Isang lingo na ang nakakalipas simula nang madulas siya sa kanilang hagdanan. Humupa na ang sakit, at magaling na rin ang kanyang mga pasa. Araw-araw ring may dumarating na mga bulaklak para sa kanya, at oo galing ang mga iyon kay Brix. Simula nang araw na unang nagpadala ito ng mga bulaklak sa kanya, inaraw-araw na siya nitong padalahan niyon. Kagaya nang araw na ito, agad niyang binasa ang nasa card.
Dear Xandrie,
I hopia like it (smiley)
Brix
Napangiti naman siya sa nakasulat.
‘Ang corny!’ bulong niya sa kanyang isip.
‘Corny, eh bakit ka kinikilig?’ Tukso naman ng kabilang panig ng kanyang utak. Agad niyang itinupi ang card at itinago. Sa araw-araw na lumilipas, tila lumalambot ng muli ang kanyang puso para kay Brix. Alam niyang hindi na dapat
