking labi. Nakagat ko ang aking dila nang pagapangin nito ang kanyang labi, mula sa aking kamay, paakyat sa aking braso at balikat. Nahinto ito sa aking leeg at malutong na halik ang iginawad niya rito. Nagitla pa ako nang dilaan niya ang aking leeg at nagdulot ito ng matinding init sa aking buong katawan. Malamig ang tubig ngunit sa pakiramdam ko'y isinasalang ako sa isang pugon. Unang beses ko itong naramdaman mula sa isang lalaki lamang, siya lamang at wala ng iba pa. Wala sa katinuan akong napakapit sa batok nito. Bigla nitong sinakop ang aking mga labi at parang anumang oras ay mababaliw na ako.
"Jeorgie," anas nito sa pagitan nang halikan namin.
Tama! Kahangalan man pero buong puso akong tumutugon sa mga halik niya. Nakakagigil ang malambot nitong mga labi. Hindi nito ako tinigilan hanggang sa masugatan nito ang aking dila. Biglang nagbago ang kulay ng mga mata nito. Mga matang 'di ko puwedeng malimutan. Nilubayan nito ang aking labi at agad na pinuntirya nito ang lantad na lantad kong hinaharap sa mga mata niya.
"...aah!" Hindi mapigilang ungol ko nang lumapat ang malamig nitong bibig sa korona ng aking hinaharap. Diyos ko? Ano ba itong ginagawa ko!? Kumapit ako sa magkabilang balikat niya upang huwag mabuwal sa pagkakaliyad ko.
"...aah!" ungol ko ng malakas.
Ramdam na ramdam ko ang matinding pananabik nito sa akin at parang gano'n din ang aking nararamdaman. Baliw ka na Jeorgie! Mariin akong napapikit at napatungo.
"Luna Deus: Ecce ego postulantes pro benedictione," bulong nito sa akin matapos niyang lubayan ang aking matatayog na hinaharap.
Natigilan ako at bahagyang namilog ang aking mga mata. Bumigat bigla ang paghinga ko at parang uminit ang aking buong katawan.
"Jeorgie..." sambit niya.
"Ah!" hiyaw ko ng malakas nang maramdaman ko ang pagdiin ng sandata nito sa aking kaibuturan. Bumaon ang mga kuko sa kanyang balikat. Kusang gumalaw ang mga hita ko upang i-ayon ang laki nito sa pagitan ng aking mga hita.
Huminga ako ng malalim at parang kakapusin nito ako ng hininga. Niyakap nito ako ng mahigpit at dahan-dahan na gumalaw sa loob ko. Ang matinding sakit sa akin kanina'y napalitan ng matinding sarap at kakaibang pakiramdam. Birhen ako at aminado akong siya ang unang lalaking umangkin sa akin.
"Benidictus mea," sambit niyang muli kaya't bigla akong napahawak sa aking ulo.
"Masakit!" daing ko.
"Ugh!" daing ko muli. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero sa tuwing may sasambitin itong ibang lengguwahe'y nasasaktan ako.
"Versa est in lamia," anas nitong muli sa pagitan ng kanyang pagbayo sa akin.
Halos manginig ang buo kong katawan at 'di ko na napigilan ang aking sarili na kagatin ang kanyang kaliwang balikat upang huwag lang kumawala sa bibig ko ang malakas kong pag-ungol dahil sa sobrang sakit.
"Da mihi quoque aeternitatem," aniya. Nagulantang na lamang ako nang bigla niyang kagatin ang aking leeg.
"...aah!" daing ko.
- Writer
