THE RETALIATION OF A SERIAL KILLER

CHAPTER TWO

AGAD na pumasok ang bahay si Madizon. Siniguro niya muna na nakasara ang gate bago siya pumasok ng bahay. Alas sais na rin ng gabi. Dumeritso na muna siya sa silid niya at naligo. Gusto niya na sanang matulog pagkatapos maligo nang maalala niya ang ate niya. Kinuha niya ang cellphone at lumabas ng silid. Pumunta siya sa likuran ng bahay. Sinadya niyang magpagawa ng bahay sa likuran ng bahay niya. May kalakihan iyon at dalawang silid. Kumpleto rin sa gamit at malinis. Dahan-dahan niyang binuksan iyon saka pumasok. Pagpasok niya ay tumambad sa kanya ang nagkalat na pagkain sa sahig. Maging ang basura ay nakakalat din.

“Bakit ngayon ka lang?” agad na tanong ng Ate Mari niya. Nakahiga ito sa sofa at tanging panty lamang ang suot. Gulo-gulo rin ang buhok nito. Itinakas niya ang ate niya sa mental hospital nang magkaroon ng sunog. Ang alam sa mental hospital ay namatay ang ate niya dahil nagmula sa silid nito ang sunog. Ang hindi alam ng mga ito ay sinadya niya ang sunog at naglagay ng patay na tao sa loob ng silid nito. Pinalabas niyang bangkay iyon ng ate niya. Nilapitan niya ang ate niya. Tulad ng dati ay wala pa rin ito sa katinuan. Madalas na nagwawala at nagasalita. Madalas din ay natatakot ito.

“Kanina nandito si Tito Clinton,” dagdag pa ng Ate niya. Hinaplos niya ito sa mukha.

“Matagal na siyang wala,” sagot niya.

“Hindi.  May kasama pa nga siya,” dagdag ni Mari. Awang-awa siya sa ate niya dahil tinakasan na talaga ito ng katinuan. Kung minsan ay nakakausap niya ito ng maayos pero madalas ay hindi.

Inabot niya ang cellphone at pinakita sa ate niya ang larawan ni Mendoza.

“Alam ko na kung saan siya makikita,” sabi niya sa Ate Mari niya. Gumuhit ang galit sa mukha ng ate niya.

“Patayin mo siya!” sigaw ng ate niya. Hinayaan niya itong magwala total kahit anong sigaw nito ay wala namang makakarinig dahil malalayo ang mga kapitbahay nila sa bahay nila. Isa pa sinadya niyang soundproof ang bahay na pinagawa niya. Tumayo pa ito at tinapon lahat ng mahawakan.

“Oo ate, papatayin ko silang lahat. Dadalhin ko siya sayo,” sagot niyang galit na galit din. Nilapitan siya ng ate niya.

“Tulad ng dati? Papatayin natin sila? Tulad ng dati?” Paulit-ulit na tanong nito sa kanya. Umiiyak ang ate niya at maging siya ay ganoon rin. Hindi niya bibiguin ang kapatid.

“Kaya magpalakas at kumain ka para kapag nakita natin sila ay mas malakas na tayo,” dagdag pa ni Madizon. Tumayo ang ate niya at agad na pumunta sa refrigerator. Naghanap ito ng makakain.

“Kailangan malakas ako. Kailangan malakas ako,” wika ng ate niya habang kumakagat ng tinapay. Hindi niya mapigilang umiyak sa nasaksihan.

Halang ang mga kaluluwa ng mga taong gumawa nito sa ate niya. Tulad niya noon ay inosente din ito ng mga panahon na yun. Eighteen years old lamang ito pero pinagsawaan na ito ng mga lalaking adik. Dagdagan pa ng mga droga na binibigay ng kanilang Tito Clinton. Nilapatan niya ang kanyang ate at niyakap ito. Pagkatapos nitong kumain ay pinaliguan niya ito at pinatulog na.

*****************

Mari’s POV

20 years ago

Lulan si Mari sa kotse nila kasama ang kanyang Tito Clinton. Ito ang bagong asawa ng Mama nila. Hindi nakasama ang kanyang mama dahil may lagnat ito. Ang Tito Clinton niya ang sasama sa kanya para magpa-enroll. Second year college na kasi siya. Dalagang-dalaga na siya tingnan dahil sa hubog ng kanyang katawan. Mataas kasi siya. Natigilan si Mari nang hinawakan siya sa may legs ng kanyang Tito Clinton. Nang una itong pinakilala ng kanilang ina ay okay naman sa kanila ni Madizon dahil mabait naman ito at mahal ang kanilang ina.

“Bakit po?” inosente niyang tanong dito. Patuloy pa rin ito sa pagmamaneho.

“Maglaro muna tayo,” yaya sa kanya niya ng Tito Clinton.

“Po? Hindi na po ako naglalaro dahil matanda na po ako,” tanggi niya dito. Wala pa rin siyang idea sa plano nitong gawin. Muling hinawakan ni Clinton ang hita ni Mari. Idiniin ang kamay. “Nasasaktan po ako,” hiyaw ni Mari.

Hindi pinansin ng stepdad niya ang kanyang paghiyaw. Nakaramdam na ng takot si Mari lalo na nang iangat nito ang kanyang palda. Umakyat ang kamay ng Tito Clinton niya. Malapit na iyon sa kanyang panty. Napansin niya rin na bumilis ang pagpapatakbo nito ng kotse. Umiiyak na siya sa takot.

“Huburin mo ang panty mo!” utos sa kanya nito.

“Hindi po pwede Tito,” takot na takot na wika ni Mari.

“Ibaba mo kung ayaw mo na masaktan!” bigla ay nag-iba ang tono ng boses nito. Bigla ay naging halinaw ang tinig nito sa pandinig niya.

“Isusumbong kita kay Mommy,” umiiyak na wika ni Mari.

“Subukan at papatayin ko kayong lahat,” pagbabanta sa kanya ni Tito Clinton. “Ibaba mo ang panty mo!” ulit pa nito. Nang hindi siya sumunod at bigla siyang sinuntok sa tiyan. Napasigaw si Mari sa sakit kaya wala siyang nagawa kundi ang ibaba na lamang ang kanyang panty. Nakita niya ang mukha ng kanyang Tito Clinton. Nakalabas ang dila nito at tila takam na takam. Malayang dinama ng kanyang Tito ang pagkakababae niya. Wala siyang magawa kundi ang umiiyak. Lalo na ng ipilit nito ang daliri na ipasok sa kanyang p********e. Tumigil lamang ito nang pumasok sila sa isang madilim na lugar. Hindi iyon pamilyar sa kanya.

“Yumuko ka!” utos kay Mari. “Wag kang babalik sa upuan mo hanggat hindi ko sinasabi kundi malilintikan ka sa akin.” Pananakot pa sa kanya. Dahil sa takot ay pahikbi siyang umiiyak. May napansin siyang kausap nito mamaya ay may pinasukan silang parang garahe.

“Pwede ka ng umupo,” utos ng Tito Clinton niya.

Takot na takot siyang umupo. “Ayusin mo ang sarili mo at aakyat tayo,” utos pa nito.

Pinagbuksan siya ng pinto at binababa. Hindi pamilyar sa kanya ang lugar. Gusto niyang sumigaw at tumakbo pero hawak siya ng Tito Clinton niya. Pumasok sila sa isang bakanteng silid. Nabigla siya ng itulak siya sa kama. Nasubsob siya.

“Maawa mo kayo sa akin,” pakiusap niya pa.

“Mabilis lang ito Mari. Kung susunod ka lang ay hindi ka masasaktan,” madiin ang boses na sagot nito sa kanya.

Nagulat si Mari nang mahubad ang Tito Clinton niya. Wala itong itinira. Dali-dali siyang tumakbo at nagtago sa gilid ng kama. Takot na takot siya sa gagawin sa kanya ng kanyang Stepdad.

“Maawa ka na po,” Umiiyak pa rin niyang pagmamakaawa pero bingi na ito. Galit na hinila siya ng kanyang Stepdad. Hinubaran siya nito.

“Ang bango-bango mo,” ungol ng kanyang Tito Clinton. Para na itong asong may rabbies. Pilit niya itong tinutulak pero mahigpit ang pagkakahawak sa kanya. Sinasaktan siya nito sa tuwing magpumiglas siya. Hinalikan nito ang buo niyang katawan. Wala itong patawad kahit pa napakainosente ng kanyang katawan. Nakahiga lamang siya sa kama at umiiyak. Ibinuka nito ang dalawang hita niya. At doon ay pinagsawa ng dila nito ang p********e niya. Sumisigaw siya sa tuwing na kinakagat iyon. Gusto niya ng mamatay sa sakit na ginagawa sa kanya.

“Hindi ka masasaktan kung susunod ka lang Mari. Magugustuhan mo ito,” wika pa nito habang umuungol.

Napasigaw siya nang pinasok ng kanyang Tito Clinton ang ari nito sa kanya. Pakiramdam niya ay mamamatay siya sa sakit.

“Hindi ko ko na po kaya,” mahina ang boses na pagmamakaawa niya.

“Kailangan kayanin mo kung ayaw mo na pati mama mo ay mamatay,” sagot sa kanya.  Walang nagawa si Mari kundi ang hayaan ang demonyo niyang Stepdad na gawan siya ng kahalayan. Paulit ulit siya nitong ginamit. Pati ang inosente niyang bibig ay ginamit din nito.

Maghapong nagkulong ng silid si Mari nang makauwi sila. Hindi siya makasumbong sa ina dahil sa takot na baka totohanin ni Tito Clinton ang banta sa kanya. Hinang-hina siya nang makauwi. Pakiramdam niya nga ay wala siyang buhay. Gusto niya ng mamatay. Wala siyang magawa kundi ang umiyak na lamang. Tiningnan niya ang buong katawan niya. Puno iyon ng pasa samantalang may paso ng sigarilyo din ang kanyang legs. Ganun kademonyo ang kanyang stepdad.

Nagising si Mari na may humahaplos sa kanyang legs. Muntikan pa siyang sumigaw ng makita kung sino ang nasa silid niya. Ang kanyang Tito Clinton.

“Wag po Tito. Maawa po kayo sa akin. Hindi ko na po kaya,” umiiyak niyang wika.

“Hindi naman kita gagalawin. Gusto ko lang ipaalala sayo na wag na wag kang magsusumbong kung ayaw mo na patayin kita ngayon din,” pananakot pa nito.

“Hindi po. Hindi po.” Takot-na takot niyang sagot.

Nagulat pa siya ng tumayo ito at binaba ang boxer na suot.

Tumambad sa kanya ang p*********i nito.

“Ano pang hinihintay mo?” tanong nito sa kanya. Nabigla pa siya ng hilahin siya nito at hinawakan sa buhok. Muli ay walang nagawa si Mari sa demonyo niyang amain.

Hindi na mabilang ni Mari kung ilang beses na siyang ginalaw ni Tito Clinton. Manhid na nga yata ang katawan niya dahil sa ginagawa nito. Sa loob ng isang taon na iyon ay para na siyang patay sa tuwing na ginagalaw siya. Hindi na makaramdam ang kanyang katawan. Akala ng kanyang ina ay hinahatid siya ng Tito Clinton sa paaralan araw-araw pero hindi yun totoo dahil araw-araw siyang dinadala sa motel at pinagsasawaan ng paulit-ulit. Kung minsan ay pinapagamit pa siya ng droga. Hindi rin lingid sa kanya na sinasaktan nito ang kanyang ina. Naging control freak ito. Lahat ng sabihin nito sa bahay nila ay batas. Hindi sila pwedeng lumabas unless kasama ito. Lahat sila sa bahay na iyon ay parang preso. Isa lang naman ang kinakatakot niya ay ang gawin ni Tito Clinton sa kapatid niya ang ginagawa nito sa kanya.

“Hayop ka!” narinig ni Mari ang sigaw ng kanyang ina. Nasa ibabaw niya si Tito Clinton ng mga oras na iyon. “Bakit pati ang anak ko?” sigaw pa ng mommy niya. Hindi niya magawang kumilos. Para siyang wala sa sarili dahil sa drugs na pinagamit sa kanya.

Nakita niyang nilapitan ng Mommy niya si Tito Clinton. Pinagsusuntok ito pero wala ring magawa ang ina nang bigla itong suntukin sa tiyan. Naluha na lamang siya habang nakamasid.

“Hindi ka pa ba nakontento sa mga babae mo? Bakit pati ang anak ko? Hayop ka!” naghehestirikal na wika ng Mommy niya.

“Alam mo kung bakit? Dahil masarap kapag bata! Hindi tulad mo!” sinipa ng Tito Clinton niya ang ina.

“Demonyo ka! Para mo nang anak si Mari,” umiiyak na wika ng kanyang ina. Nakita niya kung paano ito sampalin. Wala siyang magawa. Wala siyang lakas para madaluhan ang ina.

Tinawanan nalang ito ng asawa. Demonyo na talaga ito. Halimaw na.

AKALA ni Mari ay magbabago na ang lahat simula ng matuklsan ng mama niya ang ugnayan niya sa asawa nito. Akala niya ay magwawakas na ang kademonyohan ng amain pero hindi pala. Tulad niya ay parang hindi na nag-iisip ng matino ang ina at alam niya kung bakit. Dahil iyon sa drugs na pinapagamit ng amain.

Ang kademonyohan ng amain ay lalong lumala pa. Dinadala siya nito sa mga kaibigan at pasa-pasahang pinapagamit. Sa edad niyang dese-otso ay tila trenta na siya dahil sa mga kababuyan na naranasan sa murang isip. Hindi niya na mabilang kung ilang beses siyang gamitin. Kung minsan nga ay gusto niya ng wakasan ang sariling buhay dahil pakiramdam niya ay ang dumi-dumi niya na.

Isang araw ay hindi na matiis ni Mari ang lahat. Nilapitan niya ang ina. Tulad ng dati ay tulala ito at wala sa sarili. Tumulo ang luha niya. Sobrang payat na nito. Ang dati na ganda ng ina ay naglaho na.

“Mommy,” umiiyak niyang wika. Nakaluhod siya sa sahig samantalang nakaupo naman sa kama ang ina. Wala ang amain niya pero tulad dati ay nakalock lahat ng pinto. “Hindi ko na kaya mommy. Maawa ka sa akin,” napapahagulhol niyang wika. “Lumaban ka naman please. Si Madi, wag nating hintayin na pati siya ay maranansan lahat ng naranasan ko,” sigaw niya. Niyuyog niya ang ina.

Tiningnan siya ng ina. Umiiyak ito.

“Mommy, kung sinu-sino ang gumagalaw sa akin. Pinapagamit ako ng Tito Clinton sa mga kaibigan niya,” pag-amin niya pa dito. Nabigla siya ng yakapin siya ng ina at umiyak ito. Wala siyang narinig dito kundi paghikbi lamang. Naiintindihan niya ang ina. Tulad niya kung minsan ay wala na sa sarili dahil sa drugs pero hindi siya papayag na pati nag kapatid niyang si Madi ay madamay sa kahayupan nito. Lalaban siya.