GÜL SARMALI (+18)

TİTANLARDAN TANJU

Adresteki ofise girdiğimde orta yaşlarda bir adam karşılaşmıştı. “Merhaba.” dedim. “Tanju sizi arayıp görüşmüş.” dediğimde adam bir süre düşündü.

“Titanlardan Tanju’mu?” diye sordu.

“Evet.” dedim.

“Buyurun oturun önce konuşalım.” İşaret ettiği sandalyeye oturdum.

Bir süre nasıl bir ev istediğimi ve üstü kapalı yaşadıklarımı anlattım. Kendi notlarına dikkatle baktı. “Kiralık eşyalı ev çok ama yalnız yaşayacağım diyorsun, yaşında çok genç sana güvenli bir ev vermezsem bu defa arkadaşın biner tepeme.” Biraz gülerek söylemişti ama sanki söylemek istediğinin altında başka anlamlar vardı.

“Şu an ev var mı, yok mu?” dedim.

“Bir kaç ev var ama hepsinin içinde yakın zamanda çıkacak kiracı var. Bir süre bekleyebilirsen o evlerden birini senin için tutalım.”

O zamana kadar ne yapacaktım? Tanju'nun evinde daha fazla kalamazdım. Evlerde kiracı olduğu için bilgisayardan fotoğraflarını göstermişti. İçlerinden özellikle biri iş yerime yakındı.

“Evler güzel ama lütfen daha erken boşalan bir ev olursa bana haber verin. Kalacak yere acil ihtiyacım var.”

“Sana ulaşabileceğim bir numara yaz.” Masanın üzerinden aldığı kağıdı kalemi önüme bırakınca telefon numaramı yazdım.

Telefonum çalmaya başladığında çantamdan çıkardım. Tanju arıyordu. “Efendim.” dediğimde karşıdan sesi duyuldu.

“Dersim bitti neredesin yanına geleyim?”

“Adresini verdiğin emlakçıda.” dedim.

“Beni bekle.” deyip telefonu kapatmıştı.

Beklerken emlakçının ikram ettiği çayı içiyordum.

Tanju geldiğinde adamla tokalaşıp ayaküstü biraz sohbet etti.

Ofisten çıktığımızda zaman ilerlemişti. Günüm çok boş geçmiş gibi hissediyordum hiçbir şey elde edememiştim. Bir kafeye girip oturduğumuzda papatya çayı istemiştim biraz rahatlamaya ihtiyacım vardı.

Karşımdaki, “Yüzün asık.” dediğinde omuz silktim.

“Burası büyük bir şehir kolayca ev bulurum sanıyordum eli boş kalmak canımı sıktı.”

Bakışları anlayışlıydı. “Ev çok da sana uygun değil. Gülçiçek ev meseleni anında çözerim ama bunu kabul edecek karakterde biri değilsin bu yüzden emlakçı önermekten ileri gidemiyorum.”

“Gitmede.” dedim hiç düşünmeden. Evini açması benim için yeterliydi daha fazlasını kabul etmezdim. Zengin diye parasını yiyecek değildim. Gözümden akan yaşı hızlıca sildim. “Dün yaşadıklarım özgüvenimi zedeledi ve bu durumu kendi çabamla düzeltemezsem arkama bakmadan işimi bırakıp babamın evine geri dönerim.”

“Yaşadığın senin için çok zordu ama ne olursa olsun pes edip geri dönemezsin. Emlakçı kiralayabileceğin sana uygun evler olduğunu söyledi sadece biraz beklemen gerekecek.”

Papatya çayımdan şifa bulmak umuduyla içtim. “O zamana kadar bana güvenli bir otel söyle.” dedim.

“Dün gece kaldığın otel en güvenli yer.” dedi gülerek.

İtiraz edecekken konuşmama fırsat bile vermedi. “Hiç itiraz etmeye başlama gidip bir otelde kalmana izin vermeyeceğim ve bu konuda tek kelime duymak istemiyorum.”

Daha fazla bu konuda konuşmadık. Yarın zaten nöbetim vardı evde olmayacaktım sonrasına da o zaman bakardım.

Kafeden çıkıp eve geldiğimizde akşam olmuştu ve herkes yemek için toplanıyordu. Bizde onların yanına gittik.

Sabah kahvaltıda oturduğum sandalyeye yerleştiğimde içeri gireni gördüm. Şirin ablanın attığı fotoğraflardan tanımıştım kocasıydı ama yürüyüşünde bile bir ağırlık vardı. Yüzü ciddiydi, bakışları korkutucuydu.

‘’Ne oldu?’’ diye fısıldadı Tanju.

Diğerleri duymasın diye ben de fısıldayarak konuştum. ‘’Şirin abla paylaşımlarında ağabeyin için ponçik yazıp duruyordu ama hiç öyle görünmüyor açıkçası biraz ürkütücü geldi.’’

Sözlerime gülmüştü. ‘’Sen yengemin söylediği hiçbir söze inanma üç lafından ikisi yalandır. Ona kalsa ağabeyim tamam karıcığım, emret karıcığım diye peşinde dolaşıyor ama aslında tam tersi.’’

‘’İnanırım.’’ dediğimde bakışlarımı başka yöne çevirdim.

Sessizce oturmaya devam ederken Şirin abla içeri girdiğinde kocasının yanına oturup başını omzuna koydu. ’’Hala hayır mı diyorsun? Bir daha düşünsen bence evet diyeceksin.’’

‘’Tövbe tövbe Kadın iyice delirdin!’’ dedi diğeri ki sesi görüntüsünden de korkunçtu.

‘’Lan şerefsiz aşeriyorum diyorum işte ne biçim kocasın sen!’’

Adamın karısına bakışları öldürecek gibiydi. ‘’Hatun seninki aşermek değil saçma isteklerini kızımı kullanarak dayatmak.’’

Aralarında atışırlarken Şirin abla içeri giren İkra ablaya döndü. ‘’Kız elticik bu kocan aşerdiğin şeyleri alıyor mu?’’

‘’Evet.’’ Cevabını alınca kocasına daha çok diretti ama aldığı cevap sertti.

‘’Kadın aşeriyorsun diye yazın ortasında ayağına kadar kar getirdim biraz akıllan da saçma şeyleri aşeriyorum diye dile getirme.’’ Haklıydı yazın ortasında kar bulup getirmişti.

‘’Allah aşkına yenge ne istedin de bu kadar delirttin ağabeyimi?’’ Soruyu soran Enes ağabeydi.

‘’Yıldız istedim. Satıyorlar zaten biliyorsun sanki para derdi var.’’

Yıldız? Bildiğimiz gökyüzündeki yıldızdan mı bahsediyordu?

Bu defa konuşan Tanju oldu. ‘’Al işte ağabey ne olacak ki?’’

Onun bu sözlerine ağabeyinin gür sesi duyuldu. ‘’Aslanım bir sor bakayım o yıldızı nasıl istiyormuş?’’

Şirin abla araya girdi. ‘’Hemen anlatayım. Bir tane değil çokça istiyorum ve aldığı yıldızların konumları bir araya gelince kalp şeklini oluştursun istiyorum ki bana olan aşkını gökyüzünde görebileyim.’’

Bir an boş bulunup, ‘’Yok artık daha neler!’’ dedim. Üzerime çevrilen bakışlarla biraz mahçup olmuştum ama söz ağzımdan bir kere çıkmıştı. Karışmak zorunda mıydım?

Ayberk ağabey, ‘’Bak kız bile farkında istediğin şeyin saçmalığının.’’ deyince Şirin abla bana baktı.

‘’Kız Güllü Çiçek ben seni kaynanama övüp durayım iyi kız, tam sana layık gelin diye sen git kocamı destekle. Oldu mu şimdi yaptığın? Nerede kadın dayanışması?’’

Gelin diye övmek? Ne alakaydı şimdi? Bizim Tanju ile bir ilişkimiz yoktu ki! Dışarıdan öyle mi anlaşılmıştı? Herkesin içinde bu şekilde konuşmak zorunda mıydı?

‘’İyice delirdin yenge ha kocanın hayır deyişini sindiremeyip bize sarıyorsun.’’ Sanırım Tanju da benim gibi rahatsız olmuştu. Yani öyle düşünmek istiyordum.

Yemek boyunca bir daha konuşmalarına karışmamıştım çünkü söylenen sözden rahatsız olmuştum. Ailesinin yanında kalmak zaten ağır gelirken bir de Şirin ablanın açıkça söylediği kelimeler üzerime yük olmuştu.

Yemekten sonra yanlarında kalmak istemediğim için kaldığım odaya gelmiştim. Tam içeri girecekken Tanju yolumu kesti. ‘’Yengemin söyledikleri için kusura bakma. Lakabını duymuşsundur fazlasıyla veriyor hakkını.’’

‘’Konuşmalarından az çok fark ettim ama..’’ dediğimde bir süre duraksadım. ‘’O söylediği onun saçmalaması mıydı yoksa sen bu yönde bir şeyler mi söyledin? Öyle bir beklentin varsa yani burada kalmamı yanlış anlamanı…’’

Anında sözümü kesti. ‘’Hayır bu yönde tek kelime söylemedim ve seni buraya arkadaşım olarak getirdim. Yanlışımı görmezsin.’’

Sadece başımla onaylayıp odaya girdim. İçeride yalnız kalınca rahatlamak için yine kulaklığımı takıp müziği açmıştım. Tanju ile arkadaşlığımız hangi boyuttaydı ben de bilmiyordum. Arkadaşlığından zevk alıyordum ama yine de tam olarak tanımıyordum.

Kulağımdaki müzik kesildiğinde telefonun zil sesi çalmaya başladı. Babam arıyordu.

“Babacığım.” dedim sesime mutlu bir ton vererek.

“Güzel kızım nasılsın?”

“İyiyim, siz nasılsınız?” Her şey normaldi, yaşadıklarımı anlamamaları gerekiyordu.

“Bizlerde iyiyiz. Büyükşehirde hayat nasıl gidiyor alıştın mı? Dışarı çıkınca kaybolmuyorsun değil mi?”

Sözlerine gülmüştüm. “Neden kaybolayım baba en kötü bir taksiye biner evimin adresini veririm.” Hangi evimin adresini veriyordum acaba? “Hayal ettiğim hayatı yaşıyorum. Sürekli bir müze geziyorum sonra tiyatroya gidiyorum bir de değişik ülkelere ait restoranlar var oralarda farklı yemekler deniyorum.”

“Ne yapayım sizin olduğunuzu yeri ben buraya aitim diyorsun yani!”

Gülerek söylemişti ama ben hemen savunmaya geçtim. “Öyle söylemiyorum asıl yuva sizin olduğunuz yer sadece beni merak etmeyin diye keyfimin yerinde olduğunu anlatmaya çalışıyorum.”

“Takılıyorum Çiçek Gülüm hayatını güzel yaşamaya devam et çok öpüyorum seni.”

“Ben de seni öpüyorum.” deyip telefonu kapattım.

Neyse ki herhangi bir şeyden şüphelenmemişti. Kulaklığımdan müzik sesi gelmeye devam ederken gözlerimi kapatıp dileğimi fısıldadım; Sevgili evren lütfen karşıma pozitif enerji yüklü güzellikler çıkar kötülük sana kalsın istemiyorum.