Arabella's point of view
"SANA bukas mo na lang binigay, para hanggang ngayon umasa ako na mayroon talagang pag-asa," seryoso n'yang sabi sa akin.
Tumalikod s'ya sa akin, at nagsimulang maglakad.
Parang nalunok ko na 'yung dila ko dahil hindi ko alam kung ano ang sasabi ko kay Lucas. Huminga ako ng malalil, tinignan ko si Lucas. Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko at sana ay tama ang desisyon ko sa buhay ko.
"Ikaw 'yung... magsuot ng singsing sa akin," kinakabahan kong sabi kay Lucas.
Tumigil s'ya sa paglalakad, at mabilis na humarap sa akin. Agad naman akong napaiwas ng tingin kay Lucas dahil sa kaba ko.
"What did you say?" tanong n'ya sa akin.
Hindi ko na talaga kayang magsalita pa dahil sa kaba ko. Tinignan ko si Lucas at inangat ang kamay ko.
"B-bilisan mo, baka magbago
