เกิดใหม่กลายเป็นคุณแม่

04

อาหลินไม่แน่ใจว่ามันเกิดเรื่องราวอะไรขึ้นกันแน่ รู้ตัวอีกที เธอก็มานอนอยู่ในห้องรวมคนไข้สามเตียง และมีเจ้าหนูน้อยเพศชายตัวแดงแจ๋กำลังดูดนมของเธออย่างตะกรุมตะกาม เด็กชายตัวน้อยได้คุณหมอและคุณพยาบาลช่วยตั้งชื่อให้ว่าน้องธีร์ ธีรพัฒน์ อาหลินไม่ได้คิดจะเปลี่ยนใหม่ ยังนึกขอบคุณคุณหมอ และคุณพยาบาลด้วยซ้ำที่ตั้งชื่อได้ดีขนาดนี้

ภายในใจของอาหลินตอนนี้สับสนปนเปกันไปหมด แต่ภาพที่เธอเห็นอรอินทร์มาลาจาก แสงสว่างด้านหลังอันเจิดจ้า อาหลินจำได้ดีว่านั่นเป็นแสงสุดท้ายที่จะพาไปสัมปารยภพ

ถ้าอรอินทร์จากไปเช่นนั้นก็เท่ากับว่าเธอได้เกิดใหม่ในร่างของอรอินทร์งั้นหรือ โชคชะตาของเธอทำไมส้ยสนวุ่นวายแบบนี้กันนะ แต่เมื่ออาหลินก้มมองเจ้าตัวเล็กที่ปากมุบมิบหิวนมก็อดเอ็นดูไม่ได้

...น้องธีร์ของแม่

อาหลินนั่งคิดนอนคิดช่วงกำลังรอหาย เงินที่มีตอนนี้ของอรอินทร์เหลือประมาณสามหมื่น จ่ายค่าคลอด รวมสิทธิบัตรสามสิบบาท ก็จะใช้เงินไม่มากเท่าไหร่ โชคดีที่อรอินทร์เลือกย้ายมาฝากครรภ์ และคลอดที่โรงพยาบาลของรัฐ

อาหลินวางแพลนที่จะหาที่อยู่ใหม่ เธอจะหาคอนโดหรูใกล้โรงเรียนของลูกในอนาคตที่อยู่ไม่ห่างจากกลางเมือง หรือบ้านดี แต่อรอินทร์ก็ยังไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัย ด้วยมันสมองของอาหลินไม่รู้จะได้เข้าที่ไหนไหม เธอจึงวางแผนคร่าวๆ ก่อนจะสรุปว่าเธอเลือกเช่าคอนโดก่อนดีกว่า โดยเน้นที่ยูนิตสองห้องนอน มีระบบความปลอดภัย และเป็นคอนโดระดับแพงหน่อย เพื่อสามารถเลี้ยงทารกได้โดยที่ข้างห้องไม่ด่าทอ

และอาหลินตั้งใจจะเรียนพิเศษปูพื้นฐานทางการเรียนของเธอ จากนั้นอาจจะรอเข้าเรียนพร้อมลูก ก็น่าจะใช้เวลาประมาณสองถึงสามปี อาหลินคิดแบบง่ายๆ เธอไม่นึกอยากมีแบบแผนอะไรมากแล้ว แต่ก่อนอื่นเธอต้องรีบไปเคลื่อนย้ายสมบัติเก่าของเธอก่อน

อาหลินใช้เวลาว่างที่นอนพักรักษาตัวในตอนกลางวันดูอินเตอร์เน็ตหาคอนโดเช่า อาหลินเลือกชั้นที่สูง และสวยตามความพอใจ ชาติที่แล้วเธอมีเงินถุงเงินถังที่เก็บไว้ สุดท้ายก็ตายไม่ได้ใช้เที่ยวเล่นอะไร ถ้าโชคชะตาให้โอกาสเธอแบบนี้ เธอจะใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุดเลย และเธอจะเลี้ยงน้องธีร์ให้ดีที่สุด เท่าที่มนุษย์แม่คนนึงจะทำได้

ตกกลางคืนอาหลินแอบปลดสายน้ำเกลือออก เธอเรียกแท็กซี่และตรงไปยังคอนโดเก่าอันเป็นที่เก็บสมบัติของเธอ อาหลินเอาเป้มาด้วย เธอเปิดประตูห้องด้วยรหัสพาสเวิร์ดที่ตั้งไว้ ก่อนจะเข้าไปเปิดตู้เซฟแล้วกวาดก้อนเงินมาจำนวนล้านนึงโดยแบ่งเป็นปึกละแสน พรุ่งนี้เช้าเธอจะได้ออกจากโรงพยาบาล อาหลินได้ทำการนัดดูคอนโดแล้ว

อาหลินรีบหยิบเงินมาจำนวนไม่มากก่อนเธอจะรีบปิดตู้เซฟ ออกจากห้องปิดประตูอย่างดี ก่อนจะรีบกลับไปโรงพยาบาล

"โอ๊ยยยย หรูอรหายไปไหนมา เขาตามหาหนูกันทั่วเลย" คุณพยาบาลถาม ทุกคนดูวุ่นวายกันจริงๆ พวกเขาคิกว่าน้องธีร์จะกำพร้าแม่เสียแล้ว เด็กสาวท่าทางเรียบร้อยก็จริง แต่มีลูกด้วยอายุแค่นี้ม้นก็น่าคิดไม่น้อย

"อรรู้ว่าพรุ่งนี้ต้องออกจากโรงพยาบาล เลยแวบกลับไปเอาเงินมาเตรียมสำหรับพรุ่งนี้ค่ะ"

ุ้

"โถ่... เอาเถอะๆ รีบไปพักผ่อนนอนซะคุณแม่" คุณพยาบาลส่ายหน้า ดีใจไม่น้อยเลยที่เห็นอรอินทร์กลับมา

อีกวันอาหลินออกจากโรงพยาบาลพร้อมน้องธีร์ เธอทั้งตื่นเต้น และเคร่งเครียดไม่น้อยที่จะต้องเลี้ยงเด็กเอง ตอนนี้เธอปั๊มนมใส่ขวดเรียบร้อย น่าแปลกที่ข้ารักษาพยาบาลคลอดลูกไม่ถึงสามร้อยบาท เพราะโครงการสามสิบบาท อาหลินไม่เคยสนใจโครงการเปลืองงบประมาณแบบนี้จนกระทั่งวันนี้เฑอเข้าใจแล้วว่าสำหรับคนไม่มีเงินเลย โครงการนี้สำคัญมากขนาดไหน หากในตอนนั้นโครงการนี้ถูกปัดตกไป คงแย่แน่เลย

อาหลินเมื่อออกจากโรงพยาบาลเธอก็ไปดูคอนโดตามนัด คอนโดนี้เป็นคอนโดขนาดหกสิบตารางเมตร มีเพดานสูงโปร่ง วัสดุอุปกรณ์ครบหมด ทั้งยังไม่เคยเปิดให้ใครเช่ามาก่อน ตู้เย็นก็ขนาดใหญ่พอดี เครื่องซักผ้าอบผ้าพร้อม ทั้งโครงการยังมีส่วนกลางอลังการ และที่จอดรถจำนวนหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ ลูกบ้านมีที่จอดทุกคน และที่สำคัญทำเลนี้ยังอยู่ในเส้นทางของรถไฟฟ้า อยู่ในแนวกลางใจเมือง เธอจึงตกลงทำสัญญาเช่าอยู่อุแง้ อุแง้

น้องธีร์ตัวน้อยในห่อผ้าไม่สบายตัว เขาส่งเสียงร้องลั่นจนอาหลินหน้าเสีย ดีที่นายหน้าปล่อยเช่าเองก็เคยผ่านการเป็นคุณแม่มือใหม่ เธอจึงได้แนะนำวิธีให้อาหลินมา เมื่อน้องธีร์กินนม แล้วจับเรอนมได้ก็หลับไปอีกครั้ง ตามประสาเด็กอ่อน

อาหลินทำสัญญาเช่าด้วยการจ่ายล่วงหน้าสองเดือน ที่นี่มีราคาเช่าห้องละสองหมื่นห้า อาหลินต่อรองราคาจนเหลือที่สองหมื่นถ้วน แต่ประกันนั้นเจ้าของห้องขอเต็มราคา ซึ่งเธอก็เข้าใจ การมีลูกเล็กกับเฟอร์นิเจอร์ และผนังในห้องอันตรายมาก ถ้าคนเช่าดูแลรักษาไม่ดี เจ้าของห้องก็คงจะแย่ ไหนจะแอร์สามตัว เครื่องใช้ไฟฟ้าตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องซักผ้าอีก

อาหลินจำติองขอย้ายเข้าอยู่ทันที โชคดีที่เธอสามารถทำได้ เพราะห้องนี้ได้รับการทำความสะอาดเรียบร้อย อาหลินจึงได้หอบลูกกลับคอนโดเก่าของอรอินทร์ โชคดีที่ของไม่มีอะไรเยอะ แต่เจ้าตัวป่วน น้องธีร์ก็คอยตื่นมากินนมอยู่ตลอด วิญญาณของอาหลินแทบหลุดลอยจากร่าง เธอทั้งเจ็บทั้งเหนื่อย สุดท้ายก็ตัดสินใจเสิรช์อินเตอร์เน็ตหาบริการย้ายของจัดของ แม้ว่าจะของน้อย แต่เธอก็เก็บ และยกมันไม่ไหว เธอทำการจ้างทีมงานขนย้าย โชคดีที่เขามีทีมบริการด่วนพิเศษ และของที่ประเมินมีจำนวนไม่มาก และเธอก็ได้นั่งรถไปรอที่ปลายทาง ระหว่างทางเธอก็แวะฝากเงินเข้าธนาคารของอรอินทร์เพื่อง่ายต่อการพกพา และใช้งาน หลังจากขึ้นห้องเธอทำการสั่งซื้อของจากร้านขายอุปกรณ์บ้านชื่อดังที่สามารถทำการจัดส่ง อาหลินสั่งเครื่องใช้ไฟฟ้าจำเป็น หม้อทอด กระทะที่ใช้กับเตาอินดัคชั่น เครื่องปิ้งขนมปัง เครื่องปั่นสกัดเย็น ชุดผ้าปูที่นอน หมอน และยังข้าวของจิปาถะจำพวกถุงขยะ น้ำหอมปรับอากาศอัตโนมัติ ไม้กวาด ไม้ถูพื้น เป็นเงินหลายหมื่นบาท เพราะอาหลินเลือกแต่ของมีราคา และคุณภาพที่ดี จากนั้นอาหลินก็ต้องมาป้อนนมเจ้าน้องธีร์ตัวแสบ และเปลี่ยนแพมเพิส และไม่นานเจ้าหน้าที่ก็นำของของอรอินทร์มาส่ง พวกเขาจัดวาง อาหลินมองครีมที่ใกล้หมดของอรอินทร์ก็เปิดอินเตอร์เน็ตเข้าแอพลิเคชั่นสั่งเครื่องสำอางค์ ครีมอาบน้ำ ครีมทาตัวทาหน้า ทาท้อง สารพัดจนปาไปหลักแสน อาหลินยิ้มปริ่มอย่างมีความสุขที่ได้ผลาญเงิน แต่ในชีวิตเก่าเธอก็ช้อปปิ้งออนไลน์เก่งแบบนี้แหละ แต่แค่ไม่ค่อยได้ไปที่ร้าน เพราะไม่มีเวลาเท่าไหร่ เธอนั่งถอนหายใจก่อนจะหันกลับมามองทารกที่นอนอยู่บนเตียง

...ให้ตายเถอะ เธอลืมช็อปปิ้งของลูกไปได้ยังไง

แต่ในเรื่องนี้อาหลินไม่ค่อยมีความรู้จะอาศัยการอ่านเอาก็กลัวไม่แน่ใจ เธอจำได้ว่าไม่ไกลจากคอนโดมีห้างขนาดใหญ่ เธอเลยหอบเจ้าตัวแสบที่เพิ่งตื่นมากินนมไป

ภายในร้านหรูหราไม่น้อย พนักงานคนนึงมาช่วยเธออุ้มน้องธีร์ อีกคนบรรยายขายของในร้าน อาหลินเลือกแทบทุกอย่าง เสื้อผ้า ผ้าอ้อม แพมเพิส เครื่องล้างขวดนม ต้มขวดน้ำ เครื่องช่วยปั๊มนม คอกกัั้นเด็ก และสารพัดข้าวของสำหรับเด็ก อาหลินตกใจมาก ของทุกอย่างราคาค่อนข้างแพง แค่รถเข็นเด็กก็สามหมื่นกว่าแล้ว เบ็ดเสร็จอาหลินหมดไปเกือบสองแสน เธอให้พนักงานทำการจัดส่งแล้วไปประกอบที่ห้อง พวกเขานัดเธอช่วงสามทุ่ม สี่ทุ่ม หลังห้างปิด อาหลินรีบกลับห้องมารอของใช้ในบ้าน เจ้าตัวแสบตื่นเหมือนเคยมาร้องงอแงจะกินนม พอกินแล้วเรอก็หลับต่ออย่างน่าเอ็นดู อาหลินสั่งของมากิน เธอเสริชหาอาหารที่เหมาะกับแม่เพิ่งคลอด เธอสั่งมากินด้วยความหิว เพราะตั้งแต่เช้าแล้วที่เธอยังไม่ได้กินข้าว ในที่สุดพวกช่างก็มาเขาช่วยกันติดตั้ง ถอดแกะและวางของให้อาหลิน เพราะเธอต้องเลี้ยงลูกอาหลินมอบทิปให้พวกเขา หลังจากพวกเขากลับอาหารของเธอก็มาส่ง อาหลินทานอย่างหิวโหย เป็นจังหวะเดียวกับที่ข้าวของน้องธีร์ก็มาส่ง ที่นี่ดีอย่าง เพราะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสามารถพาแขกขึ้นมาส่งถึงห้องได้ ตามคำอนุญาติของเจ้าของห้อง อาหลินเลยแทบไม่ต้องเดินลงไปรับพวกเขาเลย

อาหลินไม่อยากพูดอะไรมากมายนัก เธอทั้งเหนื่อยและง่วง ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาล ทั้งยังไม่มีพยาบาลมารับลูกเธอไปดูแลที่ห้องเด็ก อาหลินแทบประสาทเสีย เธอยังไม่ทันได้หลับตาเจ้าตัวน้อยก็ร้องขึ้นมา เธอจะซักผ้าปูที่นอนก็ทำไม่ได้ อาหลินอยากจะร้องไห้เหลือเกิน

ท้ายที่สุด... เธอก็เลือกใช้เงินแก้ปัญหา

ด้วยการจ้างพี่เลี้ยงเด็กที่มีความสามารถสูง เธอชื่อสายหยุด เป็นอดีตนางพยาบาล เธอเกษียนมาได้หนึ่งปี อาหลินไม่ติดขัด คนอายุหกสิบไม่ได้ไร้สมรรถภาพขนาดนั้น

และอาหลินก็ตัดสินใจจ้างแม่บ้านรายชั่วโมงผ่านแอพให้มาทำงานบ้าน ซักผ้าให้เธอในวันพรุ่งนี้แทน ส่วนเธอก็สัปหงกให้นมน้องธีร์จอมงอแง ทุกสองชั่วโมง

"หนูชื่ออะไรคะ" วันนี้คุณสายหยุดมาพบเธอที่คอนโดในช่วงสาย อีกฝ่ายค่อนข้างตกใจที่คนตรงหน้ายังอายุน้อย และสภาพคล้ายกำลังป่วยหนัก ขอบตาของเธอดำคล้ำ ท่าทางเหนื่อยอ่อน

"ชื่ออรอินทร์ค่ะ นี่น้องธีร์" อาหลิวต้องแทนตัวว่าอรอินทร์อย่างเลี่ยงไม่ได้ เธอแนะนำตัว พร้อมแนะนำน้องธีร์

"รู้เรทของน้าใช่ไหมจ้ะ" สายหยุดเลือกที่จะถามอย่างเสียมารยาท แม้ที่นี่จะเป็นคอนโดหรู แต่เธอก็ไม่ได้มั่นใจในความสามารถการจ่ายเงินเดือนของเด็กสาวที่อายุจะเพียงสิบแปดสิบเก้าตรงหน้า อาหลินเองก็เข้าใจดี

"นี่เอกสารสัญญาจ้างค่ะ ทำสัญญารายปี ผ่านโปรสองเดือน ฐานเงินเดือนสองหมื่นไม่รวมโบนัส โอทีล่วงเวลา ค่าเดินทางรวมค่ากินให้เพิ่มวันละสามร้อยบาทหล้งผ่านโปรค่ะ" อาหลินได้นั่งร่างสัญญาตั้งแต่เมื่อคืน เธอไม่มีคอมพิวเตอร์กับเครื่องปริ้นก็เลยทำผ่านมือถือ แล้วฝากนิติด้านล่างปริ๊นเอกสารให้

สายหยุดอ่านรายละเอียด คนตรงหน้าเธอค่อนข้างรอบคอบ เงินเดือนที่ให้ก็นับว่าอยู่ในระดับปกติของเธอ แต่คิดไม่ถึงว่าคนตรงหน้าจะให้ทั้งค่าเดินทางกินอยู่เพิ่ม เท่ากับว่าเงินเดือนเธอเกือบสามหมื่นทันที หลังผ่านโปร ซึ่งระยะโปรก็สั้นเพียงแค่สองเดือนเท่านั้น อุปกรณ์การเลี้ยงดูเด็กทารกที่นี่ก็ครบครัน มีตู้แช่นมแยก อุปกรณ์เสริมตามแบบบ้านคนรวยทั่วไป การเดินทางก็สะดวกสบายไม่ต้องเข้าซอย เพราะโครงการตั้งอยู่ติดถนน และสถานีรถไฟฟ้า

"น้องอายุเท่าไหร่คะหนูอร"

"ห้าวันค่ะ"

"ยังเล็กอยู่เลย ดิฉันตกลงทำงานะคะ นี่เอกสาร รูปถ่าย และก็สำเนาทะเบียนบ้าน" สายหยุดตอบตกลงทำงาน ทั้งสองเซ็นต์เอกสาร

"อันนี้คีย์การ์ดสำหรับเข้าอาคารและลิฟท์แบบล็อคชั้นนะคะ รหัสห้อง 7534 แล้วก็ขอบเขตการทำงาน อรให้สิทธิ์คุณสายหยุดในการดูแลน้องธีร์ทุกอย่าง อาหารในตู้เย็นสามารถหยิบทานได้เลยค่ะ อยู่กันแบบครอบครัวไม่ต้องกังวล ขอแค่ขาดลามาสาย แจ้งอรนิดนึงนะคะ" อาหลินกล่าว สำหรับเธออาชีพ หรือบุคคลที่ต้องทำงานใกล้ตัวเธอจะค่อนข้างเคารพ หรือเกรงใจมาก เพราะถ้าเป็นคนที่ดี เธอก็อยากให้เขาทำงานกับเธอไปนานๆ ไม่มีใครอยากเปลี่ยนคนรู้ใจที่ทำงานใกล้ชิดบ่อยนัก

"ได้ค่ะ อันนี้น้าขอเสียมารยาทถามเรื่องส่วนตัวได้ไหมคะ เวลาทำงานจะได้รู้ว่าอะไรถูกอะไรควร" สายหยุดถาม อาหลินไม่แปลกใจ เป็นเธอก็คงสงสัยไม่ต่างกัน

"ฉันรู้ตัวว่าท้องหลังจากเลิกกับแฟนค่ะ ส่วนครอบครัวไม่มี มีแค่ตัวคนเดียว คุณสายหยุดทำงานสบายใจได้ค่ะ" อาหลินกล่าว สายหยุดมีความรู้ด้านเครื่องมืออุปกรณ์อย่างเดียว อาหลินเองก็ปั๊มนมเก็บไว้เยอะ

"ถ้ายังไงเชิญคุณสายหยุดตามสบายนะคะ เดี๋ยวอรลงไปรับแม่บ้านก่อน" อาหลินกล่าวก่อนจะลงไปรับแม่บ้านในแอพออนไลน์ที่เธอจ้างมาทำงาน แม่บ้านทำงานซัักผ้าอบผ้าปูที่นอนให้เธอแค่นัั้น เมื่อทำเสร็จก็กลับ อาหลินเลยขอตัวไปนอนพักเอาแรง ก่อนจะตื่นมาอีกทีก็บ่ายกว่า อาหลินนึดถึงทรัพย์สมบัติของตนเองก็พล้นหวงขึ้นมา

ในตอนนี้ไม่ว่าเธอจะกลายเป็นอรอินทร์ตลอดชีวิต หรืออรอินทร์กลับมา เธอก็ไม่คิดหวงของพวกนี้กับอรอินทร์ ตลอดเวลาหลายเดือน เธอเอ็นดูเด็กสาวคนนี้มากจริงๆ อาหลินรู้สึกหวงของพวกนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้ ตำรวจตรวจสอบทรัพย์สินไม่นานก็คงจะพบกับคอนโดนั้นที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเธอ อาหลินจึงฝากน้องธีร์ไว้กับคุณสายหยุด เธอแวะไปห้างใกล้ก่อนจะซื้อกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่สองใบ อาหลินรีบนั่งรถไปคอนโดเก่า ขนเงินทองทั้งหมดใส่กระเป๋า แน่นอนกระเป๋าใบโ่ตขนาดนั้นเธอเก็บได้หมด อาหลินระแวงถึงขนาดพกแอลกอฮอล์สเปรย์ และพกถุงมือยางเลี่ยงลายนิ้วมือ คอนโดนี้ไม่มีกล้องวงจรปิด เพราะฉะนั้นมันคงไม่มีปัญหา ถ้าเธอจะขนเข้าออก อาหลินนำกระเป๋าสองใบมาใส่ของจนครบ รวมทั้งกระเป๋าราคาแพงอีกหลายใบของเธอ แม้อาคารจะเก่ามาก แต่ยังคงมีลิฟท์ อาหลินเปียกปอนไปด้วยเหงื่อ เพราะความรีบร้อน แต่เธอไม่ลืมที่จะทำความสะอาดห้องด้วยแอลกอฮอล์เพื่อลบรอยนิ้วมือ

...เธอเหมือนโจรมากทีเดียวตอนนี้

อาหลินแบกกระเป๋าขึ้นรถลงรถเอง มันหนักมากจริงๆ แต่เธอก็ยกมันขึ้นลงได้ เพราะไม่ต้องการให้คนขับรู้ว่าเธอขนของอะไรอยู่ทำไมถึงหนัก อาหลินกลับมาคอนโดอย่างทุลักทุเลก่อนจะเข้าห้องไป