กวงซือเหมินยังคงให้ลูกน้องไปกว้านซื้อไข่เป็ดไข่ไก่และกล้วยทั้งในตลาดและตามบ้านของชาวบ้านทุกวันจนสินค้าเหล่านั้นขาดตลาด ตอนนี้เครือกล้วยที่แก่จัดก็ถูกตัดไปหมดแล้ว เป็ดและไก่ก็ถึงเวลาที่ต้องงดออกไข่เพราะใกล้จะเข้าหน้าหนาวแล้ว สรุปว่าในตอนนี้นั้น ในตลาดขาดแคลนทั้งกล้วยและไข่นั่นเอง
“ฮ่าๆๆๆ มันสาแก่ใจข้ายิ่งนัก คุณหนูเซิ่น ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะทำมาหากินอันใดต่อ” กวงซือเหมินหัวเราะร่าอย่างสาแก่ใจจนลืมไปเสียสนิทว่าเขาต้องเสียเงินเสียทองไปมากเท่าใด
“นายท่านขอรับ คนของเรารายงานมาว่าร้านค้าในตลาดของแม่นางเซิ่นนั้นปิดมาได้สองวันแล้วขอรับ” อาเว่ยคนสนิทของกวงซือเหมินรายงาน
“ฮ่าๆๆๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ” เขาตบเข่าฉาดอย่างอารมณ์ดี
ทางด้านเซิ่นซิงเหยียน
“คุณหนูเจ้าคะ ไข่เค็มนี้ทำอันใดได้บ้างเจ้าคะ?”
“กินกับข้าวต้มได้ ทำไข่ดาวก็ได้ หรือจะเอาไปทำไส้ซาลาเปา เอาไปทำไส้ขนมเปี๊ยะและขนมอื่นๆ ก็ย่อมได้ เห็
