ไออุ่นปรารถนา

8 ให้ฉัน

8 ให้ฉัน

คีต์กวีเลื่อนใบหน้าไปตามลำคอขาว ดูดเม้มผิวนุ่มหอมอย่างเมามัน จากซอกคอ ติ่งหู เนินทรวง ก่อนซุกหน้าหล่อเหลากลางหว่างอกสวย จูบเบาๆ ก่อนจะจูบก้อนเนื้อแน่นขาวนวลผุดผ่องซ้ายที ขวาที จ้องตามองความงดงามเย้ายั่วอารมณ์ด้วยตาเข้มหม่น สองเต้าที่อวบเกินตัวขาวผ่องเป็นยองใย พอถูกเขาจูบ ผิวบางใสซับสีระเรื่อ ก่อนจะเข้มมากขึ้นจนเป็นสีชมพู นิวารินมีเต้านมที่เต่งตึงอวบอัด ตรงปลายพุ่มปทุมประดับด้วยเม็ดบัวสีชมพูกลางป้านวงชมพูอ่อนหวาน

“สวยมากน้ำ” เขาชมแล้วก็จับเม็ดสีสวยบีบเบาๆ กางมือกอบเคล้นเต้านมเต็มมือ คนฟังใจหวิววาบ “แน่นมือดีจริง”

น้ำลายในคอเหนียวจนแทบพูดไม่เป็นคำ ลมหายใจสะดุดกับความงดงามสร้างที่กระแทกตาอย่างจัง คีต์กวีไม่รอช้า ซุกหน้าลงหา ยื่นลิ้นออกมาเลียปลายยอดที่หดตัวแข็งซ้ายทีขวาที เจ้าของทรวงงามสั่นระริก ปากร้อนพุ่งเข้างับดูดตรงส่วนเม็ดที่หดแข็ง ดูดแรง... เสียงหวานอุทานเพราะเจ็บร้าวและไม่เคย แอ่นอกเข้าหา ลิ้นร้อนปาดไล้เอาใจ เลียวนบนตุ่มสีชมพูแสนสวย ก่อนขบไรฟันขย้ำคลึงเบาๆ เล้าโลมปลุกกระตุ้นอารมณ์กระสันในร่างสาวให้พลุ่งพล่านมากขึ้น เสียงครางปนหอบกระเส่าบอกเขาได้ดีว่านิวารินกำลังปั่นป่วนมากขนาดไหน ปากร้อนผละไปงับดูดเต้านมอวบอีกข้าง ส่งมือบีบคลึงเต้ากลมกลึงก่อนจะลดมืออุ่นลูบลงต่ำไปยังแผ่นท้องเรียบที่กำลังหดเกร็งเป็นระยะ ฝ่ามือหนาอีกข้างบีบแก้มก้นหนั่นแน่นเบาๆ ก่อนจะเลื่อนลูบลงไปตามขาอ่อนด้านหลัง ถึงข้อพับ วกกลับมาด้านหน้า ลูบไล้บีบเน้นสูงขึ้นมาตามต้นขาอ่อน เลื่อนเข้าหาขาพับด้านใน บีบมือซอกขาพับ แล้ววางหมับบนเนินโหนกนูน คลึงเขี่ยนิ้วกลางเนินนางเบาๆ นิวารินเกร็งสะโพก กระถดถอยหนี เขาดันมือที่บั้นเอวไว้ บดมือคลึงเนินสาวเต็มฝ่ามือ บีบขยำ คลำเคล้น เขี่ยปลายนิ้วหาร่องกลางรอยแยก จนพบเกสรดอกไม้ที่โผล่ตรงกลางกลีบอวบ เขาบดนิ้วขยี้ลงไป เธอหายใจสะดุด แหงนหน้าเชิด ส่งเสียงครางกระเส่าเบา ตกอยู่ในอาการช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

“อา... คิงส์”

คีต์กวีไซ้ปากจูบหว่างอกนุ่มขึ้นมาตามเนินทรวง แอ่งชีพจร จูบซอกคอขาวหอมจรุงใจ งับปากดูดติ่งหูนิ่มเบาๆ สอดเรียวลิ้นเข้าเลียไล้แหย่แยงด้านในใบหูกับรูเล็กๆ เธอหดคอย่นหนีตัวสั่น เขาตามจูบ ดูดรัดทั้งผิวเนื้อซอกคอ แก้มแดง กลีบปากนุ่ม ใจแกร่งเต้นแรง ระลึกถึงความนุ่มหอมที่ปากและจมูกได้รับ ระลึกถึงสิ่งที่มือเขาสัมผัสอยู่นั้นช่างโหนกนูน นิ่มนวลชวนสัมผัส สะกิดเขี่ยไม่กี่ครั้ง พูเนื้อเปียกฉ่ำก็พรั่งพรูน้ำหวานออกมาชโลมฝ่ามือเขาอย่างมากมาย กายบางสั่นระริก หวีดเสียงเบาๆ พร้อมกับขยุ้มจิกฝ่ามือทั้งขีดข่วนดึงทึ้งเสื้อตรงหัวไหล่เขาอย่างแรง สะโพกหดเกร็ง บางครั้งถอยห่าง บางคราหยัดหา

อาการทรมานของนิวารินกระตุ้นความต้องการของคีต์กวีพุ่งพรวดรุนแรง อารมณ์เขาลุกโชน กระตุกแขนรัดเอวบางจนร่างกายส่วนหน้าเบียดกันแน่น ฉกปากจูบดูดลิ้นหวานรุนแรง เพื่อชะลออารมณ์ร้อนให้เบาลง ทั้งที่อยากจับเธอพาดขึง แล้วสอดแทรกกระแทกแก่นรักกระทุ้งกระทั้นหนักเน้นจนกว่าสิ่งที่อัดอั้นเต็มลำกล้องจะระเบิดเป็นจุณปฏิกิริยาของนิวารินทำให้เขาต้องสั่งตัวเองใจเย็นๆ ฝ่ามือหนากอบคลึงบีบเคล้นเนินนุ่ม เสียดสีนิ้วแข็งกลางร่องสยิวไม่หยุด เขาจับตัวเธอยกให้นั่งคร่อมบนหน้าขา เลื่อนมือรีบเร่งมาปลดกระดุมกางเกงยีน ในอาการกระตุกมันออก กระดุมกระเด้งหลุดจากรัง งัดเอาเจ้าความปวดร้าวให้พาดตรงขึ้นข้างบน จับบั้นท้ายเต็มตึงดันเข้ามาชิด เรียวขาที่อ้าคร่อม เปิดแยกกลีบสวาท แก่นลำแข็งจัดอัดเข้ากลางร่องฉ่ำ เขาเกร็งมือจับบั้นท้ายเธอให้เคลื่อนโยกเบียดคลึงขึ้นลง นิวารินผวากอดคอเขาแน่น หลับตาปี๋ ส่งเสียงอู้อี้ คีต์กวียิ่งกดให้กลีบดอกไม้บดอัดกับแท่งลำผ่าวร้อน เสียดสีกันหนักหน่วง จนรับรู้การกระตุกสั่นของติ่งกระสันที่ถูกบี้คลึง ปากร้อนฉกเข้าดูดไซ้ยอดอกสวยหนักหน่วง สลับกันไปมาทั้งสองเต้านมนุ่มหยุ่นอวบงาม ดันหน้าขึ้นไปจูบปากหวาน ด้านล่างสะโพกสอบบดส่ายเสียดสีรับการเคลื่อนคลึง มันเสียวสยิวไปทั้งลำกายไม่แพ้เธอ เขาพ่นเสียงหอบกระเส่าเบาๆ

“น้ำ ให้ฉันนะ”

นิวารินไม่เข้าใจ ได้แต่ส่งเสียงครางฮือ สมองเล็กๆ ของเธออื้ออึงไปด้วยความเสียวสยิว เรี่ยวแรงอ่อนเปลี้ย ปากร้อนดูดยอดอกแรงลึกจนเม็ดบัวสาวแทบจะหลุดติดปากเขาไป ร่างกายเธอแอ่นหยัดเสนอให้อย่างลืมลาย ขีดข่วนเล็บกับต้นคอดึงทึ้งคอเสื้อเขาแรงๆ ส่งเสียงครางปนหอบ ยอมสิ้นให้กับอารมณ์ที่เพิ่งรู้จัก

คีต์กวีโน้มตัวเธอเข้ามาจูบปากแลกลิ้น ก่อนจะพลิกขยับรวดเร็ว วางบั้นท้ายกับขอบเบาะโซฟา ส่วนเขาลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น จ้องมองเรือนร่างอมชมพูที่หอบระรวย ทอดกายระทดระทวยบนโซฟา ชายหนุ่มจับชายเสื้อเชิ้ตของเขากระตุกแรงๆ กระดุมหลุดจากแถว เขารีบถอดมันออก เผยแผงอกกำยำ ลอนหน้าท้องล่ำสันด้วยซิกซ์แพ็กแน่นๆ ที่สาวๆ ต่างคลั่งไคล้ ก้มหน้าลงไปจูบฟัดสองเต้านมอวบอัด เลียลิ้นดูดงับอย่างเมามัน ลากลิ้นผ่านลงมาตรงกลางร่องอก ตรงผ่านหน้าท้อง สะดือเล็ก หยุดตวัดลิ้นปัดป่าย เธอก็หอบหายใจแรง หดเกร็งหน้าท้อง ป่ายมือมาจับลำไหล่เขา บีบแรง จมูกโด่งและปากลิ้นร้อนจึงลากลงต่ำ เนินนางอวบอูมนวลเนียนที่แทบจะเกลี้ยงเกลา ขนสีน้ำตาลบางเบาแทบไม่รู้สึกว่ามี คีต์กวีจูบโคนขาขาวด้านข้าง นิวารินครางสะอื้นสะดุ้งตัว เนินเนื้อถูกลมหายใจอุ่นพ่นรด

“คิงส์ อื้อ”