"Hindi ako titingin, ah!" maawtoridad na sambit ng dalaga. "Tatakpan ko lang ʼyang ano mo, iyang sundalong nakalabas ang ulo. Bakit, kasi walang sumbrero ʼyan," wika pa nʼya na tumalikod pa at tinakpan ng tuwalya ang naghuhumindig nitong pagkalalak*.
"Bahala ka nga! Kunwari ka pa, eh, alam ko naman na sinisilipan mo ʼko!"
"Abaʼt!" protesta niya.
"Umamin ka na kasi, p'wede namang iabot mo sa akin ʼtong tuwalya para ako na lang ang magtakip sa ahas ko o sa sundalo na sinasabi mo pero ikaw pa rin talaga ang naglagay, gusto mo lang manantsing . . ."
"Manantsing ka rʼyan, saka wala akong aaminin, sa ʼyo! Tumahimik ka na nga para mapaliguhan na kita, at hindi rin ako magkaiinteres sa ahas o sa sundalo mong maitim pa sa akin katulad nang sinabi mo noong una kong tapak dito sa mansiyon
