Bumuhos ang pinipigilan kong luha nang makarating ako sa aking kwarto. Tinakpan ko pa ang bibig ko para hindi marinig sa labas ang aking pag-iyak.
Kahit papaano ay napamahal ako sa club. Masakit para sa akin ay biglaang pag-quit ko. Siguro kailangan ko muna bigyan ng space si Hannah. Naguguluhan lamang siya dahil sa lihim na namamagitan sa amin ni Kaden.
Bumukas ang pinto kaya agad ko pinahid ang luha ko at umastang walang nangyari. Paglingon ko ay nandoon si Kaden.
Napakunot siya ng noo at agad na lumapit sa akin. "Umiyak ka ba?" Seryosong tanong niya
"H-H-Hindi ah." Pagde-deny ko. "Bakit naman ako iiyak?"
"Tss. Namamaga ang mga mata mo tapos sasabihin mong hindi ka umiyak?" Hindi niya nasisiyahang sabi.
Napahawak tuloy ako sa aking mukha. "K-K-Kamusta si Hannah?" Pag-iiba ko ng u
