ทำไมงูคุณใหญ่กว่างูผม #1
954 Words
อานยากลับเข้ามาที่โต๊ะอาหารด้วยท่าทีอิดโรย พยายามปกปิดเรื่องที่ตนเองกลัว ตอนนี้อันเดรไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์แล้ว เขากำลังนั่งมองลูกสาวของตนด้วยสายตาที่อานยาเองก็อ่านไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่
“คือ…” หญิงสาวพูดเสียงเบา นึกหาคำโกหกมากมายในหัว “คือหนู…ช่วงนี้ทำงานเยอะไปหน่อยค่ะ ก็เลยเครียดลงกระเพาะ”
“มัมบอกแล้วว่าให้เอลิซเลือกรับแต่งานที่สำคัญ บ้านเราก็มีเงินทองมากมายเหลือกินเหลือใช้ พักผ่อนบ้างนะคะลูก” พระพายลูบไหล่ของลูกสาวเพื่อปลอบโยน
“แน่ใจนะว่าแค่เครียดลงกระเพาะ อานยา” อันเดรเปรยขึ้น เขาถอดแว่นที่ใช้อ่านหนังสือพิมพ์ออกแล้ววางไว้บนโต๊ะ “อย่าคิดปิดบังแด๊ดเลย จะยอมรับหรือให้แด๊ดพูดออกมาเอง” เขาเคยเห็นภรรยาตัวเองผ่านอาการแบบนี้มาแล้วสามครั้ง จะไม่รู้ได้อย่างไร และที่สำคัญเขาเลี้ยงลูกทุกคนมาเองกับมือ ลูกคนไหนเป็นอย่างไรอันเดรรู้ดีที่สุด
อานยาริมฝีปากซีดสั่นด้วยความกลัว ปกติแล้วคนเป็นพ่อจะเรียกเธอว่าหนูเพิร์ล แต่วันนี้กลับเรียกด้วยชื่อจริง ยิ่งทำให้เธอรู้สึกกริ่งเกรงในอำนาจของผู้เป็นแด๊ดยิ่งกว่าเดิม
“หนู…หนูแค่เครียดลงกระเพาะจริง ๆ ค่ะ” หญิงสาวยังคงยืนกรานไม่บอกความจริง ในใจก็ภาวนาให้ดามิทรีรีบตื่นแล้วช่วยลงมาเป็นหนังหน้าไฟให้กับตน
อันเดรจ้องหน้าลูกสาวอีกครั้งแล้วส่ายหัว เขาดีดนิ้วเพียงหนึ่งครั้ง อีวานบอดีการ์ดคนสนิทของตนก็เดินเข้ามาภายในห้องรับประทานอาหารพร้อมกับอลัน หัวหน้าบอดีการ์ดของอานยา
“อีวานไปเค้นมาจากอลันว่าเมื่อคืนมันมาทำอะไรที่ห้องลูก จนทำให้แด๊ดได้รู้ว่าลูกสั่งอลันไปซื้อที่ตรวจครรภ์ อานยา ผลตรวจออกมาว่ายังไง บอกแด๊ดมาเดี๋ยวนี้”
อานยามองไปยังอลันก็เห็นสีหน้ารู้สึกผิด รู้ดีว่าบอดีการ์ดของเธอไม่เต็มใจที่จะบอก แต่คงโดนอีวานที่เป็นหัวใหญ่สุดข่มขู่จนต้องยอมเผยความจริงออกมา ด้วยอีวานนั้นรับตำแหน่งบอดีการ์ดและผู้ช่วยคนสนิทของอันเดรมาอย่างยาวนาน
“นี่มันอะไรกัน หนูเพิร์ล ลูกซื้อที่ตรวจครรภ์ทำไม นี่มันเกิดอะไรขึ้น” พระพายยกมือทาบอก สีหน้าตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น “หรือว่าที่หนูอาเจียนไปเมื่อกี้…”
“ใช่ค่ะ…” อานยาจำใจต้องยอมรับ “หนูท้อง"
ดามิทรีที่ลงบันไดมาพอดีรีบไปยืนข้างน้อง “แด๊ด มัม ให้โอกาสน้องได้อธิบายก่อนนะครับ อย่าทำอะไรหนูเพิร์ลนะครับ”
ผู้เป็นประมุขของบ้านมีสีหน้าและแววตาเรียบนิ่งกับคำตอบนั้น เขาหลับตาลงครู่หนึ่งและถอนหายใจ ก่อนเสียงเข้มจะดังลอดไรฟันออกมา “มันเป็นใคร…”
“….” อานยานิ่งเงียบ
“แด๊ดถามว่ามันเป็นใคร!” อันเดรตะคอกออกมาเสียงดังจนทุกคนสะดุ้ง ตั้งแต่แต่งงานกับพระพายนี่เป็นครั้งแรกที่เขาโกรธจัดแบบนี้ ไม่ใช่แค่เฉพาะลูกสาวของตน แต่ตอนนี้เขาโกรธมากพอที่จะฉีกเนื้อไอ้ผู้ชายมักง่ายที่มาทำลูกสาวเขาท้องให้ขาดออกเป็นชิ้น ๆ คามือตน
“แด๊ดครับ" ดามิทรีจะช่วยพูดให้แต่ก็ถูกเอ่ยดักไว้ก่อน
“เราน่ะไม่ต้องพูดเลยกัปตัน ตามใจน้องมากเกินไปแล้ว เพิร์ล บอกแด๊ดมาเดี๋ยวนี้ว่าไอ้สารเลวนั่นมันเป็นใคร ลูกไปคบหากับมันตอนไหน” อันเดรถามเสียงแข็ง
อานยาส่ายหัวไปมา สองมือกำแขนของพี่ชายไว้แน่น
“ใจเย็น ๆ ก่อนสิคะ ถามลูกรุนแรงแบบนี้ หนูเพิร์ลจะกล้าตอบได้ยังไง” พระพายเข้ามาคลี่คลายสถานการณ์ แม้ผู้เป็นแม่จะรู้สึกช็อกกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่สัญชาตญาณความเป็นแม่ก็ทำให้เธอโกรธลูกไม่ลง
“หนูเพิร์ล บอกแด๊ดเขาไปสิลูกว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ถ้าลูกกับเขาคบหากันแล้ว เขาต้องรับผิดชอบหนูอยู่แล้วลูก” พระพายเดินมาลูบแขนลูกสาวที่กำลังเสียขวัญอยู่
“หนู…หนูไม่รู้ค่ะ แด๊ด มัม พี่กัปตัน หนูพูดจริง ๆ นะคะ หนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร คือเมื่อสองเดือนก่อนที่หนูไปงานวันเกิดของเพื่อนที่ไทย หนูเผลอไป…ไปนอนกับใครก็ไม่รู้ คืนนั้นหนูเมามาก แต่เมื่อวานอยู่ ๆ หนูก็คลื่นไส้ เวียนหัวด้วย ก็เลยสั่งอลันไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจค่ะ ผลมันก็ออกมาว่าหนูท้อง” อานยาพยายามอธิบายทุกสิ่งที่เธอพอจะพูดออกมาได้
อันเดรยกมือขึ้นกุมหน้าผากตน ก่อนยกมือห้ามภรรยาเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะอ้าปากพูด “เพิร์ลนะเพิร์ล แด๊ดไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” เขารู้สึกเสียใจมากที่เกิดเรื่องนี้กับลูกสาวตัวเอง
“เพิร์ล ไม่ต้องกังวลนะลูก มัมจะช่วยเลี้ยงเจ้าตัวเล็กเอง ยังไงเขาก็มาอยู่กับเราแล้ว ไม่เป็นไรนะลูก” พระพายหันไปกอดลูก อานยาร้องไห้ออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ส่วนดามิทรีก็ลูบไหล่น้องสาวด้วยความรู้สึกเห็นใจ
…
- Writer
