พรึบ! ฉันรีบผลักสงครามออกแล้วลุกขึ้นจากเตียง หัวใจดวงน้อยเต้นรัวไม่กล้ามองหน้าเพื่อนสนิทของตัวเองที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้า
คนที่ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเลยคือสงคราม เขาเช็คข้อความที่ฉันส่งให้แล้วเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเหมือนเดิม
“เธอบอกฉันว่าเพื่อนจะมาที่ห้องแต่ไม่ได้บอกว่ามีผู้ชาย”
“นายหยุดพูดก่อนได้ไหม!” ฉันหันมาตวาดสงคราม ตรงนี้ไม่ได้มีแค่เราสองคนทำไมเขาถึงยังพูดเรื่องนั้นอยู่อีก
“มันมีอะไรมากกว่านั้นใช่ไหมด้าย ระหว่างแกกับสงครามมันมากกว่าที่ฉันรู้ใช่ไหม” มีนาเค้นถามเสียงสั่น ฉันที่ไม่รู้จะแก้ตัวยังไงจึงได้แต่ปิดปากเงียบ
“ก็….มากกว่าเพื่อน” เสียงของสงครามเป็นคนตอบคำถามของมีนาแทนทำให้ถูกฉันถลึงตาใส่ ไม่ได้ต้องการให้เขาเป็นคนตอบเลยสักนิด
“มะ…มากกว่าเพื่อนงั้นหรอ หมายความว่าผู้หญิงคนนั้นที่ฉันอย่กรู้ว่าคือใคร เป็นแกใช่ไหมด้าย”
“มีนาฟังฉันก่อนนะ” ขณะที่ฉันกำลังจะเดินไปอธิบายให้เธอฟัง มี
