Pagkapasok namin ng bahay ay halatang nagulat ang mga nadatnan naming mga katulong.
Hindi ko alam kung nagulat ba sila dahil nagdala ng babae ang anak ng amo nila o dahil sa kalmot ko sa mukha.
Napapansin ko na habang pinakilala ako ni Rocco sa mga ito bilang kaibigan ay napapadako sa kalmot ko sa pisngi ang kanilang mga tingin.
Parang gusto ko na tuloy madaliin si Rocco na tapusin na ang pakikipag-usap sa mga ito dahil hangga't maaari ay ayoko munang may makakaharap na kahit na sino habang masyado pang sariwa ang kalmot ko sa mukha.
"Kapag may kailangan po kayo, Ma'am, ay sabihan ni'yo lang po ang kahit sino sa amin," magalang na pahayag ng may edad nang katiwala.
Walang ekspresyon akong tumango rito at makahulugang sinibat ng tingin si Rocco.
Mabuti na lang at nakaintindi agad si
