ไออุ่นปรารถนา

7 รุก

7 รุก

นิวารินหายใจสะดุด ผวาทั้งตัว มือใหญ่อุ่นลูบปราดผ่านสองเต้าอวบตึง ดึงมือเขาออกห่างไม่ได้ เธอโก่งตัวเอนหนี ในช่องอกมันวูบวาบ สมองตีกันวุ่นวาย อับอายและวูบหวาม ความรู้สึกมันซ่านสยิวปนหวาด แปลกป่วนทั้งตัวและหัวใจ เสียวพล่านไปทั่วร่าง

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นจนเสมอหน้าแดงก่ำ จ้องนิ่งสบตาที่มองสบมาหวาดๆ นิวารินสั่นเทาอยู่ในพันธนาการของเขาอย่างน่าสงสาร ทว่าเธอช่างน่ากินในเวลาเดียวกัน ดวงตาฉ่ำๆ ดวงหน้าแดงปลั่งถึงใบหูและลำคอ ผมเผ้ายาวสลวยยุ่งเหยิงจากการนัวเนียเพิ่มความเซ็กซี่ กลิ่นหอมหวานจากผิวกายนุ่มปลุกกระตุ้นอารมณ์หนุ่มแน่นได้ชะงัดนัก

หญิงสาวตัวสั่น แค่สายตาที่มองมา ร่างกายเธอร้อนวูบวาบอย่างกับกำลังถูกเขาเลียไล้ขบดูด โดยเฉพาะลำคอและยอดอก ปลายยอดสองเต้าเสียดสีกับเนื้อผ้าเปียกน้ำลายของเขา สร้างความสยิววาบ นิวารินอยากลุกไปจากตัก ออกไปจากอ้อมแขนแข็งแรงที่ให้ความอบอุ่นและน่าหวาดระแวง แต่เรี่ยวแรงของเธอแทบไม่มี เมื่อมองสบตาคมเข้ม ความดำมืดในนั้นสั่นประสาทสัมผัสของเธอให้หวั่นผวา เผลอหายใจสะท้าน

อาการสะดุ้ง กับร่างที่ทำท่าจะขยับ กลับถูกกระชับเข้ามาใกล้เนื้อตัวผ่าวร้อน คีต์กวีฉวยชายเสื้อนอนน่ารักถลกสูง ดึงออกไปทางศีรษะ

“คิงส์!”

นิวารินร้องเสียงหลง รีบไขว้มือปิดสองเต้าขาวสร้าง แล้วก็แทบช็อก กางเกงนอนกำลังถูกกระชากทึ้งดึงลง เธอกดบั้นท้ายแนบติดหน้าขาแกร่ง สั่นหน้ายิกๆ ไม่ยอมให้เขาถอดกางเกงง่ายๆ เพราะภายใต้กางเกงเนื้อนิ่มนี้ ไม่มีอะไรปกป้องเธอจากคีต์กวีอีกแล้ว

ชายหนุ่มกระตุกยิ้ม สอดมือผ่านขอบกางเกงด้านหลัง ขยำมือบีบแก้มก้นนุ่มเบาๆ สอดแทรกซอนนิ้วตรงกลางร่อง ลากไล้แหย่ลึกขึ้นลง ครูดปลายนิ้วแข็งกับร่องเนื้อกลางสะโพกเต็มตึง คนที่ส่ายหน้ายิกถึงกับอุทานหน้าตื่นมากขึ้น ส่ายก้นหนี คีต์กวีหัวเราะในลำคอเบาๆ เคลื่อนมือเขี่ยวนกล้ามเนื้อนุ่มที่ซ่อนอยู่กลางร่องด้านหลัง ขยำมือบีบแก้มก้นสองข้างไปด้วย นิวารินสั่นไปทั้งตัว

“เสียวไหม”

“คิงส์! หยาบคาย อยะ...อย่าทำแบบนี้ มันไม่ดีนะ คิงส์! อุ๊ย...อูย...”

คีต์กวีกดยิ้มใส่ตาที่มองเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย มันมีทั้งเอียงอาย ซ่านสยิว อยากรู้ ตัดพ้อผสมปนกันอยู่ในดวงตาฉ่ำ อารมณ์ในตัวนิวารินขัดแย้งกัน ขณะที่อยากให้เขาหยุด ร่างกายเธอสั่นสะท้านต้อนรับสัมผัสจากเขา ชายหนุ่มโน้มหน้าเข้าไปใกล้ ลมหายใจพ่นรดหน้าสุกปลั่ง มองตา มองปากที่เธอกัดริมฝีปากกลั้นเสียงไว้ แต่ยังมีเสียงอืออาเบาๆ ลอดออกมาจากลำคอ

เขาจุ๊ย์ปากขัดใจ ตวัดลิ้นปาดเลียกลีบปากนุ่มเบาๆ “อย่ากัด ปากเธอช้ำหมดแล้วน้ำ”

“นะ นายก็หยุดสิ อย่าทำฉันแบบนี้”

“แบบไหน แบบนี้หรือเปล่า” เสียงห้าวถามกลั้วหัวเราะด้วยเสียงแหบต่ำ ปากอุ่นกรุ่นกลิ่นเบียร์แนบลงจูบกลีบปากนุ่ม ลิ้นร้อนไล้เลียกลีบปากบนวนหากลีบปากล่าง เนิบช้า...

ทว่า... ความอุ่นชื้นของเรียวลิ้นสากหนาสร้างความรัญจวน นิวารินตัวสั่นมากขึ้น ยกมือดันอกกว้าง ดันปลายคางที่มีตอเคราสั้นๆ ออกห่าง ความเสียวซ่านปราดลงไปยังทรวงอกซ่านถึงติ่งกระสันกลางร่าง เมื่อเธอสู้ เขาก็กดปากแน่นขึ้น กดเบียดดูดดึงกลีบปากแรงขึ้น ดูดทั้งกลีบบนกลีบล่าง จังหวะหนึ่งไรฟันคมงับกลีบปากล่างกัดดึงจนเนื้อน้อยยืดตามเมื่อหน้าหล่อเหลาถอยห่าง นิวารินตกใจ ดันตัวตามด้วยกลัวเจ็บ จิกเล็บกับต้นคอหนาเต็มแรง คนโดนจิกไม่สะดุ้งสักนิด หนำซ้ำยังประกบปากเข้าหารวดเร็ว เธอรู้ตัวว่าเสียทีเขาก็เมื่อมือที่บีบเฟ้นบั้นท้าย สอดลึกจนสามารถยกสะโพกเธอขึ้น ประกบฝ่ามือกับกลีบเนื้ออวบอูมไปด้านหลัง สอดนิ้วเรียวแข็งถูไถในร่องที่เริ่มชื้น ปากเล็กจะอ้าร้องด้วยความตกใจ ลิ้นอุ่นอ้าวที่เลียลูบกลีบปากก็สอดดันเข้าด้านใน ปากเข้มกดแนบมากขึ้นอีก เบียดกดบดปากจูบไซ้ไปทั่วโพรงปากนุ่มหวานอย่างทั่วถึง ลิ้นเขาราวกับมีชีวิต พลิกพลิ้ว ซอกซอน ไล้เรื่อยไปทั่วช่องปาก สร้างความรัญจวนซ่าน พอเขาค้นควานสำรวจจนทั่วก็พุ่งเข้าโจมตีลิ้นอุ่นของเธออีกครั้ง หดหนี ดันดุนเขาออก เรียวลิ้นมีชีวิตของเขาก็ตามไล้เลีย เกี่ยวพัน ก่อนจะดูดรูดรัดอย่างหิวกระหาย

เสียงครางเบาๆ แว่วออกมา คีต์กวีดับความเจ็บที่ถูกเล็บจิกข่วนด้วยการดูดรัดรูดลิ้นนุ่มอย่างหนักหน่วง ดูดเข้าปากเขาแรงๆ กระแทกนิ้วที่สอดสีกลางร่องฉ่ำรัวจังหวะ สลับสะกิดปุ่มเนื้อเล็กๆ ที่ยื่นออกมา นิวารินก็สั่นเร่า ครางระส่ำเบาๆ ตามอารมณ์ที่กระเจิงกระจาย คีต์กวีผละมือออกเกี่ยวเอวกางเกงกระตุกพรวดเดียวไปทางลำขาเพรียวรวดเร็ว

ความเย็นวาบพุ่งเข้าสัมผัสบั้นท้าย กายขาวโพลนท่ามกลางแสงไฟสว่างจ้าสะดุ้งสุดตัว หนีบขา หนีบตัวเข้าหากัน ทว่ามันสายไป จูบของเขาสูบเรี่ยวแรงออกจากร่างเธอพร้อมลมหายใจ ขณะที่มือหนาไต่ดะลูบไล้คลึงขยำเนื้อตัวนุ่มอุ่นไม่ว่างเว้นสักตาราง นิวารินเสียวสยิว ซ่านสะท้าน รัญจวนจนหูตาพร่าพราย

คีต์กวีเลื่อนใบหน้าไปตามลำคอขาว ดูดเม้มผิวนุ่มหอมอย่างเมามัน จากซอกคอ ติ่งหู เนินทรวง ก่อนซุกหน้าหล่อเหลากลางหว่างอกสวย จูบเบาๆ ก่อนจะจูบก้อนเนื้อแน่นขาวนวลผุดผ่องซ้ายที ขวาที จ้องตามองความงดงามเย้ายั่วอารมณ์ด้วยตาเข้มหม่น สองเต้าที่อวบเกินตัวขาวผ่องเป็นยองใย พอถูกเขาจูบ ผิวบางใสซับสีระเรื่อ ก่อนจะเข้มมากขึ้นจนเป็นสีชมพู นิวารินมีเต้านมที่เต่งตึงอวบอัด ตรงปลายพุ่มปทุมประดับด้วยเม็ดบัวสีชมพูกลางป้านวงชมพูอ่อนหวาน

“สวยมากน้ำ” เขาชมแล้วก็จับเม็ดสีสวยบีบเบาๆ กางมือกอบเคล้นเต้านมเต็มมือ คนฟังใจหวิววาบ “แน่นมือดีจริง”