Nanny My Love So Sweet

Help Him To Reach Out!!!

Billy: that’s a bullsh*t reason Nathan. Oops, sorry.

Nathan: it’s ok. At least you’re not pretending.

Ran: Nanny…

Billy: what’s that baby? Something wrong?

Ran: inaaway ka ba nya?

Billy: nope Ran, we’re just talking about some things.

Ran: call me when he shout at you ok, I’ll give him a lesson he’ll never forget.

Billy: thanks Ran, you’re so sweet. But nothing to worry about baby, I can beat him.

Ran: that’s good Nanny. I go to kuya Gio, and we’ll play my trucks. Take care Nanny.

Mukang mahal na talaga nila ang bago nilang Nanny, hindi naman nakakapagtaka because she’s a nice girl.

Billy: ano na nga ba yung pinag-uusapan natin Nathan?

Sana matulungan nya ako na mapalapit ulit sa mga kapatid ko.

Nathan: Ran really likes you. You know what, never pang naging ganyan kalapit si Ran sa kahit na sinong naging yaya nya, sayo pa lang.

Billy: yan din naman ang sabi sa akin ni Gio nung unang araw ko dito. Thankful ako kasi may trabaho na ako, para pa akong nagkaron ng mga kapatid, ng bagong pamilya. Ano ba naman yan, bakit tungkol na naman sa akin. Tutulungan kita…

Nathan: thanks Billy.

Billy: wag ka munang magpasalamat, wala pa nga akong naitutulong sayo eh.

Nathan: nope, yun pa lang pagpayag mo na tulungan ako malaking bagay na eh. So ano ang dapat kong gawin?

Billy: first, you must know how to conrol your temper most especially when it comes to Ran.

Nathan: wala bang mas madali jan?

Billy: if sa una pa lang na dapat mong gawin, hindi mo na kaya eh tigilan na natin toh, pereho lang natin papagurin ang sarili natin. Look, Ran is a nice kid, you know that, pero once na sumpungin yan ng pagiging stubborn nya, kailangan mo syang pagbigyan, but not all the time. Iyakin talaga ang mga bata and hindi mo na maiaalis yon sa kanila, kaya wag mong sisigawan ang bata kapag umiyak sila, comfort them.

Nathan: haaay! I hate mens that cry.

Billy: hoy Nathan, bata pa yung kapatid mo. Bakit, nung bata ka ba, hindi ka umiiyak? Bahala ka na nga jan, ikaw na nga ang tinitulungan ang dami mo pang arte.

Nathan: hey! Iba na lang kasi, wala na bang ibang first step?

Kapag ikaw nga naman ang magkaron ng ganitong klaseng amo, matutuyuan ka ng dugo sa inis.

Billy: talk to them. Ask them kung anong dapat mong gawin para maging ok na ulit kayo. Kung ayaw mo pa rin at nahihirapan ka, wag ka ng umasa na matutulungan kita. Ok?

Wala ba kasi syang ibang alam na paraan, yung mas madali? Nathan, lahat ng bagay pinag-hihirapan, ang dami mong reklamo sa buhay. Talk to them and ask them what should I do para maging ok na ulit kame, nasisiraan amin sya? Eh ayaw nga akong kausapin ng mga kapatid ko tapos ipapa-kausap nya sa akin.

Nathan: nasisiraan ka na ba? eh diba ayaw nga nila akong kausapin?

Billy: sa tingin ko hindi ko na problema yon Nathan. I already give you a piece of advice but you refuse to do it, so bahala ka na, diskartehan mong mag-isa ang problema mo, magaling ka naman diba? Bye-bye!

Hindi ba talaga sya nag-iisip? Kaya nga iyon ang sinabi ko sa kanya kase mas ok na gawin na lang yung una kong sinabi diba? Nakaka-inis sya! Nakaka-inis ang mga taong mukang marunong pero hindi naman pala. Grrr…

Nathan: sandali-… hay… Billy!

Bahala sya sa buhay nya! Mag-isip sya ng paraan para kausapin sya ng mga kapatid nya. Kung ako man ang tatlong toh, malamang na hindi ko na rin sya kausapin.

Monina: Ate Billy, anong pinag-uusapan nyo ni Kuya?

Billy: well, he’s asking for help.

Gio: help?

Ano ba naman yan, kailangan ko ba talagang sabihin sa kanila? Liars go to hell Billy.

Billy: yes, help. Gusto nya kasi na magk-ayos na kayo, so ayun.

Gio: if he wants to make everything ok between the four of us, do it on his own.

Monina: tama…

Hay, mga bata naman na to, oo. Paanong maayos eh ayaw nga nilang kausapin diba, magka-kapatid nga sila, ang g**o nilang lahat.

Billy: eh Gio, kung kaka-usapin ba kayo ng kuya nyo, makikipa-usap kayo? Hindi diba? So, no matter how tries to reach out to the three of you, it’ll still be useless.

Monina: no Ate Billy, if he’ll talk to me, I’ll to talk to him. Kaya lang kasi Ate Billy, he never try to talk to us after that incident. He doesn’t know how to say sorry and ask for someones forgiveness.

Billy: really?

Gio: yeah, Monina’s right. That’s why I don’t like him.

Billy: you shouldn’t be like that to your brother.

Ran: Nanny, I want ice cream.

Billy: it’s still early to eat ice cream. And I don’t think we have one on our fridge.

Ran: but I want ice cream.

Nasan na ba kasi ang kuya nitong si Ran, eto na ang chance nya para suyuin si Ran. Think Billy, think!

Billy: your kuya will buy ice cream later, want to come with him Ran?

Ran: really? Where’s my kuya Nathan?

Nasan na nga ba kasi ang lalaking yon? Naku, talaga naman!

Billy: let’s go find him.