MIKAELA MICHEL
TUMINGALA ako sa kanya, ngayon malayo na ang distansya sa'kin. Segundo lang ang naging paglapat ng mga balat namin pero lahat ng sakit at bigat sa loob ko nawala, nabura na parang bula. Pati ang kasal nito at magiging announcement mamaya ay nabura sa isip ko dahil umaasa ako na may pag-asa kami. Pinanghahawakan ko ang mga ikinikilos niya ngayon. Ang malalambing na pagdampi ng mga labi niya sa'kin, ang mahigpit na yakap.
Walang ni isang salita ang lumabas sa bibig niya nang lumabas pero ramdam kong kahit konti may puwang ako sa buhay niya.
Nakasunod lamang ang mga tingin ko sa bawat hakbang niya papunta sa pinto. Hawak na niya ang door knob, handa ng lumabas pero sandali siyang tumigil. Tanging ang matipuno at malapad niyang likod ang nakikita ko. Hinihintay ko ang sagot n
